چوخ یاخین نه قدر اوزاق
çok yakın ne kadar uzak
تدریس مکانهای تاریخی در علم مربوطه اش باعث شناخته شدن آنها, نمایان گشتن موجودیتشان و شکوفایی بخش های فرهنگی است.

گاماج:
(در کتاب فارسی بخوانیم دوم ابتدایی در درس مربوط به “ایران خانه بزرگ ما” در آموزش تصویری اماکن تاریخی و دیدنی جغرافیای موسوم به ایران اصلا از هزاران آثار تاریخی و بکر آزربایجان جنوبی تصویری آورده نشده است در این بخش اصلا از استان های تورک نشین در ایران صحبت نشده است اما قومیت های دیگر همچون گیلک اکراد و…چون خود فارس ها قلمداد شده است.)

در سال های اخیر به مراتب سیستم آموزشی کشور از هراس و از فرط توهمات خود سعی در جعل و اخیرا در این مورد با گذر از وجودیت این مکانها در نقاط ترک نشین ایران خواهان تدریس تاریخ و هویت به شیوه مرکزگرایی و ایرانی منهای هر نوع ترک چه آزربایجانی, قشقایی, ترکمن وغیره داشته است.
این نوع سیاست ها همواره ماهیت یک قوم رانشانه گرفته و سعی در انکار واقعیت های موجود دارند. باید هوشیار بود و پرسید که چرا ملت ترک در ایران به این رویه دچار گشته است. باید پرسید که چرا در آزربایجان که در اکثر نقاط آن والدین هیچ گونه آشنایی به زبان فارسی ندارند باید به این کتب تحصیلی تحمیلی تن در دهند؟ چرا باید در استانهای ترک نشین که زبانی غیر از رشته زبان های هند و اروپایی دارند به زبان فارسی تحمیل به تدریس شوند؟ چرا هیچ روشنفکری خود را نه به جای یک ترک بلکه به عنوان یک فرد آگاه به مسائل بیطرفانه که باید بدون پیش داوری به این نوع سیاست ها بنگرد واکنشی درخور نشان نمیدهد؟ چرا ترک ها را تجزیه طلب میخوانند؟ ...

همین نزدیکی ولی خیلی دورتر

سخنی با نیروهای اپوزیسیون و فعالین حقوق بشر
میخواهم در این نوشته به مثالی از دوران برپایی انقلاب که جنبش خلق مسلمان و طرفداران شریعتمداری که خواستار ابطال اصل ۱۱۰ قانون اساسی جمهور اسلامی ایران بودند و سرکوب شدند اشاره کنم. به عنوان اولین نهضت مردمی که نظام جمهوری اسلامی آن را مضمحل کرد. اشاره کنم که تا وقت حاضر, به عناوینی چون معاند و وابسته به بیگانه در بین خیلی ها شناخته میشوند. چه این طرف آب چه آن طرف. اگرچه حقوق ملی خود را نیز خواستار بوده اند ولی با سرکوب توسط کلیه احزاب و سازمان های سیاسی و چپ که خمینی را در این رویه یاری کردند به پایان خود رسیدند. هرچند بخت بد گریبانگیر است و بعدها تمامی آن سازمانها و چپی ها و ... فدای نظام تشنه به خون خمینی شدند.

امروز بیش از سه ده از استقرار جمهوری اسلامی میگذرد و نیروهای اپوزیسیون و روشنفکر در گذر زمان به این نتیجه رسیده اند که اعطای اختیارات کلی به رهبری که گفته میشود نمایندگی خدا بر روی زمین است امری باطل بوده و باید این اختیارات از رهبری سلب گردد. به راستی آن خواسته همین نزدیکی بود ولی چقدر دورتر شما آن را دریافتید.

و اما در خصوص تاریخ, ابنیه و زبان و ...

دوست وعزیزی که این مطلب را میخوانی باید یادآوری بکنم که کلیه کتب تاریخی موجود در ایران وحتی برخی نقاط جهان در مورد تاریخ ترک های آزربایجان و زبان آنها به تحقیقی علمی دست نزده است. اکثر این تاریخ نویسان ایران را ۳ الی ۴ هزار ساله میدانند. ولی نیک میدانیم که تمدنهایی خیلی قدیمی تر و نزدیک به ۷ هزار سال در ایران و اللخصوص مناطق آزربایجان موجود است.

دوست عزیز باید یادآور شوم که مردم ترک ایران دارای رشته زبان پیوندی و ورای زبانهای ۳ ال ۴ هزار سال پیش هستند. اگر قدری به تاریخ ارج نمینهید دست کم به واقعیت موجود در عصر حاضر بنگرید. بنگرید که اگر غیر از زبان ترکی در آزربایجان بود که در این سال ها زیر چکمه های استعمار فرهنگی و تحصیلی درآمده, نابود میگشت و تارو پودی نیز باقی نمانده بود.
بنگرید که امروز در آزربایجان مردم به زبان ترکی صحبت میکنند. بنگرید که این سیاست ها همه شکست خورده اند و یک ملت و یک دولت نیز نیستیم.
بنگرید که ترکی یکی از زبانهای زنده دنیا و تورکولوژی در بسیاری از دانشگاه های معتبر دنیا تدریس میشود.
شرم باد که مسئولین نظام آموزشی و حکومتی در ایران حتی از آوردن کلمه ترک نیز پرهیز میکنند.
با نظریه هایی کاملا عقیم و فرسوده که به مسائل نگریسته اند به آنها نگاه نکنید. ماهیت یک ملت یا قوم را همان قوم و شناسه هایش تعریف میکند نه آنچه که در کتابی به نقل از تاریخنگاری آنچنان و اینچنین بوده است.

اپوزیسیون, فعال, کنشگر, احزاب و سازمانهای سیاسی که نتواند جایگاهی در بین مردم مناطق مختلف در کشوری چون ایران داشته باشد عملکردی مثبت و یا مثمر ثمر نخواهد داشت. این را به این خاطر میگویم که اگر حقیقتا خواهان تغییر هستیم باید بدانیم که کجا سرمایه و انرژیمان را خرج کنیم. سازمان ها و یا انجمن هایی که خواسته به روز ملیت های ساکن در ایران را به رسمیت نشناسند و یا در راستای احقاق آنها تلاش نکنند به گوش باشند که از چرخه مبارزات روز خیلی عقب مانده اند.

واکنش نشان دادن به چنین کتب تدریسی که ترک ها را علنا از بازه فرهنگ و تمدن به دور نگاه داشته است نیازمند است. از اینرو از تمامی فعالین فرهنگی و مدنی در آزربایجان تقاضا دارم که در این خصوص فعالتر از قبل باشند و از مردم فهیم و مبارز آزربایجان استدعا دارم که فریب این سیاست های روباه صفت رژیم ضد ترک ایران را نخورند.
چرا که آینده مال ماست.
Gələcək bizimdir.
منصور سیفی