گورپناهان

در یخبندانِ شرافتِ ملا  

در زمهریرِ دولتِ الله

از ترس جان و بیم سرما

به، پناه به گور شد

نه، پناه به خدا

+

در عصر ولی خدا و آیه ی رحمت و نفیرِ اذان

بندگان بی خدا و پناه

امید به گور می برند

نه پناه به ولی خدا.

+

در عصرِ بی روضه و بی رضوان

در این انجماد امیدِ بی مکان

آغوش به گرمای گور باید برد

از حرصِ بی دادگران و ریاکاران و چپاولگران

تا زخمی ِ فقر

دمی بخوابد با ناآرامِ جان.

+

برفرق سرما نشسته ها

شنیدند به جان

پناه به گور برید

هیهات، نه پناه بخدا

زیرا او را

مرگ ربوده است.

بهنام چنگائی

روضه = باغ ‌و گلستان، گلزار، سبزه ‌زار، مرغزار، بهشت

رضوان = فرشته موکل بر بهشت ( فردوس ) در نظر مسلمانان دربان