چند ماهی است که جمهوری اسلامی و محافل اپوزسیون سراسری و رسانه های فارسی زبان در خارج از کشور به صورت هماهنگ و به ضرب تکرار در پی آنند اثبات کنند که احزاب ملیت های تحت ستم ایران با دولت عربستان سعودی در حال همکاری هستند و گویا عربستان سنی در پی به راه انداختن جنگ نیابتی خود از طریق این احزاب با ایران شیعی است.

جمهوری اسلامی برای منحرف کردن افکار عمومی مردم ایران از ماهییت اصلی مبارزات  نوین حزب دمکرات کردستان ایران "راسان" با تمام توان تبلیغات وسیعی را علیه این حزب و مردم کردستان آغاز کرده است. در این زمینه سعی کرده مبارزات مردم کردستان را همانند گذشته به "ایادی بیگانه" و اینبار به سبب اختلافات عمیقش با عربستان سعودی به این کشور منتسب کند.  در این راستا اضافه بر پخش برنامه های تلویزیونی دروغین و تبلیغات وسیع در رسانه های خود، به صورت عملی نیز دست به اعدام دستجمعی شماری از فعالان سنی مذهب در کردستان زد تا اینکه فرافکنی کرده و چنان وانمود نماید که مشکل سی و هفت سال گذشته مردم کردستان با جمهوری اسلامی ریشه مذهبی داشته و ستم ملی در کردستان دلیل اصلی مبارزات ملی مردم کردستان نبوده است.

جمهوری اسلامی در ادامه این سیاست به دروغ پردازی و سناریوسازیهای مضحک روی آورد و چندین بار از وجود اعضای مسلح داعش در کرمانشاه و دستگیری و انهدام آنان خبر می دهد، تا به این وسیله بتواند هر چه بیشتر رنگ و بوی مذهبی و وابسته بودن مبارزات ملی ملت کرد را به عربستان نشان دهند. اما بر کسی پوشیده نیست که حقیقت امر غیر از این است و گرچه ستم مذهبی علیه بخشی از مردم کردستان توسط جمهوری اسلامی اعمال می شود اما مشکل اصلی مردم کردستان محرومیت از حق و حقوق ملی و سیاسی است و این محرومیت ها مردم کرد را از هر مذهب و دینی شامل می شود.

تحریف مبارزات ملی مردم کردستان توسط جمهوری اسلامی و اپوزسیون سراسری در روزهای اخیر شتاب بیشتری به خود گرفته است و سفر یکی از اعضای حزب دمکرات کردستان ایران به همراه شمار دیگری از ایرانیان خارج از کشور به عربستان را مستمسکی قرار داده اند تا از طریق آن بتوانند اثبات کنند که حزب دمکرات کردستان ایران با عربستان سعودی رابطه دارد. صرف نظر از اینکه چنین رابطه ای در دنیای واقع حقیقت دارد یا خیر و- نویسنده این سطور اطلاعی از آن ندارد-  یادآوری نکاتی در این زمینه ضروری است.

بر همگان آشکار است که ملت کرد از ابتدائی ترین حق و حقوق سیاسی و انسانی خود در ایران محروم است. محرومیت های اجتماعی، اقتصادی، مذهبی، فرهنگی و سیاسی در عمل ملت کرد را به صورت ملتی تحت ستم در آورده است. حکومت های پی در پی در ایران کمترین خواسته های مردم کردستان را با سرکوب و شکنجه و اعدام و حمله نظامی پاسخ داده اند و می دهند. مردم کردستان در واقع بردگانی هستند که به صورت سیستماتیک حق و حقوقشان زیر پا گذاشته می شود.

در شرایطی که هویت فرهنگی و زبانی و بود و نبود و هست و نیست ملتی در خطر نابودی قرار می گیرد بسیار طبیعی است که اعضای چنان جامعه ای برای حفظ بقا و رفع آسیمیلاسیون زبانی و فرهنگی و ملی  به هر وسیله ای توسل جویند تا بلکه بتوانند خود را از خطر نابودی نجات دهند. رابطه و داد و ستدهای سیاسی در میان ملت ها امری طبیعی است. وجود رابطه سیاسی میان حزب دمکرات کردستان ایران و عربستان سعودی - در صورت وجود آن- به باور نویسنده این سطور نه تنها عیب و ایرادی ندارد بلکه بسیار قابل انتظار و قابل درک  و ضروری است.

جمهوری اسلامی و اپوزسیونی سراسری به جای اینکه در پی چاره یابی و پاسخگویی به مسئله کردستان باشند در تلاشند که صورت مسئله کردستان را پاک کرده و موضوع اصلی یعنی تلاش ملتی برای رهایی از بندگی و بردگی را منحرف نمایند. به عوض اینکه به نقد خود و حاکمیت در تهران بپردازند و در پی چاره یابی و از بین بردن ستم ملی در کردستان باشند انتظارات غیر منطقی خود را با تکرار غیر موجه بودن آنچه که رابطه با بیگانه گانش می خوانند ادامه می دهند و رابطه مشروع و ضروری یک ملت در بند را با دیگران برای کمک به رهایی از ستم ملی گناه کبیره قلمداد می کنند.

رفتارها و عکس العمل های مشمئزکننده ای این روزها در این زمینه دیده می شوند. برای مثال ببیننده با دیدن مصاحبه بخش فارسی بی بی سی با نماینده حزب دمکرات کردستان ایران در خارج از کشور چنان تصور می کند که سئوالات مجری این برنامه از سوی صداو سیمای جمهوری اسلامی تنظیم شده اند و در واقع نه یک مصاحبه ژورنالیستی و رسانه ای بلکه بیشتر به پرسش و پاسخ مامواران اطلاعات با یک زندانی سیاسی شبیه بود. دراین برنامه مجری سعی می کرد که به هر نحوی که بوده است از نماینده حزب دمکرات کردستان ایران تاییدیه رابطه با دولت سعودی را بدست بیاورد. چنین رفتارهایی نشانه وقاحت و بی شرمی رسانه ای است که مدعی اطلاع رسانی آزاد است. به باور نویسنده این سطور رابطه حزب دمکرات کردستان ایران با هر دولت و ملتی فی النفسه جرم و گناه نیست و به خود این حزب و مردم کردستان مربوط است و هیچ شخص و گروه و دولتی حق دخالت در این زمینه را ندارد.

جمهوری اسلامی و همفکرانش در خارج از کشور گمان می برند که می توانند در روابط احزاب کردستان با دیگران با تکرار پی در پی ممنوع بودن و غیر موجه بودن و شرم آور بودن و ترکیبات بی مسمای اینچنینی دیگر تاثیرگذار باشند و یک امر موجه و مشروع  را اگر به لحنی منفی و فریبکارانه تکرار کنند می تواند لباس غیر قانونی و غیر مشروع بودن به آن بپوشاند. اما حقیقت این است که  آنچه را که حاکمان دیکتاتور و دست نشاندگانشان در خارج از کشور امری غیر مشروع ، منفی و غیرقانونی قلمداد می کنند از دیدگاه مردم کردستان و احزاب سیاسی کردستان رابطه ای مشروع و ضروری است و موجه انگاشته می شود. مردم کردستان بیش از این دیگر هراسی از این ندارند که به داشتن رابطه با دیگران متهم شود.

ملت های تحت ستم دنیا برای رهایی از یوغ بردگی و بندگی مختارند از هر وسیله ای برای رهایی و آزادی خود استفاده کنند. مخالفت حاکمان دیکتاتور با تلاش ملت های تحت ستم برای رهایی از بندگی هیچ ارزش و اعتبار انسانی، اخلاقی و قانونی ندارد و نمی تواند موجه بودن تلاش برای رهایی ملت ها را زیر سوال ببرد. ملت کرد در کردستان ایران تصمیم گرفته است تا به هر وسیله ای که شده است خود را از قید و بند بردگی و اسارت نجات دهد و در این مسیر از هیچ  سد و بندی هراس ندارد و با هر دولت و ملتی که به صلاح بدانند رابطه سیاسی برقرار خواهد کرد.

هر گونه تلاشی از سوی حاکمیت و اپوزسیون همسو با حاکمیت برای مخالفت با خواسته های مردم کردستان و تشویش افکار عمومی تحت هر نامی و هر انگی محکوم است و ره به جایی نمی برد.  آزادیخواهان و آن شمار اندک از ایرانیانی که دلی در گرو یکپارچگی ایران دارند باید نوک پیکان حملاتشان را به سوی حاکمیت دیکتاتور در تهران نشانه بگیرند و تلاش کنند که ملیت های ایران به حق و حقوق ملی خود دست یابند تا بدین وسیله گامی در راه یکپارچگی ایران و جلوگیری از خونریزی و جنگ داخلی  برداشته باشند. هر تلاشی غیر از این،  ره به ترکستان تجزیه ایران می برد نه به کعبه یکپارچگی ایران.