نمایش موزیکال «دختر قالیباف و قالی پرنده»، به تازگی توسط گروه «پریزاد» در استکهلم، نوشته و کارگردانی شده است.

متن این نمایش که با هدف معرفی جلوه‌های فرهنگی کشورهای مختلف برای کودکان طراحی شده توسط پری عیسی‌زاده، خواننده و روان‌شناس ساکن سوئد نوشته شده و الیزابت یونگر کارگردان سوئدی اپرا، آن را کارگردانی کرده است.

اجرای نخست این نمایش برای گروهی از دانش آموزان، آموزگاران و فعالان فرهنگی در ماه مارس به نمایش درآمد و قرار است طی سال جاری به مدت دو هفته برای دانش‌آموزان سوئدی در سالن مرکز موسیقی استکهلم به اجرا در بیاید.

پری عیسی‌زاده پیش از این آلبوم «از دزفول تا دالرنا» را منتشر کرده و در آلبوم «زن ایرانی» یک ترانه از وی در کنار آثار خوانندگانی چون پریسا، سپیده رئیس السادات، مرجان وحدت، مهسا وحدت، اعظم علی و ... عرضه شده است. این آلبوم در سال 2014 جایزه بهترین آلبوم «موسیقی جهانی» را از منتقدان آلمانی گرفت.

در نمایش «دختر قالیباف و قالی پرنده»، دختر داستان به دزفول و سپس پل دزفول می رود که گفته می‌شود یکی از قدیمی‌ترین پل‌های جهان است. بعد به بلغارستان و سوئد می رود و به بهانه سفر او به این دو کشور، شماری از ترانه‌های محلی آنها در نمایش به زبان اصلی خوانده می‌شود. 

روایت اصلی این نمایش به زبان سوئدی است. پری عیسی‌زاده روایت را با کلام و آواز آغاز می‌کند و چهار نوازنده حاضر در نمایش وی را همراهی می کنند: میریام اولدنبری (پیانیست و نوازنده آکاردئون)، ایزابل بلوم (نوازنده سلو)، کارولینا وِبر اکدال (نوازنده ویولن) و سونیا باکو اِوا (خواننده و نوازنده سازی به نام تاپان که سازی شبیه دهل بلغاری است).

جای خالی ادبیات و هنر کودکان در برون مرز

در تبعید کمتر هنرمندان و فعالان فرهنگی فارسی زبان در حوزه هنر و ادبیات مناسب کودکان فعالیت کرده‌اند.

پری عیسی زاده می‌گوید: «نسل دوم ایرانی‌تباران که در کشورهای مختلف اروپایی و آمریکایی به دنیا آمده‌اند، کمتر با فرهنگ پدران و مادران خود آشنا هستند. آثار فرهنگی ایرانیان برون مرز به شکلی ارائه نشده است که برای کودکان جالب باشد. وقتی دیدم مرکز موسیقی در استکهلم به دنبال ارائه کارهای نمایشی برای کودکان است، فکر کردم خوب است در قالب یک کار نمایشی موزیکال، گوشه‌هایی از فرهنگ ایرانی را هم به کودکان ایرانی، هم به دیگر کودکان سوئدی و خارجی تبار معرفی کنیم.»

به عقیده این هنرمند، «دشواری‌های شناخت دنیای کودکان» و «تفاوت نیازها و خواسته های آنها با فرم ها و دلمشغولی های مورد نظر بزرگسالان» باعث شده است که هنرمندان ایرانی برون مرز، کمتر به فعالیت در این حوزه علاقه‌مندی نشان دهند.

در نمایش «دختر قالیباف و قالی پرنده» از عبارات فارسی و بلغاری و ترانه‌های محلی ایرانی و بلغاری در کنار آثار سوئدی استفاده شده است؛ ازجمله ترانه‌های «قالیباف»، «شکار آهو» و «بارون بارونه» که توسط پری عیسی‌زاده خوانده شده است.

او می‌گوید: «در میان کودکان حاضر در سالن چند کودک ایرانی در پایان برنامه به ما گفتند که ما معنای جملات فارسی را فهمیدیم و از این درک احساس غرور می کردند. برای آنها مهم بود که از طرف مدرسه برای دیدن برنامه‌ای رفته‌اند که بخشی از هویت فرهنگی خود را در آن دیده‌اند.»

این هنرمند و روان‌‌شناس معتقد است که «نمایش موزیکال در کنار دیگر فعالیت‌‌های ادبی و هنری می‌تواند روشی مناسب و اثرگذار برای معرفی بخشی از فرهنگ کشورمان باشد که همانا بخشی از هویت فردی ماست. همچنین آشنا کردن کودکان با فرهنگ والدین به زبانی که برای کودکان قابل فهم و جذاب باشد می‌تواند هدف خوبی برای هنرمندان در تبعید باشد».

پری عیسی‌زاده امیدوار است که هنرمندان بیشتری در برون مرز به این مهم توجه نشان دهند.