به نام خداوند جان و خرد

“هرکس به من کلمه ای بیاموزد من را بنده خود کرده است” حضرت علی علیه اسلام.

در تمام فرهنگ ها و جوامع جایگاه علم و معلم بسی عظیم و بالا است.دانایی و علم همیشه دشمن جهل و خرافات بوده است.این ها صفات با ارزش هستند که خدا نیز در آیات مختلف از آن به نیکی یاد کرده است.

بسیاری از نظامهای سیاسی حاکم بر دنیای امروز همه در چارچوب های فرهنگی خود نقش علم در توسعه پایدار بخوبی درک کرده اند.آنها بخوبی می دانند که پایه واساس همه مشکلات بشر امروز از سر ناآگاهی و جهل و خرافاتی است که گریبان جامعه بشری را گرفته است.اما هستند جوامع و حکومت هایی که علارغم این بینش راههای نفوذ آگاهی را در جامعه و حاکمیت می بندند تا خود به ایفای نقش قدرت طلبی و انحصار گرایی منطقه ای و حتی بین المللی بپردازند.

راستی چرا با وجود اینکه در آموزه های ما ایرانیان و مسلمان تاکید زیادی به دانش اندوزی شده است و حتی فکر کردن نوعی عبادت محسوب می شود نسبت به معلمان کشور مان اینگونه برخورد می شود؟دوگانگی و تناقض گوییهای مسئولین حاکم را باید به حساب چه چیز بگذاریم؟آنها همچنین در این بین و در راستای آن تناقض گویی ها از هرگونه رفتارهای غیر قانونی و غیر انسانی بر مردم خود برای جلوگیری از ضربه زدن به نظام به بهانه های مختلف من جمله امنیت ملی دریغ نمی کنند.

دستگیری قرون وسطی و فراقانونی اسماعیل عبدی دبیرکل کانون صنفی معلمان ایران در منزلش و در حضور همسر و فرزندانش بخصوص فرزند خرسالش مثال واضحی از نمونه رفتارهای وحشیانه ای است که هیچ توجیه قانونی نمی تواند داشته باشد.به زندان افتادن افرادی چون رسول بداقی به مدت هفت سال و محکومیت آقای محمود بهشتی به مدت 14 سال و تبعید و زندانی کردن آقای باغانی به زابل نمونه های دیگری از هزینه های است که ما معلمان در این چند سال اخیر بابت هیچ چیز جز دفاع از معلم و حق و حقوق از دست رفته آن و همچنین وضعیت نابهنجار نظام آموزشی پرداخت کرده ایم.

حاکمیت نظام باید خوب بداند که جامعه معلمین ایران نسبت به این گونه رفتارها ساکت نمی شیند و قویا این عمل را محکوم می کند.انتظار ما از دولت و قوه قضاییه این است که از این گونه رفتار های نا خوشایند دوری کنند و هر چه سریعتر اسماعیل عبدی را آزاد کنند.

کانون صنفی معلمان شهرستان اسلامشهر