رفتن به محتوای اصلی

سرود نان
17.02.2018 - 20:51

سرود نان

 

واژه نان،

هنگامی که از دهانی گرسنه فریاد شود،

چون شلیک سلاح گرم است،

بانگش رسا چون گلوله،

می درخشد چون آتش.

 

نان رنگ پوست کارگر دارد،

رنگ پوستی برشته،

درونش عشقی غریزی،

به زندگی پاک و بی آلایش نهفته است.

 

پیش از نان شدن،

خوشه خشم بود،

گندمزار و خورشید،

باران و زمین شخم زده،

دست و داس و زرینه

عرقی بر روی صورتی زرد.

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

احد قربانی دهناری

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.