چندی پیش به دعوت ایرانیان در کشورهای مختلف اروپایی فراخوانی برای یک اعتصاب نمادین در سایت های مختلف اینترنتی چاپ شد. به همین منظور جمعی از زنان ایرانی ساکن کلن که حامیان مادران عزادار نیز هستند در یک دعوت عمومی امروز جمعه 8 ژانویه از ساعت 10 صبح در میدان راه آهن مرکزی شهر کلن اعتصابی یک روزه را تدارک دیدند. با توجه به سرمای شدید چندین درجه زیر صفر عده ای از ایرانیان با انگیزه ای انسان دوستانه و به حمایت از هم میهنان خود گرد هم آمدند. آنها تنها امکانی که برای گرم کردن خود داشتند نوشیدن چای داغ و قهوه بود.

تجمع کنندگان با برپایی نمایشگاهی از عکس های جنبش آزادیخواهی مردم ایران طی هفت ماه گذشته تلاش در اطلاع رسانی و آگاهی مردم سرزمین میزبان خود کردند.

آلمانی ها با امضای خود به منظور همبستگی با مردم ایران از این حرکت استقبال کردند. برگزار کنندگان این حرکت اعتراضی یاد آور شدند که در آینده ای نزدیک امضاهای جمع آوری شده را به پارلمان آلمان تحویل داده خواهند داد.

تجمع تا ساعت 6 بعداز ظهر ادامه داشت.

به راستی چه انگیزه ای این چنین ایرانیان را در ورای مرزهای سرزمین شان؛ در سرمایی که بسیار طاقت فرساست، در سرمایی که حتی برخی برای نیازهای اولیه خود کمتر از خانه بیرون می آیند، به بیرون می کشاند؟ این پرسشی ست که از مریم یکی از برگزار کنندگان پرسیدم او در پاسخ گفت: " به جز احساس همدردی با هم میهنان خود و عزمی راسخ برای رسیدن به آزادی و برابری چه انگیزه ای می تواند ما را در این سرما ساعت ها بی حرکت نیرو بخشد؟" مریم ادامه داد: "سرما تن ما را سرد کرده است و دست و پای ما یخ است؛ ولی ما قلبی گرم داریم و در کنار هم میهنانمان هستیم."