یکی از اصول اولیه برای هر مسیحی ایمان دار بشارت میباشد. از این نقطه نظر هر مسیحی مومن باید ابتدا به طریقه بشارت عالم بوده و سپس بی ایمانان را مبشر باشد. بشارتی که عیسی میفرماید:

"بروید و تمام قوم ها را شاگرد من سازید و ایشان را به نام پدر، پسر و روح القدس تعمید دهید"

پس این بشارت پراکندن سخنان و فرامین عیسی در میان مردم است. تا آنجا که او خود میگوید:

"سخنانی که اکنون در تاریکی به شما میگویم را بر بام ها فریاد کنید"

با توجه به تأکید اناجیل بر مکلف بودن و وظیفه مند بودن مومنان در قبال این مهم سکوت جایز نبوده، بلکه مأموریت نیز دارند که فرمایشات و دستورات و تعالیم نجات را بدون در نظر گرفتن شرایط محیطی و با درایت و فهم صحیح انجام دهند. هر چند که این راه بس دشوار است، تا آنجا که میگوید:

"هر که میخواهد مرید من باشد، باید خود را فراموش کند و صلیب خود را برداشته ، مرا پیروی کند"

عیسی در انجیل یوحنا مبفرماید:

جهت قوت قلب و مصمم بودنمان در این راه میفرماید:

"از کلام خداوند عرض میکنم، من هدیه ای نزد شما میگذارم و می روم. این هدیه آرامش فکر و دل است، آرامشی که به شما میدهم مانند آرامش های دنیای بی دوام و زود گذر نیست. پس آسوده خاطر باشید و نترسید"

اما اکنون باید دانست بشارت چگونه میباید توسط مومنان جامه عمل پوشد.

بشارت از دو بعد علمی و عملی تشکیل یافته است.بعد دوم که بعد عملی است از بعد اول که همان بعد علمی است به مراتب مهم تر و ظریف تر است. چرا که اگر درخت خوب باشد میوه اش نیز خوب خواهد بود. بنا بر این گام اول بشارت این است که مومنان، نخست خود میباید از دستورات و فرامین اناجیل پیروی نموده و در سراسر زندگی دنیوی این فرامین را بکار بندند تا خود میوه درخت ایمان باشند تا گمراهان از این میوه را دیده ، تناول نموده و به درخت ایمان چنگ اندازند.

پس در مرحله اول بشارت این است که، خود باید از دستورات مهم اناجیل پیروی کرده و در سراسر زندگی خود رعایت نماییم. اینجاست که با دقت خاص عیسی میفرماید دروغ نگویید، زنا نکنید، قضاوت نکنید و دیگر دستورات تأکیدی در سراسر این کتاب مقدس بدان امر شده است.

همانگونه که اشعیا نبی درباره خدمت و بشارت یحیی فرموده بود:

«صدای فریادی در بیابان می شنوم که میگوید برای خداوند راهی آماده کنید و جاده را برای آمدن او هموار نمایید»

پس برای آمدن یک فرد ایماندار باید راه را هموار کرد. در مسیر نباید لغزید و با آرامش و اطمینان نجات میباید نجات یافت. اگر کسی با توجه به این مهم باعث زائل شدن ایمان کسی شود، آنطور که خداوند عیسی در انجیل متی با تأکید میفرماید:

«اگر کسی باعث شود که یکی از این بچه های کوچک که به من ایمان دارند، ایمان خود را از دست بدهند بهتر است آن فرد سنگ آسیابی بر گردن خود ببندد و خود را به قعر دریا بیاندازد»

این بشارت عیسی این است اگر همانگونه که به شما گفتم زندگی کنید، از شاگردان واقعی من خواهید بود و حقیقت را خواهید شناخت و حقیقت شما را آزاد خواهد ساخت.

اما دیگر امر مهم در بشارت علمی این است که پیوسته با کلیسا در ارتباط باشیم.هر روز چون کودکان کنجکاو در پی یافتن حقیقت در انجیل بوده و از تعالیم روحانیون در فیض باشیم. در دعاها و سرودها از خداوند قدرت کلام طلب کرده و در ایمانمان راسخ فرماید. ولی توجه به این نکته مهم است اینکه یک قدیس بیشتر وجود ندارد و آن عیسی خداوند است. مابقی هم خادمند و همین خادمان نیز باید مورد احترام و رحمت و دعای خیر قرار گیرند. و بدانید خداوند در انجیل متی میگوید:

«گمان نکنید هرکه خود را مومن نشان میدهد به بهشت خواهد رفت. ممکن است عده ای حتی مرا خداوند خطاب کنند اما به حضور خداوند راه نیابند. فقط آنانی میتوانند به حضور خدا برسند که اراده پدر آسمانی را بجا آورند»

البته عرض نگارنده از نوشتن این آیه اینست که مغرور نشویم و احساس برتر بودن به دیگر ایمانداران نکنیم چرا که خداوند در شام آخر فرمود:

«هیچ شاگردی از استاد خود بالاتر نیست و نه فرستاده از فرستنده خود»

پس آنگونه شویم که در لیاقت یک ایماندار هستیم.

و در آخر:

و چه نیکوست خداوندی که میفرماید من برای ایمانداران آینده دعا میکنم که بوسیله شهادت ایشان به من ایمان خواهند آورد، برای تک تک ایشان دعا میکنیم تا همه با هم یک دل و یک رأی باشند.

در نام مقدس عیسی مسیح

آمین