وقتی صحبت فحشا می شود، خیلی ها این نظر را مطرح می کنند که اکثر فاحشه ها داوطلبانه این شغل را انتخاب کرده اند، کسی مجبورشان نکرده و آنها می توانستند شغل دیگری را برگزینند. این طرز برخورد با مسئله ی فحشا به ویژه در کشورهای غربی رواج دارد، چرا که در این کشورها نسبت به کشورهای جهان سوم فقر شدید نیست و معمولا هر فردی حقوق بخور و نمیری دریافت می کند.

چندی پیش نشریه اینترنتی آلمانی زبان "ولت آنلاین" در این مورد با لئا آکرمان ، دبیر یکی از سازمان های زنان در آلمان، مصاحبه کرده بود. لئا آکرمان بر این باور است که هیچ کس به طور اختیاری به فحشا روی نمی آورد. او در آغاز مصاحبه به خطراتی که فاحشه ها با آن روبرو هستند، اشاره می کند: فاحشه ها در معرض اعمال جنسی زجرآور قرار دارند، تجاوز جنسی به فاحشه ها توسط "مشتریان" امری معمول است و رفتار "مشتریان" با فاحشه ها معمولا بسیار تحقیرکننده است. در فاحشه خانه های معروف آلمان فاحشه ها به دلیل ساعات کار و خوابشان مدت های طولانی، حتی تا شش ماه، روزها از محل "زندگی" شان خارج نمی شوند و نور خورشید را نمی بینند.

لئا آکرمان می گوید تا به حال موردی را ندیده که کسی واقعا به طور اختیاری فحشا را به عنوان شغل انتخاب کرده باشد. اکثر فاحشه هایی هم که در ظاهر داوطلبانه به این کار روی آورده اند، در کودکی یا نوجوانی مورد تجاوز قرار گرفته اند و از نظر روحی در وضع بدی قرار دارند. آکرمان با فاحشه هایی روبرو بوده که ادعا می کردند داوطلبانه فاحشه شده اند، ولی در برخوردهای نزدیک تر معلوم شده که آنها در سنین کودکی یا نوجوانی مورد تجاوزهای وحشیانه قرار گرفته بودند و این باعث شده بوده که با خودشان فکر کنند بدن من دیگر هیچ ارزشی ندارد و حالا که اینطور است بگذار با آن حداقل پول دربیاورم!

از نظر آکرمان فقر هنوز یکی از دلایل اصلی روی آوردن به فحشاست. او به موردی اشاره می کند که زنی جوان از لیتوانی به مدت سه ماه در آلمان به عنوان فاحشه کار می کرد، چرا که خانواده اش شرایط بسیار سختی داشتند. همه با هم در آپارتمانی یک اتاقه زندگی می کردند، پدرش به شدت مریض بود و قادر به کار نبود و مادرش هم الکلی بود. (آ.س.: باید اشاره کرد که در حال حاضر اکثریت فاحشه ها در اروپای غربی از کشورهای دیگر می آیند.)

آکرمان مخالف قانونی کردن فحشاست و مدل سوئد را قبول دارد. در سوئد فحشا غیرقانونی ست، ولی فاحشه ها با مجازات روبرو نمی شوند، بلکه فقط "مشتریان" آنان مجازات نقدی می شوند. از نظر آکرمان این باعث می شود که وجدان جامعه نسبت به غیرانسانی بودن پدیده فحشا آگاه شود. در سوئد 80 درصد مردم فحشا را پدیده ای "بد" می دانند، در صورتی که در آلمان فقط 20 درصد مردم اینگونه فکر می کنند.