مترو دانمارک می نویسد: بوی همبرگر خوشمزه آبداری که نوجوان پرشور ایرانی به نام جهان آن را درست کرده، به مشام می رسد. اشپزخانه او مزین به نماد مک دونالد است؛ شاید بهترین نماد شناخته شده فست فود آمریکا. دیگر نماد شناخته شده آن، صورت سفید، دلقکی با لب خندان، ژاکتی قرمز، شلواری زرد و کفش های بزرگ قرمز؛ نمادی حاضر بر پوسترها برای فریب مشتریان. نه. مک دونالد با وجود گذشت چندین هفته از توافق هسته ای در وین در تهران شعبه ای افتتاح نکرده است. صحبت از «مش دونالد» است، ورژن ایرانی آن. شخصی به نام حسن که نخواست نام خانوادگی او ذکر شود، می گوید: «ما در تلاش برای کسب تجربه از مک دونالد هستیم.» او صندلی های پلاستیکی قرمز خارج از رستوران خود را مجددا مرتب می کند و آنها در کنار سطل زباله زرد روشن قرار می دهد. مش دونالد و دیگر فرهنگ های غذایی آمریکایی به طور چشمگیری در بیشتر خیابان های شهرهای تهران افزایش یافته است. مسئولان ایرانی امیدوارند با لغو تحریم ها، شرکت های بزرگ نفتی برای سرمایه گذاری به ایران بیایند. ایرانی ها همچنین نیازمند صدها هواپیما هستند و به دنبال شریکی برای فن آوری صنایع خود می گردند. اما ورود خارجی ها با پول و ایده متفاوت ممکن است با مخالفت تندروها تضعیف شود. پیام آنها این است: خارجی ها می توانند به ایران بیایند اما نمی توانند نمادهای سرمایه داری خود را به ایران بیاورند. به همین دلیل بود که وقتی اخیرا وب سایت مک دونالد از احتمال حضور در ایران نوشت، در اینجا زمزمه هایی به پا خواست. برخی از سیاستمداران به سرعت هدشار دادند که هیچ مک دونالدی در ایران وجود ندارد.