هرمس

کنکاش در صفحه «اظهارنظر» تارنمای ایران گلوبال پدیده ای جالب توجه است. کندوکاو در اظهارنظرها گویای آن است که این صفحه به واقع ساز خود را می زند و کوک این سازها به اصواتی ناهمگون دگردیسیده است که امکان همنوائی را برنمی تابد.

این اصوات ناهمنوا اما بیانگر کشاکش لایه های درونی جامعه عمودی است که هرگاه به سبک موجی امکان بروز پیدا کند، متشکل از مواد اسیدی است که از این گرایش برخوردار است تا تارهای صوتی و فکری خردجمعی که امری میانذهنی و میانکنشی مبتنی بر قرارداداجتماعی یک جامعه متکثر است را در خود حل کند. اما قرینه و قرابت این اصوات ناهمزمان که در صفحه «اظهارنظر» به شکل قطبی و حذفی بیان می گردد، با نداهای درون جامعه زخم خورده که با دمل چرکین استبداد فکری و فرهنگی عجین است -و این استبدادی است که استبداد سیاسی فقط پدیدار و ترجمان مالیخولیائی آن امر است- انعکاس واژگونه دارد. و واژگونگی هم دال بر آگاهی کاذب است و هم دال بر ایدئولوژی. هم گواهی است بر زخم های التیام نیافته و هم آئینه یِ مدار صفر درجه یِ پرش فکری. و تردیدی نیست که این اوج فکری و فرهنگی در همنوائی مخدوش با استمرار استبداد، یعنی تاریخ ما است.