رفتن به محتوای اصلی

ضرورت ایجاد یک هیئت موقت رهبری دمکراتیک
11.07.2018 - 14:09

 

خروج آمریکا از برنامه جامع هسته ای ایران و جایگزین کردن آن با برنامه جامع محاصره اقتصادی، پیامدهای بزرگ سیاسی در پی خواهد داشت. در عرف دیپلماتیک محاصره اقتصادی با چنین ابعادی می تواند مقدمه جنگ تمام عیار باشد. معمولا تقابل بین دو نیروی متخاصم در عرصه بین المللی از فازهای متعددی عبور می کند. مراحل پیش برد سیاست خارجی دشمنانه به ترتیب عبارتند از : مبادله اطلاعات، مذاکره مستقیم و غیر مستقیم، پروپاگاندا، قطع روابط سیاسی، فعال کردن نیروهای اپوزیسیون کشور متخاصم، محاصره اقتصادی و در نهایت بکارگیری نیروی نظامی و اشغال کشور متخاصم و تغییر رژیم سیاسی آن. در حال حاضر مناسبات ایران و آمریکا در مرحله عبور از محاصره اقتصادی و ورود به آستانه جنگ است. به دلیل هزینه های بالای اقتصادی و تلفات انسانی در جنگ، کمتر کشوری مایل به اقدام نظامی است. آمریکا نیز طبعا تلاش خواهد کرد تا در درجه اول از طریق محاصره اقتصادی و حمایت فعال از مخالفان رژیم حتی المقدور بدون دست بردن به سلاح به اهداف سیاسی مورد نظر خود دست یابد. ابزارهای سیاست خارجی همه وسایلی برای رسیدن به اهداف سیاسی هستند، لذا در هر مرحله ای که اهداف حاصل گردند، آتش خصومت کاهش می یابد و اجرای مراحل بعدی به بایگانی سپرده می شود.
مشکل بزرگ رژیم اسلامی عدم درک پیچیدگی های سیاست قدرت های بزرگ و ناتوانی در پیروی از یک سیاست خارجی معقول در قبال این دولت ها بوده است. سیاست خارجی رژیم بنیادش بر ضدیت با آمریکا و با شوروی سابق شکل گرفت. با از هم پاشیدن اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی، ضدیت با حکومت شوروی موضوعیت اش را ازدست داد و رژیم روابط حسنه ای با روسیه برقرار کرد. اما نیمه ضد آمریکایی سیاست خارجی ادامه پیدا کرد. در ایران صعود در مشاغل سیاسی و کسب رانت های اقتصادی با مواضع ضد آمریکایی رابطه مستقیم پیدا کرده است. در این چهل سال هرکس فریاد مرگ بر آمریکایش رساتر، امتیازاتش بیشتر بوده است. چرا ملت ایران بایستی قربانی سیاست های ضد آمریکایی رژیمی گردد که جز فقر و آوارگی و بدنامی بین المللی برایشان نداشته است؟ حرف هایی که رییس جمهور آمریکا و دستیاران او در باره رژیم می زنند با بسیاری از خواست های مخالفان رژیم همخوانی دارد. در واقع آمریکاییان همان حرف هایی را در باره رژیم می زنند که بسیاری از مردم ایران سال هاست که بر آن باور دارند. در واقع این اپوزیسیون نیست که به دنبال شعارهای ترامپ و پمپئو و جان بولتون راه افتاده باشد، بلکه این دولت آمریکا است که بنا به اقتضای سیاست خارجی جدیدش اهداف اپوزیسیون را مطرح کرده است. چنین رخ دادی در سیاست خارجی آمریکا به سود مجموعه اپوزیسیون نیز هست. اما در عین حال دفاع آمریکا از اپوزیسیون-اعم از داخل و خارج- حلقه ای از اهداف سیاست خارجی آمریکا در راستای منافع ملی آن کشور است. از آنجا که اهداف سیاست خارجی آمریکا، جهانی و بسیار گسترده است، حرکت اپوزیسیون بایستی از چنان استقلال عملی برخوردار باشد که جابجایی در اهداف گسترده این قدرت بزرگ جهانی تاثیری در اهداف ضد استبدادی و دمکراتیک آنان نگذارد.
تشدید کنش های مخالفان رژیم
در حالی که شرایط بین المللی به سود نیروهای مخالف نظام تغییر کرده است، اپوزیسیون همچنان دچار پراکندگی و تشتت است. کنگره هایی که در واشنگتن و پاریس توسط بخش های محافظه کار اپوزیسیون بر گزار شدند، راه به جایی نبردند. نیروهای چپ و میانه رو نیز به روال گذشته با دادن اطلاعیه های کژدار و مریز بی عملی سیاسی خود را به نمایش گذاشتند.
در غیاب یک نیروی جایگزین و دارای اتوریته، رژیم امکان بیشتری برای گردن نهادن به اهداف آمریکا بدست خواهد آورد. نامه صد تن از کوشندگان سیاسی که دست تمنا به سوی دولت و حکومت اسلامی دراز کردند و خواستار مذاکره با آمریکا شدند، و نیز سخنان اخیر محمد خاتمی که در آن به شیوه رندان اهل سیاست با به میان کشیدن پای مصدق و انقلاب مشروطه بطور غیر مستقیم با هدف گسترش پایگاه انقلاب، چراغ سبز به مصدقی ها نشان داد، و همچنین سخنان ابوالفضل قدیانی از سازمان مجاهدین اسلامی که خواستار اصلاح ساختاری نظام و حذف ولایت فقیه از قانون اساسی گردیده است، از جمله طرح های روی میز نظام اسلامی است. اما مقدم بر این پروژه های دلسوزان نظام ، طرح اقتصاد مقاومتی است، که آقای خامنه ای در برابر فشارهای اقتصادی آمریکا مطرح کرده است. اجرای واقعی این طرح معنایی جز سپردن سکان دولت و اقتصاد ضعیف آن به دست نظامیان و آماده باش برای جنگ احتمالی با آمریکا ندارد. اما منش آقای خامنه ای در این سال ها نشان داده است که در مقابل قدرتمندان صلح حسنی را بر جنگ حسینی مرجح می شمارد. شاید یک نرمش قهرمانانه دیگر از آمریکا یک دوست شفیق بسازد. نقطه ضعف رژیم فاشیستی از دست دادن پشتوانه توده ای آن است. برای گذار از وضعیت وخیم سیاسی امروز، جز همکاری عملی نیروهای سیاسی دمکراسی خواه در داخل و خارج -بدون استثنا- از چپ تا راست ،چاره دیگری وجود ندارد. برای غلبه بر پراکندگی اپوزیسیون در اوضاع آشفته و پیچیده سیاسی امروز، شاه زاده رضا پهلوی با التزام به اصولی که اعلام کرده است، می تواند نقش پیوند دهنده ای را به عهده گیرد. تاخیر در ایجاد یک هیئت موقت رهبری سیاسی با اتوریته دمکراتیک و ناوابسته که بتواند پتانسیل عظیم ملی را به سوی استقرار نظام دمکراسی هدایت کند، معنایی جز ادامه استبداد و ویرانی کشور نخواهد داشت.
احمد تاج الدینی
11.جولای2018/ بیستم تیرماه1397

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

اقبال اقبالی
http://www.tribuneiran.org/%d8%b6

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.