او در توییترش نوشت: “الان وقت آن است که اوباما بر کشور خودمان تمرکز کند. بر اشتغال، خدمات درمانی و همه مشکلات دیگری که داریم. سوریه را فراموش کنید و عزت را به آمریکا برگردانید.”
دو سال پیش آقای ترامپ با تاکید بر روی همین نکته توانست کارزار انتخاباتی موفقی بسازد. او از سیاست خارجی مداخلهگرایانه دموکراتها و بعضی از همقطاران جمهوریخواهش انتقاد میکرد.
همین یک هفته پیش هم رکس تیلرسون، وزیر خارجه آمریکا، ظاهرا همین نگاه را دنبال میکرد. او درخواستهای برکناری بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه از قدرت را بیاهمیت جلوه داد و گفت که نقش آقای اسد را “مردم سوریه تعیین خواهند کرد”.
پنجشنبه شب، دو روز بعد از حمله شیمیایی در ادلب، دونالد ترامپ که حالا خود رئیس جمهور آمریکاست، دستور داد موشکهای آمریکا پایگاه هوایی دولت سوریه را هدف بگیرند.
این اقدام چرخشی عمده در سیاستهای پیشین آقای ترامپ است و انتظارها از عملکردش در سیاست خارجی را هم تغییر داده است.
آقای ترامپ در سخنانش بعد از حمله موشکی به سوریه گفت این اقدامی “حیاتی برای حفظ امنیت ملی آمریکا و جلوگیری از انتشار و استفاده سلاحهای شیمیایی مرگبار بوده است”.
او حتی از “دولتهای متمدن” خواست تا به “خونریزی و کشتار” در جنگ داخلی سوریه پایان دهند و تاکید کرد که “صلح و آرامش” پیروز میشود.
مردی که گفته میشد “نو-انزواطلب” است، فقط چند ماه بعد از آغاز ریاست جمهوریاش، نیروی نظامی آمریکا را به خارج از مرزها میبرد تا هنجارهای بینالمللی را اعمال و تخطیکنندگان از حقوق بشر را مجازات کند.
چه چیزی تغییر کرده؟ به نظر میرسد تصاویر دلخراش اجساد و سوریهایی که جان میدهند – و در میانشان به گفته آقای ترامپ “کودکان زیبا” هم هستند – تاثیر عمیقی بر رئیس جمهوری آمریکا گذاشته است.
به استثنای چند مورد قابل توجه، اغلب سیاستمداران آمریکا، چه چپگرا و چه راستگرا، از این حمله استقبال کردهاند. با این حال در روزهای آینده سوالهایی جدی مطرح خواهد شد.
اگر سیاست خارجی رئیس جمهور میتواند در عرض فقط چند روز این قدر تغییر کند، آیا متحدان و دشمنانش این اقدام را به نشانه انعطافپذیری تعبیر می کنند یا تناقضگویی؟
حمله موشکی اقدام نظامی کمخطری است و تاثیر کمی هم دارد. یک مقام کاخ سفید این حمله را “تیر هشداری” برای حکومت اسد خوانده است.
اگر رئیس جمهور سوریه به استفاده از سلاحهای شیمیایی ادامه دهد یا حملاتی انجام دهد که تلفات زیادی در میان مردم سوریه داشته باشد، آیا آمریکا مداخله نظامی اش را افزایش میدهد یا عقب مینشیند و خطر ضعیف دیده شدن را به جان میخرد؟
زمانی که باراک اوباما به استفاده از زور در برابر دولت سوریه فکر میکرد، تصمیم گرفت که با تایید کنگره وارد عمل شود. آیا دونالد ترامپ – اگر تصمیم به مداخله بیشتر بگیرد – به دنبال تایید قانونگذاران خواهد بود؟ یعنی تایید گرفتن از کسانی که از هر دو جناح، تمایل نداشتند به باراک اوباما چنین اجازه ای بدهند.
پنجشنبه شب اولین چالش عمده آقای ترامپ در سیاست خارجی رقم خورد و به نظر می رسد که این چالش به شدت بر نگاهش، تاثیرگذاریاش و اقداماتش اثر گذاشته است. نامزدی که همیشه درباره در اولویت بودن آمریکا صحبت میکرد سخنرانی کوتاه پنجشنبه شبش را با گفتن این جمله که خدا نه فقط آمریکا بلکه “تمام جهان” را حفظ کند به پایان برد.
شاید این حمله و تغییر رفتار آقای ترامپ دیگر هیچ وقت تکرار نشود. شاید هم یک جهانگرای دور از انتظار متولد شده باشد.بی بی سی
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید