ما همگی با هم برای رفاه اینده شهروندان ایران مجبوریم از تمام حرکات
تجزیه طلبانه در کشور دوری کنیم تا وضعیت عراق و سوریه برای کشورما اتفاق
نیافتاد.

جای تاسف است که تنها مردمی در کل ایران که با نوشتن کتابها و مقالات
حرکات تجزیه طالبانه منطقه خود را محکوم کرده نقد میکند اذربایجانیان
هستند.شما تا به حال کرد منتقد پانکردیسم، عرب منتقد پان عربیسم و یا
بلوچ منتقد بلوچستان بزرگ را دیده اید؟
تنها اذربایجان است که هرگز بر ضد ایران سلاح به دست نگرفته است. فقط در
جریان جنگ ایران و عراق هم اهالی عرب خوزستان و هم اهالی کرد مناطق
کردستان بر ضد حاکمیت ملی ایران بعضا در کنار نیروهای دشمن قرار گرفتند.

من مقاله مستندی به وب سایت شما برای انتشار فرستادم اما وب سایت شما آن
را منتشر نکرد. برای بار دوم مقاله را فرستادم و طوری منتشر شد که اگر
نمیشد بهتر بود و حتی همان مقاله هم پس از مدتی از کل صفحه اصلی سایت حذف
شد.
ترس ما از حقیقت برای چیست؟ مگر نه اینکه انتشار این حقایق پایه های
منافع ملی ایران را محکم تر میکند؟
هر چند شما در گزینش مقالات ازاد هستید اما این به معنای ازادی در انتشار
بد انها با وضعیت بد صفحه ارائی نیست.
اگر این رفتارها را با منطق صرف تجزیه و تحلیل کنیم تنها نتیجه ای که
حاصل میشود این است که همه و از آن جمله اذربایجانیان مجاز هستند و بلکه
حتی وظیفه دارند پانترکیسم را نقد کنند اما نقد دیگر پانها نتنها ایجاد
مشکل میکند بلکه حتی لازم است تا مورد حمایت قرار بگیرند.

ایجادِ کشور کردستان (بزرگ)، یک ضرورتِ تاریخی است .ناصر کرمی

http://www.iranglobal.info/node/39585

سیاست ترکیه و انکار موجودیت کردیه اقبال اقبالی

http://www.iranglobal.info/node/49799
پیامی به مناسبت 70مین سالگرد بنیانگذاری حزب دمکرات کردستان در ایران.
دکتر گلمراد مرادی
http://www.iranglobal.info/node/49871

ایا پیغام این رفتار این نیست که به جای ایران هرکس با پان منطقه خود
همراهی کند؟ اگر چنین کنیم ایا چیزی از ایران باقی خواهد ماند؟
به مقالات خنده دار جناب لوایی نتنها اجازه انتشار میدهید بلکه حتی اجازه
انتشار مقالاتشان دست خودشان است چون دفاع بد از چیزی از دشمنی با ان چیز
بدتر است. و امثال لوای نمونه خوب این مسئله هستند.
تقریبا تمامی سایتهای پانکردی، پانترکی و تمامی سایتهای ایرانی از انتشار
مقاله خودداری کردند. هر کس به دلایل ایدولوژِک خود قسمتی از حقیقت را
سانسور میکند و سعی دارد دروغ منطبق با منافع خودش را بگوید. این مملکت
محکوم به در جا زدن است و این حکم را ایرانیان خودشان صادر کرده اند.
سانسور، عدم تحمل دیگران و فرار شبانه روزی از حقیقت دنیا و ساختن دنیای
مجازی برای خودمان تبدیل به خواص جدای ناپذیر گروههای سیاسی ایرانی شده
است. این در حالی است که الفبای سیاست واقعگرای و الویت منافع ملی است.
لطفا انتقادات وارده را هرگز شخصی فرض نکنید چون بین ما و دولتهای
دیکتاتور قطعا تفاوت وجود دارد. این واقعا نتیجه ای است که من به ان
رسیده ام. عین این وضعیت در سایتهای پانترکی هم وجود دارد اما شدت ان
بیشتر است یعنی ندیدن حقیقت دنیا، ندیدن منافع عمومی مردم و سانسور.

نگرش سیاسی نسل شما زندگی امروز ما را ساخته است، امیدوارم حداقل زندگی
آینده ما در امان باشد. هر چند که این خوشبینی بزرگی است.