برای پیشبرد و توسعه کشورهای مدرن یا در حال رشد باید بر بازار آزاد بیشتر تکیه کرد یا بر برنامه‌ریزی دولتی؟ آموزه‌های اقتصاد دانان لیبرال را که در حداقلی کردن نقش دولت در اقتصاد تأکید دارند باید مد نظر قرار داد یا نظریه حامیان دولت رفاه را که باور دارند بدون برنامه‌های تضمین حداقل معاش برای فرودستان کل جامعه هرچند یک بار دچار بحران می‌شود.

پرسش‌هایی که از قرن ۱۹ تاکنون در برابر جوامع صنعتی مدرن قرار داشته و از قرن بیستم به بعد دامنه آن به جامعه پیرامونی در حال رشد کشیده است.

عده‌ای با بیرق بهروزی تهیدستان و مزدبگیران و رفته رفته حقوق‌بگیران تحصیل کرده به سوسیالیسم چشم دوختند که حتی پیش از کارل مارکس و انتشار مانیفست کمونیسم بر نقش برنامه‌ریزی برای توسعه جامعه یا دست کم کاهش آسیب بازار بر فرودستان تأکید دارند.

عده‌ای دیگر با خواست آزادی فردی و گسترش لیبرالیسم با تأسی به آرای آندیشمندانی مثل ماکس وبر بر آنند که برنامه‌ریزی موجب بزرگ شدن دیوانسالاری و افزایش نقش دولت به ضرر فرد و نهایتاً جامعه می‌شود.

نگاه و استدلال هریک خیلی پیچیده تر از اینها است. اما این مختصر می‌تواند مقدمه‌ای باشد برای طرح بحث.

دو میهمان این هفته برنامه دیدگاه‌ها در این زمینه نظرات خود را مطرح می‌کنند: اکبر مهدی استاد ارشد جامعه شناسی دانشگاه دولتی کالیفرنیا نورث ریج در لوس آنجلس بزرگ و جمشید اسدی استاد اقتصاد مدرسه عالی بازرگانی دیژون.