رفتن به محتوای اصلی

موانع نظری – بوروکراتیک همپیمانی ملی و سکولار دمکراتیک باشندگان ایران
18.12.2016 - 22:51

 

می دانیم که اپوزیسیون امروز ایران، در وجه غالب و در سطح نظری به ضرورت کنار گذاشتن حکومت اسلامی و ایجاد یک نظام لائیک (سکولار) دمکراتیک به توافق نامکتوب دست یافته است.
سنگ این سمتگیری سیاسی، نخست توسط شاپور بختیار نهاده شد. پس از ان، بیش از یکدهه پیش، جمهوریخواهان دمکرات لائیک گفتمان لائیسیته را در اپوزیسیون طرح کردند و در گستره فضای سیاسی اپوزیسیون خارج و داخل کشور طنین انداخت. از چند سال قبل که سکولار دمکراتهای سبز از “جنبش سبز” دل کندند و در مدار جنبش سکولار دمکراتیک قرار گرفتند، جویبارهای فراوان سیاسی از خاستگاههای گوناگون در شاهراه اپوزیسیون حکومت اسلامی قرار گرفتند، بی آنکه هنوز این خواست عمومیت یافته در جنبش ملی باشندگان ایران تبلور یابد.
تاریخ سیاسی 38 سال گذشته ما، تاریخ افت و خیزهای بی امان بوده که بخش هائی از اپوزیسیون، همچنان زخمی و خونین، اهداف شریف، انسانی، آزادیخواهانه و ایراندوستانه را پیگیری کردند. آنچه در اپوزیسون کمرنگ بوده، همانا نقد عمیق گذشته خویش است.
هنگامی که کوشش برای تحقق یک هدف با شکست روبرو میشود، اصرار بر تداوم راه مبتنی بر اسلوب، فرهنگ و منش ناکارا، تکرار راههای رفته و تجربه تجارب شکست خورده است. هنگامی می توان از مدار بی هودگی خارج شد، که بازبینی ژرف و همه جانبه چرائی شکست ها در دستور کار قرار گیرد و برای تحول در جامعه، اپوزیسیون ایراندوست، جمهوریخواه، لائیک و دمکرات بعنوان شخصیت سیاسی بلوغ یافته و نقاد کجروی های خویش، در صحنه سیاسی ایران اعلام موجودیت کند.
بلوغ سیاسی اپوزیسیون در آینه تبیین (نقد) گذشته، تعیین جایگاه کنونی و طرح چشم انداز سیاسی هویدا میگردد. در 38 سال گذشته کوشش های زیادی توسط مخالفین حکومت اسلامی انجام گرفت و همچنین نقدها و آلترناتیوهای گوناگون طرح شد، با این وجود اپوزیسیون آزادیخواه و دمکرات همچنان در جایگاه قدیم خود، لجوجانه پای بر زمین می کوبد.
اپوزیسیون آزادیخواه و سکولار دمکرات بدون نقد خطاهای خود و توافق بر سر اهداف شفاف، نمی تواند اراده واحد ایجاد کند تا بتواند با گذر از حکومت اسلامی، قدرت سیاسی را بمردم انتقال دهد. بدینجهت لازم است موانع بوروکراتیک همپیمانی ملی و سکولار دمکراتیک باشندگان ایران مورد توجه قرار گیرد.
هدف چیست؟
هدف ما همانا نفی استبداد و پیشگیری از بازتولید استبداد در جامعه از طریق ایجاد، تحکیم و تعمیق مکانیزمهای یک نظام سکولار دمکراتیک در ایران است.
مشکل کجاست؟
حکومت اسلامی بعنوان نتنها مانع نخست آزادی انسان ایرانی، بلکه نهادی سیاسی – دینی فوق ارتجاعی، مسموم، ویرانگر و خانمانسوز، آسیب هائی آنچنان عمیق به جامعه و کشور ما رسانده که بخش بزرگ ان جبران ناپذیر و بخشی دیگر در نیم قرن هم میسر نیست.
گذر از نظام نکبت بار کنونی، یک ضرورت عاجل برای ایران و ایرانیان است. نیروئی که برآنست تا از خاستگاه انسانی و سکولار دمکراتیک، فردای ایران را بسازد، مجبور است از فرهنگ، منش و سیاستهای بورکراتیک – ارتجاعی پالایش یابد تا پا جای پای ارتجاع دیگر نگذارد.
مجموعه ای از نگرش های فرهنگی، سیاسی و تشکیلاتی، اپوزیسیون ایراندوست، آزادیخواه و سکولار دمکرات را فلج کرده که رئوس آنها چنین بنظر میرسند:

1-اراده گرایان متوهم: ما شاهد تشکیل شورانگیز بسیاری محافل سیاسی بوده ایم که با ادعای آلترناتیو حکومت اسلامی مدتی گردو خاک کرده و پس از چندی بخشن متوجه بلندپروازی ها در چاردیواری محفل خود گشته اند. اما بخشی از محافل، خود هویتی سیاسی – آئینی (فرقه ای) برای اعضاء آن شده و به اسباب کسب و کارشان تبدیل گشته است.
اراده گرایان متوهم تا دهه گذشته زیر نام کمونیسم، چپ و جنبش کارگری، “شکوفا” و پژمرده میشدند و اکنون زیر پرچم لائیک (سکولار) دمکراسی همان فرهنگ، منش و سیاست تکرار میشود.
2-این بیماری قدیم چپ و سکولارهای جدید، ریشه در فرهنگ، منش و سیاست آمرانه (بوروکراتیک) – ارتجاعی دارد که فرد، محفل، فرقه و … به وکالت اقشار و طبقات اجتماعی وارد کارزار مبارزه ای قیم مابانه میشود.
3-قیم مابی و فرهنگ و سیاست آمرانه (بوروکراتیک) یکی از نشانه های دور زدن مردم در گفتار، کردار و اندیشه سیاسی می باشد. نیروئی که فاقد ارتباط ارگانیک با اقشار و طبقات اجتماعی جهت بده بستان سیاسی – فرهنگی می باشد، این پروسه ضروری را از طریق “تله پاتی” انجام داده ، بنام مردم و بکام فرقه یا محفل خود، به کسب و کار “سیاست” مشغول میشوند. از اینجا فرهنگ، منش و سیاست کسب قدرت سیاسی بهر قیمت مضمون کار فرقه یا محفل میگردد.
در اپوزیسیون ایران صدها محفل و فرقه وجود دارند که برای کسب قدرت سیاسی خیز برداشته اند. اینها همان محافل، گروه ها، دسته جات، فرقه ها و احزابی هستند که هم و غم شان، کسب قدرت سیاسی است.
4-شاید بتوان گفت که پراکندگی موجود در اپوزیسیون، معلول تنوع مدعیان “تاج و تخت” و فرهنگی است که در این ضرب المثل آمده است: ده درویش در گلیمی بخسبند و دو پادشاه در اقلیمی نگنجند.حکایت اپوزیسیون ایران به دو پادشاه در یک اقلیم محدود نمیشود، کدخداهای روستاهائی که مهاجرت کرده اند، همه در جنگ سرد برای تسخیر تاج و تخت هستند.
5-اگر این اندیشه در اپوزیسیون جا باز کند که وظیفه ما روشنگری سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و تدارک عملی انتقال قدرت بمردم می باشد و اراده برخاسته از مجلس موسسان نظام نوین ، آنگاه که مغایر خواست ما هست، با اهرم های دمکراتیک بچالش کشیده میشود، جنگ “کدخداها” در کانال مبارزه سالم حزبی هدایت گردد و ما با خیل “درویش هائی” (بخوانید انسان های با فرهنگ و سکولار دمکرات) روبرو خواهم شد که دوش بدوش هم از خاستگاه باشندگان ایران و با فرهنگ و منش دمکراتیک و سازنده، همپیمان و همصدا می شوند.
بنابراین تا هنگامی که فرهنگ، منش و سیاست بوروکراتیک – ارتجاعی تسخیر قدرت سیاسی توسط محافل، گروهها، فرقه ها و احزاب در اپوزیسیون حاکم است، تشتت و پراکندگی بعنوان محصول آن، امری طبیعی می باشد. از اینرو اپوزیسیون خردمند ریل سیاست های خود را روی باور به جامعه ایران و سیاست انتقال قدرت به باشندگان ایران قرار می دهد که این مهم از طریق ایجاد مجلس موسسان نظام نوین آزاد، و سکولار دمکراتیک میسر است.
6-این پرسش مطرح است که امر برداشتن مانع حکومت اسلامی در ایران و تدارک مجلس موسسان چگونه میسر است؟
پاسخ من، ایجاد مجلس مهستان (خبرگان باورمند به برکناری حکومت اسلامی و ایجاد نظام سکولار دمکراتیک باشندگان ایران) با ترکیبی از کوشندگان اپوزیسیون داخل و خارج از کشور، بگونه ای که تنوع موجود در جامعه ایران را بنحو دمکراتیک بازتاب دهد.
مجلس مهستان می تواند نماد همبستگی ملی باشندگان ایران، مسئولیت گذر از حکومت اسلامی و انتقال قدرت بمردم را داشته باشد و عمر آن محدود به دوران پیکار برای برکناری نظام اسلامی، و اعتبار آن تا هنگام تشکیل مجلس موسسان نظام نوین تعیین گردد.

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

اقبال اقبالی

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.