- سوسیالیسم دموکراتیک

از دید «سوسیالیست - دموکرات»،  سوسیالیسم دموکراتیک در مجموع چگونه « اندیشه و روندی» میتواند باشد؟

سوسیالیسم‮ ‬یعنی کشف نسبی راههای بهزیستی انسان در جامعه ، گام به گام، از طریق مشارکت  تا حد ممکن مستقیم، و آزاد و داوطلبانه و برابر حقوق همگان ، جهت حل مسایل مشکلزای قدرت دولتی سلطه گر، مالکیت خصوصی استثمار آفرین و از خود بیگانگی ایجاد کننده، فقر و اختناق و مانند اینها، حفظ محیط زیست ، به کارگیری دستاوردهای تکنولوژی برای بهزیستی، و رسیدن به یک زندگی رها از اجبارها، و نشاط انگیز و پیشرفته  و پررفاه، که در آن تضاد و تفاوتی بین کاروظیفه مند  و تلاش مورد علاقه، وجود نداشته باشد. و تلاش مورد علاقه برجای کاروظیفه مند بنشیند. و خود حکومتی جامعه بر خود، تحقق یابد.

‮ ‬بهرمندی فرد از نتیجه تلاشهایش :‮ ‬نخست  به هرکس به اندازه کارش، و در گام بعدی به هرکس به اندازه نیازش ، تامین شود به طوریکه سعادت یکی ، عملاً جزیی از سعادت همگانی، و سعادت همگانی متضمن سعادت فردی باشد.

 

 

-  جامعه ایران در مرحله « گذر از دیکتاتوری به دموکراسی تا حد ممکن مشارکتی» قرار دارد.

 افراد و اقشار و طبقات اجتماعی و خلقهای ذینفع، میتوانند برای تحقق «نظام دموکراسی مشارکتی غیر متمرکز» در این مسیر با یکدیگر همراه شوند. در این راه  تلاشهایی که بین نیروهای چپ و دموکرات و آزادیخواه و رفع تبعیض، جهت وحدت و اتحاد و جبهه و ائتلاف صورت میگیرد و یا خواهد گرفت، ارزشمند و رهگشاست.

 

- در‮ ‬جامعه کم رشد ایران، برای پیشرفت،لازم است یک مرحله گذاز از دیکتاتوری به دموکراسی طی شود، از طریق تحقق  نظامی اقتصادی اجتماعی که بطور کلی آنرا « سوسیال دموکراتیسم رادیکال» مینامیم. محتوای نظام اقتصادی آن « سرمایه داری کنترول و نظارت شده» از سوی  تشکل های آزاد و مستقل و غیر دولتی  و مردمی جامعه است. در شرایط  وجود« دولت مرکزی و دولت های محلی »،  که دولتها و تشکلها عمدتا از طریق مشارکت مستقیم مردم، دموکراسی موجود جامعه را شکل میدهند. سرمایه، دولتی نیست ولی تحت نظارت و کنترول جامعه و تشکلهای مستقل آن قرار دارد. 

 

- تا‮ ‬وقتی که غولهای سرمایه جهانی قدرت عمده  را تشکیل میدهند، در جوامع کم رشد نمی توان نظام سوسیالیسم دموکراتیک و « خود حکومتی جامعه» و حل مسئله  «استثمار» را عملی کرد.

 

-‮حل‬ مسایل  استثمار و خود حکومتی به تغییرات عمیق جهانی بستگی دارد. با این وجود مالکیت های بزرگ را میتوان عمومی نظارت و کنترول کرد. مانند نفت و غیره. و پایه های خود حکومتی جامعه را از راه دموکراسی مستقیم و مشارکتی مردم و کانونها به تدریج آغاز نمود تا به صورت طبیعی نطفه ها و پایه های سیستم آینده ، سوسیالیسم دموکراتیک، در عرصه های فرهنگ و خود نظارتی و خود مدیریتی و غیره ، در درون سیستم موجود زاده و پرورده شود.

در این میان نقش تلاش زحمتکشان یدی و فکری آگاه و متشکل جامعه، که اکثریت بالای مردم را تشکیل میدهند، بسیار مهم است و میتواند تکیگاه تغییر خواهان باشد.

-لازم است نیروی ترقی خواه و تغییر طلب و سوسیالیست -دموکرات، به صلح و برابر حقوقی و دیالوگ در میان دولتها تأکید کرده و از آنها دفاع نماید.

و برای گذر از دیکتاتوری به دموکراسی از همه اشکال مبارزه که مسالمت آمیز و دارای حق مشروع، و شامل قوانین جهانی باشد، استفاده کند. و مخالف اعمال خشونت دولتی علیه اعتراضات مردم باشد. و در چنین مواقعی خود را مدافع مردم بداند.