اول ماه مه در پاریس چگونه گذشت؟ سندیکاها نیروی اصلی شرکت کنندگان در این جشن هستند. در فرانسه از اواخر قرن نوزدهم سنیدکالیسم قانونی شد. از 1906 سندیکالیسم انقلابی «س ژ ت» با منشور «آمیان» بوجود آمد. تاریخ سندیکالیسم بسیار پرپیچ و خم بوده است و در فرانسه بیش از 10 سندیکای جانبدار کارگران و کارمندان و حقوق بگیران وجود دارد. همیشه وحدت عمل میان آنها وجود ندارد زیرا سندیکاها با یکدیگر در رقابت بوده و تحت تاثیر سیاست احزاب سیاسی نیز قرار دارند. در میان این سندیکاها، بخشی چپ رفرمیست و طرفدار مذاکره با  سندیکاهای کارفرمایان هستند و بخشی دیگر چپ رادیکال بوده و کمتر در پی مذاکره هستند و بیشتر خواهان اعمال فشار میباشند. میزان افرادی که عضو سندیکاها میشوند از چند سال پیش افت کرده و امروز فقط 7 درصد حقوق بگیران عضو سندیکا میباشند. البته زمانی که تظاهرات و اعتصاب صورت میگیرد افزون بر اعضا، افراد دیگری نیز در این اقدامات شرکت میکنند و این امر قدرت و نفوذ آنها را در برابر کارفرما و دولت تقویت میکند. امسال یکی از ویژگی های تظاهرات اول ماه مه، ابراز اعتراض علیه مارین لوپن بود. در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری مارین لوپن پوپولیست راست افراطی در مقابل امانوئل مکرون سوسیال دمکرات قرار دارد. برای اعتراض به سیاست لوپن و ابراز نگرانی نسبت به مکرون، بسیاری از تظاهرکنندگان شعار «نه» به لوپن را با خود حمل میکردند. کارگران فرانسوی در این کارزار انتخاباتی پراکنده هستند و براساس یک نظرسنجی 40 درصد کارگران رای دهنده خواستار رای برای مارین لوپن می باشند. در فرانسه سندیکالیسم منشا دستاوردهای اجتماعی گوناگون بوده است و یکی از عوامل دمکراسی در کشور است. جامعه شناسی اجتماع تغییر یافته است. در دوران کنونی پوپولیسم بسیار قدرتمند شده و کارگران بر پایه ایدئولوژی های گوناگون عمل میکنند. امروزه قواعد بازی طبقه ها و گروهبندی های اجتماعی در جامعه تغییر یافته است و احزاب سیاسی و سندیکاها در تلاطم قرار دارند.