بمناسبت حادثه تروریستی روز گذشته در استکهلم پایتخت سوئد، این بحث دوباره رونق گرفته است که چرا جوانان اروپائی، که بسیاری از آنها در همین قاره بدنیا آمده اند، به چنین روایت خشونت آمیزی از اسلام روی می آورند و به ستیزه جوئی با جامعه ای که در آن زندگی می کنند می پردازند.
در گفتگوئی با مهرداد درویش پور جامعه شناس و استاد دانشگاه در سوئد، وی ابتدا یادآوری می کند که با توجه به سیصد نفری که از این کشور به منطقه رفته اند تا به داعش بپیوندند، می توان گفت که نسبت به کل جمعیت سوئد، این رقم بالاترین میزان جذب جوانان به تروریسم است.
بعقیده درویش پور جوانانی که قربانی تفکرات افراطی و تروریستی می شوند کسانی هستند که در حاشیه ها زندگی می کنند و معتقدند که در این جامعه کسی آنها را بشمار نمی آورد. در این میان گروههای فعال اسلامی از کشورهائی مثل عربستان در این عرصه سرمایه گذاری می کنند و به گرایش های فناتیک دامن می زنند.
بروایت درویش پور ما در سوئد با یک خرده فرهنگ اسلامی مواجه ایم که کشورهای منطقه هم در تقویت آنها بی تاثیر نیستند. او می گوید گرایش به تروریسم در میان جوانان مسئله پیچیده ای است. نه صرفاً می شود با تبعیض نژادی و یا حاشیه نشینی و احساس تحقیر جوانان موضوع را توضیح داد و نه البته می توان این عوامل را نادیده گرفت.
مهرداد درویش پور می گوید برخی بر این باورند که سوئد بخاطر تساهل بیش از حدی که با پدیده هائی مثل مهاجرت و مذهب داشته است باعث رشد گروههای افراطی شده است. اگر این ادعا درست بود ما دیگر در فرانسه نباید تروریست می داشتیم. چرا که در فرانسه طرفدار جذب شدن کامل مهاجران در بافت جامعه هستند.
از طرف دیگر برخی هم معتقدند که سخت گیری های فرانسه برای ذوب فرهنگی مهاجران در درون جامعه باعث شده که جوانان مسلمان فرانسوی سر خورده شده و به تروریسم متوسل شوند.
درویش پور می گوید این هر دو دیدگاه ساده انگاری است. ساده کردن علل رشد اسلام گرائی افراطی به عواملی مثل راسیسم و یا تساهل فرهنگی مثلاً در سوئد و یا سخت گیری فرهنگی در فرانسه نوعی ساده کردن مسئله و خام اندیشی است.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید