طبق اطلاعات بدست آمدە  ٣٣سد در استان سنە  در حال احداث و یا در دست مطالعه است و  سالانه سە  میلیارد وسیصد  میلیون مترمکعب آب در سدهای استان سنە  ذخیره  میشود و سهم شهروندان استان سنە  از این میزان تنها آبیاری دو هزار و هفتصد هکتار است،  در واقع بە این معنی است کە از ٣٣ سد در استان سنە تنها ٨ درصد  آبها در استان سنە مصرف میشود  و بقیە ان بە پنج استان غیر کوردستانی در مرکز جغرافیای سیاسی ایران  انتقال دادە میشود.

برای ساخت ٣٣ سد فوق علاوە بر اینکە  اسیبهای فراوانی بر محیط زیست وارد شد حدود سی هزار هکتار  از اراضی جنگلی  وبخش قابل توجهی از اراضی کشاورزی استان  سنە  زیر آب رفت.

در استان سنە بە علت عدم صدور مجوز کشاورزی با  آبیاری مدرن  فقط یازدە درصد از آبها جهت مصارف  کشاورزی  مورد استفادە قرار میگیرد  این در حالی است کە میانگین جغرافیای سیاسی ایران بە ٤٦ درصد میرسد بە همین دلیل بسیاری از روستاهای استان سنە  خالی از سکنە و یا در حالی متروکە شدن میباشند. بە عنوان مثال حدود هفتصد روستا از  یک‌هزار و هفتصد و دو  روستا در استان سنە  با مشکل آب اشامیدنی  مواجه هستند.

شاخص بهره‌مندی استان سنە  در آب روستایی ٦٣  درصد یعنی بیش از ٢٠  درصدو در حوزه شهرهای سنە ، کامیاران و دیواندره کمتر از٥٣  و در قواقع  ٣٠ درصداز میانگین جغرافیای سیاسی ایران  کمتر است.

در این راستا کارشناسان معتقدند کە جمهوری اسلامی ایران تمامی منابع کوردستان را بغارت میبرد و شرق کوردستان را بە منطقەایی غیر قابل توسعە مبدل نماید در واقع سیاستهای جمهوری اسلامی در حوضە  محیط زیستی در سالهای اخیر نابود کردن زیستگاەهای شهروندان شرق کوردستان بودە و تاکنون توانستە است با ساخت سدها و ابگیرهای فراوانی برای انتقال ان سرمایە زیستی  از جهت محیط زیستی خسارتهای  جبران ناپذیری  برای شهروندان در استان های شرق کوردستان بوجود بیاورد.