ظاهرا «مرکز اطلاعات برای اخبار و تروریسم»(ITIC) سازمانی است غیر دولتی، اما در واقع بخشی از هزینه این سازمان را دولت اسرائیل تامین می کند. افزون بر این، دفتری هم در وزارت خارجه اسرائیل دارد و سخنگوی غیر رسمی سازمان های اطلاعاتی اسرائیل است.
اکثر همکاران این سازمان از جمله بنیانگذار آن اعضای سابق سازمان اطلاعات نظامی اسرائیل هستند.
«ایران که قبلا با مهارت از هر امکانی برای تقویت موضع خود در منطقه بهره برداری کرد، می خواهد خلائی را که پس از فروپاشی داعش در سوریه و عراق بوجود آمده است را پرکند تا از این طریق اهداف خود را در منطقه به پیش راند و پس از داعش نقشی مرکزی در طراحی خاور میانه ایفا کند».
این نظر که در گیومه نقل شد در گزارش 37 صفحه ای » مرکز اطلاعات برای سازمان های اطلاعاتی و تروریسم » درج شده است.
بنا به گفته نویسنده اصلی این گزارش محقق برجسته ایرانی «راز زیمت»، تهران می کوشد دولت بشار اسد در سوریه و دولت شیعی عراق را تثبیت کند، کاری که به ایران کمک خواهد کرد تا «امریکا را از منطقه براند» و » بر تهدید اسرائیل بیفزاید و در عین حال وضعی باز دارنده ایجاد کند».
ایران بویژه با استفاده از کریدور زمینی از خاک خود تا لبنان خواهد کوشید تا توانائی حزب الله را گسترش دهد، بر توانائی حزب الهه برای ساختن اسلحه بیفزاید و برای ایجاد یک جبهه تازه علیه اسرائیل، شبکه های ترور در ارتفاعات جولان برپا سازد.
داعش بمثابه نجات دهنده اسرائیل
اما دولت اسرائیل امیدوار است که اتحاد سنی ها، تروریست های اسلامی، و قدرت های بزرگ، همراه با هرج و مرج حاکم بر منطقه مانع پیدایش خطرناک ترین سناریو یعنی تقویت عامل ایران گردد.
در گزارش چنین آمده که :» دخالت ایران در سوریه موجب تداوم چالش با داعش خواهد شد، که حتی پس از فروپاشی نیز مناطق تحت تسلط آن همچنان دارای قابلیت های قابل توجه عملیاتی است». پس از آن که مبارزه با داعش در عراق فروکش کند، » احتمالا داعش الگوی نبرد خود را تغییر خواهد داد و به تاکتیک های چریکی و تروریسم (به ویژه در برابر اهداف ایرانی) باز خواهد گشت.
گزارش، برای نشان دادن تاثیرات رو در روئی میان ایران و داعش بر امنیت داخلی ایران اشاره می کند و بعنوان مثال حمله ماه ژوئن داعش را در تهران مطرح می سازد که طی آن 17 نفر غیر نظامی کشته شدند.
سیاست خارجی چند جانبه و گسترش یابندی بغداد و برخوردهای سست آن با مناطق سنی نشین و کرد نشین کریدور شیعی یکپارچه، از ایران تا لبنان را با خطر مواجه می سازد. ایران نگران آنست که منطقه کرد نشین عراق دفاکتو به یک کشور مستقل تبدیل گردد.
گزارش می نویسد: «از منظر ایران این امر می تواند وحدت ارضی عراق را با خطر مواجه سازد، به تلاشهای ایران برای تثبیت نفوذ خود در عراق لطمه بزند و مشوقی باشد برای اقلیتِ جدائی طلبِ کرد در ایران» و به این نتیجه می رسد که برسمیت شناخته نشدن نتیجه رفراندم برای استقلال کردستان و تلاش های دولت عراق برای بازگردانیدن مناطقی که تحت تسلط کردها در آمده بود، کرد ها را با ناکامی مواجه ساخت.
موانع اساسی
ایران نیز با » تلاش برای تثبیت خود بعنوان بازیگری مقتدر در منطقه عرب نشین خاورمیانه با موانعی اساسی روبروست».
نخست آن که ایران کشوری است که اکثر ساکنان آن فارس هستند، کشوری که در جهان عرب، حتی نزد همپیمان های خود بمثابه بازیگری خارجی شناخته می شود، که گاهی اوقات با همسایگان عرب خود رفتاری پرنخوت، حتی نژادپرستانه دارد.
بنظر نویسنده مسئله دومی که ایران شیعی مذهب با آن روبروست این است که میکوشد تا در عرصه ای که اکثر مردم آن سنی هستند به هژمونی دست یابد، نویسنده به این نتیجه می رسد که ایران می کوشد تا گسترش قدرت خود را با سپردن کار بدست نیابت گران پنهان کند.
افزون بر این، نویسنده گزارش، ترکیه، روسیه و امریکا را قدرت های خارجی می داند که یا هم اکنون در منطقه صاحب نفوذند یا دشمنان مستقیم ایران هستند.
تلاش های ایران برای کسب نفوذ در منطقه ممکن است به در گیری با ایالات متحده امریکا بیانجامد، بویژه در حال حاضر که ترامپ رئیس جمهور امریکاست .
زیمت می نویسد: ایران نگران اقدامات امریکا علیه دولت سوریه است و آن را مرحله تازه ای از مبارزه برای شکل دادن به سوریه پس از فروپاشی داعش می داند، بعنوان «یک اقدام امریکائی » که هدفش کاستن از نفوذ ایران است.
احتمالا عربستان سعودی رقیب مستقیم ایران خواهد ماند که افزون بر مداخلات خود، 40 کشور را که اکثر آنها عضو اتحادیه عرب هستند، علیه ایران بسیج کرده و «ائتلاف ضد تروریستی» را بوجود آورده است که بنظر می رسد هدف آن در درجه اول ایران است.
نویسنده در پایان گزارش خود به این نتیجه می رسد که موفقیت ایران تنها به ابتکارات خود آن کشور بستگی ندارد «بلکه سیاست دولتی و غیردولتی و تصمیمات دیگر بازیگرانی که در منطقه فعال هستند نیز درموفقیت یا عدم موفقیت ایران موثر است، به این معنی که آیا آنها از جاه طلبی های ایران پشتیبانی خواهند کرد یا تلاشهای ایران را زیر سوال خواهند برد و این نشان از آن دارد که خاورمیانه وارد مرحله تازه ای از رقابت و نوسانات خواهد شد.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید