جنگی که ائتلاف (متجاوز) سعودی در یمن به راه انداخته است موجب نابودی اقتصاد این کشور و فقر و گرسنگی میلیونها تن و سوء تغذیه و محرومیت گسترده مردم یمن شده و شرایطی ایجاد کرده است که هم اکنون شاهد بدترین شیوع بیماری وبا هستیم. ولی در عین حال هم عربستان سعودی و هم امارات متحده عربی در دستیابی به اهداف مورد نظر خود در این جنگ به طور کامل شکست خورده اند و هر دو در مقایسه با گذشته ناامن تر شده اند.

درهر حال تداوم مبارزات حوثی ها (انصارالله) و تشدید حملات آنها به مواضع سعودی نشانه روشنی است بر این واقعیت که حوثی ها هرگز مرعوب ائتلاف سعودی نشده اند. آنها هنوز کنترل صنعا و دیگر شهرهای بزرگ یمن را در اختیار دارند. تلاش ائتلاف سعودی برای تصرف بندر اصلی حدیده بر خلاف آنچه در قالب « پیروزی طلایی » وعده آن را داده بودند به جایی نرسیده است. جنگ حدیده ممکن است به یک نبرد خونین شهری تبدیل شود. سعودی ها و اماراتی ها به هیچ وجه خواهان جنگ خانه به خانه با حوثی ها (انصارالله) در حدیده نیستند زیرا این روند ممکن است تلفات بسیار سنگینی بر آنها تحمیل کند.

نتایج جنگی که ائتلاف سعودی در یمن به راه انداخته است مانند بسیاری از مداخلات نظامی شرورانه دیگر خواهد بود . درحالی که رژیم های مداخله گر انتظار کسب یک پیروزی آسان و ارزان را دارند آنها از پیش بینی پیامدهای راه اندازی یک جنگ غیر ضروری عاجز و ناتوان هستند ، آنها بسیاری از اشتباهات بزرگی که انتظارشان را می کشد نمی بینند ، و بدون توجه به پیامدهای این جنگ افروزی برای خودشان و کشوری که به آن حمله کرده اند همچنان کورکورانه پیش می روند. کشورهای مداخله گر به جای گرفتن درس عبرت از اشتباهات گذشته ، همچنان به امید واهی به کسب نتیجه ، به اقدامات غلط خود ادامه می دهند.

ائتلاف سعودی پس از سه سال بن بست هنوز هم فکر می کند می تواند همانطور که از ابتدا تصور می کرد ، به یک پیروزی سریع دست پیدا کند. از همه اینها مهم تر سعودی ها و اماراتی ها خودشان را در معرض حملاتی قرار داده اند که اگر در امور داخلی یمن دخالت نمی کردند این حملات هرگز اتفاق نمی افتاد. یمنی ها در سال 2015 هیچیک از همسایگان خود را در معرض تهدید قرار نداده بودند ولی به علت رویکرد همسایگان در دخالت و حمله به یمن ، ناچار شده اند متجاوزان را آماج حملات خود قرار دهند. مداخلات نظامی در دیگر کشورها عموما موجب بی ثباتی و ناامنی برای همه کشورهای درگیر می شود و جنگ یمن نیز نمونه ای کامل از بی ثباتی و ناامنی و گواهی بر این مدعاست.

وقتی مداخله نظامی سعودی در مارس سال 2015 در یمن آغاز شد ، سعودی ها و اماراتی ها در امیدی واهی بر این باور بودند که به سرعت با حمله به این کشور بر مردمی که در طول قرنها در برابر متجاوزان خارجی مقاومت کرده بودند به راحتی پیروز خواهند شد. سعودی ها انتظار داشتند پاکستان و مصر نیز در این تجاوز به آنها بپیوندند ولی هر دو دولت در اقدامی خردمندانه از مشارکت در جنگ خودداری ورزیدند.

دولت مصر با یادآوری پیامدهای تلخ باتلاقی که قبلا در دهه 1960 در یمن گرفتار شده بود ، نمی خواست دوباره این اشتباه را تکرار کند. ولی سعودی ها و متحدانشان به رغم شکست های اولیه در مواضع خود تجدید نظر نکردند و کورکورانه به طی این مسیر غلط ادامه دادند . ائتلاف سعودی اصلا به تحقق اهداف خود در مقایسه با سه سال گذشته نزدیکتر نشده است و احتمالا هرگز نیز نزدیک نخواهد شد.

اهداف ائتلاف سعودی در بازگرداندن منصور هادی (رییس جمهور مستعفی و فراری یمن) به قدرت به حقیقت نزدیک نشد و این موضوع از همان ابتدا واضح و آشکار بود. تمام آنچه سعودی ها در یمن انجام داده اند چیزی جز نابودی و تخریب و وارد آوردن تلفات انسانی به ملت یمن نبوده است و همه این کارها را صرفا به خاطر تحقق اهداف شوم و نامشروع در تحمیل سرنوشت سیاسی مورد نظر خود با توسل به زور سلاح به ملت یمن انجام داده اند.

آمریکا نباید هرگز در جنگ یمن از هر یک از طرفها جانبداری می کرد ولی ترجیح داده است تا طرف دولت های خارجی مداخله گری را بگیرد که تلاش می کنند به قیمت از دست رفتن جان غیرنظامیان یمنی ، حاکمیت دولتی بی اعتبار را بر مردم این کشور تحمیل کنند .