هدف اصلی حمایت قدرتها بزرگ جهانی از رژیم اشانتیونی پهلوی و دیگر رژیمهای مشابه در دنیا برای معرفی مدرنیسم بود
به همانگونه که تولید کنندگان کالا نمونه‌های کوچک و رایگانی را برای آشنا کردن مشتری از محصولات جدیدشان ارائه می کنند تا مشتریان امکان آزمایش محصول را پیش از خرید آن را داشته باشند، بعد از جنگ جهانی دوم سیاستمداران پیروز جنگ در واقع کشورهای قدرتمند جهان در بعد سیاسی با برقراری دولتی متمرکز و مقتدر و با حمایت همه جانبه از روشنفکران محلی و تحصیل کرده گان آن، حاکمیتهای اشانتیونی در خاورمیانه برپا ساختند، تا توسط این افراد و سیستم بوجود آمده و با توسل بزور، زندگی مدرنیستی را بمردم این منطقه بشناسانند، زیرا دیگر عصر صدور بیل و کلنگ و زین اسب بسر آمده بود و برای فروش تجهیزات مدرن تکامل جوامع عقب مانده ضروری بود، که با هماهنگی و انطباق ملل این مناطق با طرز استفاده از تکنولوژی جدید و یادگیری آن و به بموارات آن، بوجود آوردن شرایطی برای رشد فرهنگ مدرنیسم فراهم می کرد،
آتا تورک در ترکیه بعنوان سمبل مدرنیته در خاورمیانه به خاطر نزدیکی جغرافیائی با اروپا، با اقتباس از غرب، با دو گام به پیش، دست به مدرنیزه کردن ترکیه زد تا بکمک اقشار پیشرو و روشنفکر، جامعه را با مدرنیسم آشنا کند، ولی اردوغان مجبور شد یک قدم به عقب برداشته، تا قشرهای پائین جامعه هم بتوانند خودشان را با مدرنیسم هماهنگ سازند، البته همانگونه که نفت منبع در آمد کشورهای نفت خیز خاورمیانه می باشد، توریسم هم منبع اصلی درآمد ترکیه است و توریسم هم بدون فروش الکل به توریستها نمی تواند هیچ سودی داشته باشد و چون اسلام افراطی و فاناتیک با الکل سر سازگاری ندارد، لاجرم منبع درآمد جامعه با خطر مواجهه خواهد گردید، و حالا مردم عادی یا باید با مدرنیته کنار بیایند و یا از اسلام افراطی و فاناتیک دست بردارند و به اسلام لیبرال روی بیاورند و یا خود را به ضرر های حاصل از تعصب دینی آماده کنند، که البته آنچیزی که مشهود است امروزه در شب احیا ماه رمضان هم تا نصفه های شب در دیسکوها و هتل ها صرف مشروبات الکی جاری است و بساط رقص و پایکوبی ادامه دارد، البته خیلی از کشور ها در خاورمیانه از جمله مصر با اقتباس از ترکیه سیاست دو گام به پیش و یگام به پس را دارند اجرا می کنند، ولی اتفاقی که در ایران افتاد طور دیگری بود، بعد از سفر رضا شاه به ترکیه و به اقتباس از آتاتورک و بخاطر ذهنیت نارسیستی پانفارسیسم و برای اینکه ثابت کند که هنر نزد ایرانیان است و بس، بطور غیر مترقبه و به یکدفعه، ده گام بجلو گذاشت و از این رو بود که می خواستند یکشبه ره صد ساله را طی کنند و یکشبه خودشان را به دروازه های تمدن طلائی برسانند و در جامعه ائی که زنان با روبنده راه می رفتند، مدرنیسم را با کشف حجاب اجباری آغاز کردند، قشر پیشرو و روشنفکر جامعه در بالای قله قاف بودند و توده مردم و قشر پائین جامعه در آب کثیف حامل انواع مرض حمام های خزینه غسل جماع می کردند و با گذاشتن شمع در سقاخانه ها و گرفتن دعای شفاء برای مریضانشان به شیخ محل مراجعه می کردند، تند روی پانفارسیسم باعث شد که توده ها نتوانند خود را با مدرنیته همگام کنند و بدین خاطر بود که شیرازه ذهنی توده ها از هم پاشید و درست در این لحظه بود که خمینی با بیست گام به عقب توانست رای رفراندوم ٩٨ درصدی را به نفغ خود بدست بیاورد و در همان مکانهائی که گوگوش با عارف آزربایجانی با لباسهای شیک و سینه باز کنسرت اجرا می کرد و یا با بهروز وثوقی فیلم همسفر را بازی می کرد، احکام شلاق زدن، حلق آویز کردن و سنگسار را اجرا کردند، البته پانفارسیتها که بزور تاریخسازی جعلی برای خود هویتی جعلی تراشیده بودند، تقسیری نداشتند چون همیشه در تاریخ مهاجم بوده اند که البته خصلت مهاجم بودنشان هم مربوط به مشقتهای زیادیست که در مهاجرات های طولانی و مکرر، از هندوستان به افغانستان و تاجیکستان و از آنجا به شیراز کشیده اند که وقت تولید الفبا و لغات را در بین راه نداشتند و بالاجبار با مصادره الفبا و لغات عاریتی عربی، خود را قانع کردند و چون دهها هزار سال قبل از آنها ترکها در نقاط خوش آب هوای منطقه مستقر شده بودند از این جهت بدترین مناطق کویری بعنوان آخرین مهاجر، نصیب آنها شد، و چون بر خلاف ترکها قدرت کار آفرینی نداشتند، بالاجبار در زیر سایه حکومتهای نادرشاه و صفویه و قاجاریه مشاغلی مثل سرودن شعر و مداحی دلقک ملیجک و یا بادمجان دور قاب چین را داشتند و بعد که بخاطر منافع نفتی انگلیس و بخاطر تضاد انگلیسها با ترک عثمانی حکومت را از قاجار گرفته و به آنها سپردند، اتفاق غیر منظره ائی که افتاد یاد آور ضرب المثل، یا رب روا مدار که گدا معتبر شود، گر معتبر شود ز خدا بی خبر شود، بود، و طبیعا این همه نفرت جامعه فارسی از ترک وعرب بی جهت نبود و نیست، تکبّر همراه با مظلوم نمائی، دیگر کار آئی ندارد و سکولار دمکراتهای کذائی پانفارسیسم باید خوب چشم گوششان را باز کنند و بدون تعصب به مرزهای پرگهر، متوجه باشند که دیگر سیاست کنونی جهانی مثل گذشته نمی باشد که با شعار همه اش کار انگلیسه و یا امپریالیسمه، معادلات جهانی را پیش بینی کنند چون سیاست امروز جهان شبیه میدان تیر اندازی می باشد که سیبل آن ثابت نیست و هر تیری که به طرف آن شلیک می شود، بخاطر تغییر مکان آنی وغیر عادی سیبل، همه گلوله های تیر اندازان ماهر، از طرف چپ و راست و یا بالا و پائین سیبل عبور می کنند، و چون سیبل سیاسی قدرت های جهانی بر حسب آنالیز آمار بدست آمده از اطلاعات جمع آوری شده از نهوه و نوع تفکرات کاربران شبکه های اجتماعی اینترنتی به کمک سوفتورهای قوی کامپیوتری، تغییر موضع می دهند و در ظاهر سیال بنظر می رسد و عملا حدس استراتژی سیاست قدرت های جهانی قابل پیش بینی نیست، و سردرگمی تحلیلگران و استراتژیست های خبره و پژوهشگران و جامعه شناسان ایرانی جامعه فارسی را در تحلیل استراتژی کشورهای جهانی را بدنبال دارد، مثل این می ماند که دستور بازی مهره های سفید و سیاه شطرنج از یک مبدا صادر می شود، و در حالیکه متفکران سیاسی ایرانی باختن مهره سفید را پیش بینی می کنند، ولی در عمل بصورت غیر عادی و غیر منتظره مهره های سیاه در مخاطره مات شدن واقع می شوند، و در نتیجه دخالت تحلیلگران پاپاراتززی سیاسی ایرانی، در مسائل سیاسی بی اعتبار و بی تاثیر و خنثی می باشد. توده ها تأثیر اسفبار تصمیمات غلطشان را، در تحت تأثیر واقع شدن به سخنرانی های پوپولیستی رهبران انحصار طلب را، در زندگی روزمره خودشان باید بصورت ملموس احساس کنند تا آگاه شوند و تصمیماتشان را با مغزشان نه با قلبشان بگیرند، چون توده ها که در دانشگاههای سیاسی پرورش نیافته اند آنها انتخاب خوب و بد را بصورت تجربی یاد می گیرند،