برای گرامیداشت روز همیشه زنده ی کارگران، این سازندگان راستین هستی

خدا کارگر نبود

در معرکه گاه تصاحب تخت آسمانی

بازی فرشته و شیطان بود

که در پشتِ نمایش آن

چشمِ دلِ ما گرم خواب شد

و سر بر آبی آسمانِ پاکِ سادگی برد.

در آن بزنگاه پستِ پنهان

دست و خنجرِ غیبی مکر پیروز شد ـ

 و خمینی نابکار را

با سلام و صلوات هدیه ی مظلومان آورد.

.

+

فرصتی بود و شد و هیولای رحمت ـ

از عمق جنون و جهنم و جنگ و جفنگ آمد.

سُهره وار بر بام آرزوها نشست

برسرِ سفره هایِ خالی دلِ و دید تارِ ما لمید.

اما، او کلاغِ شومِ سیاه بود،

قناری وار آمد،

و بر مناره ها سرمی داد

ترانه ی خدا کارگر است را

و بلند گو ها، از خانه های خدا

جارش را تکرار می زدند.

دریغا:

ما تشنگان مهر و گرسنگان کار

 تا توانستیم؛ ذکر خدا بردیم

 و چهارلپی، پاداشِ صلواتی خوردیم

+

او و دزدانش نیز آسوده خاطر

هی خورند و هی بردند

ما ماندیم و بغل های پُر ز وعده.

ما ماندیم و دغل های پُر ز ضجه

اینک آن ملا

همان سُهره ی کوچک مهر و نوا

همان رسولِ خدا

بر روی زمین سوخته ی ما

خودِ خدا گشته است.

و ما کارگران ـ بندگان او،

بی نان و سر و صدا حالیا،

پی بردیم خدا که کارگر نبود

بل آن اندک نان را نیز به یاری ملا

از کام زن و بچه های کارگر ربود!

بهنام چنگائی 5 اریبهشت 1394