http://kampain.info/mer.php?id=1765
ما پناهندگان سیاسی مقیم کشور ترکیه فراموش شده‌ایم. با آن که سال‌ها و مدتی مدید از قبولی پرونده پناهندگی‌مان در کمیساریای سازمان ملل می‌گذرد اما بر حسب تصمیم UNHCR ترکیه و عدم پذیرش کشورهای آمریکا، استرالیا، کانادا همچنان مورد تبعیض و بی مهری قرار می‌گیریم.
متاسفانه بی تفاوتی و اهمیت ندادن کشورهای اروپایی نیز در قبال پناهندگان سیاسی در ترکیه، هر ساله پررنگ‌تر می‌شود! با اینکه تمامی این کشورها در بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران اذعان دارند که عدم رعایت حقوق بشر در ایران گسترده‌تر شده و به نقض آن در سازمان ملل رای مثبت داده‌اند اما بر قربانیان اصلی نقض حقوق بشر چشم می‌بندند! سوابق و شواهد بسیاری است که کشور ترکیه هیچ‌گاه برای پناهنده سیاسی جایگاه امنی نبوده است. چند ماه پیش بود که جمال حسینی (اسفندیار بهارمس) سردبیر خبرگزاری هرانا و فعال حقوق بشر در سایه دولت تدبیر و اعتدال روحانی، در دفتر کارش به قتل رسید و در سال 2013 دو جوان پناهنده به نام‌های علی موسوی و جواد غفران به طرز مشکوکی جان خود را از دست دادند.
ما پناهندگا ن سیاسی ایرانی مقیم ترکیه گرچه به دلیل عدم امنیت، تحت تعقیب بودن و خطر از دست دادن جان، هستی و کاشانه خود را از دست داده‌ایم و به این کشور گریخته‌ایم اما هنوز دل در گرو وطن داریم. آرزوی ما شکست این زمستان ارتجاعی و رویش بهار نو و دلنشین است، تا به وطن و خانه اصلی خود بازگردیم. در اوضاع کنونی که از وطن رانده شده‌ایم و درب کشورهای دیگر با بی مهری فراوان به روی ما بسته است، می‌بایستی که چشم جهانیان و مردان و زنانی را که با قلم نواحی درد را پدیدار می‌کنند را به روی خود باز کنیم. سال گذشته تعدای از هموطنان کُرد ما که پس از سال‌ها انتظار و بلاتکلیفی به ستوه آمده بودند، برای احقاق حقوق انسانی خود، اعتراض و تحصن‌هایی مقابل دفتر کمیساریای سازمان ملل آنکارا انجام دادند که با وعده‌های دروغین وکلای کمیساریای سازمان ملل ترکیه بی نتیجه ماند و گشایش و بهبودی در رسیدگی به وضعیت پرونده پناهندگان در انتظار تعیین کشور حاصل نگردید و متاسفانه تراژدی انتظار بی پایان بدون کار و شغل و امرار معاش و تامینات اجتماعی همچنان ادامه دارد.
ما پناهندگان سیاسی ایرانی مقیم در ترکیه، از هر تیره و نژادی و با هر تفکر و نحله سیاسی که بدون کشور و در انتظار انتقال به یک کشور هستیم و مورد تبعیض و بی مهری قرار گرفته‌ایم؛ قصد داریم که با یک اجتماع قدرتمند و اشتراک نظر در این مورد که حق انسانی ما رعایت گردد، تحصن اعتراضی خود را مقابل دفتر کمیساریای سازمان ملل واقع در آنکارا را سازماندهی کنیم. بدین خاطر از تمامی پناهندگان سیاسی ایرانی ساکن در اقصی نقاط ترکیه می‌خواهیم که برای احقاق حق خود به ما بپیوندند و برای تبادل نظر و هرچه ایده‌آل‌تر برگزاری این تحصن اعتراضی به عضویت صفحه فیس‌بوکی کمپین پناهندگان سیاسی ایرانی در انتظار تعیین کشور مقیم ترکیه درآیند.
https://www.facebook.com/groups/672673456163769
همچنین از دوستان، شخصیت‌ها و فعالان حقوق بشری، نهادها و سازمان‌های مدافع حقوق بشری، رسانه‌های گروهی، خبرگزاری‌ها، تلویزیون‌ها، و تمامی خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای، تقاضای یاری و همراهی در امر خبررسانی داریم .
شماره تماس جهت هماهنگی: 00905395085205
صدای من با صدای تو آشناست
من درد مشترکم، مرا فریاد کن
چهارشنبه ۲۲ بهمن‌ماه ۱۳۹۳ - ۱۱ فوریه ۲۰۱۵
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید