این منطق معروف تر از آنست که نیاز به ذکر منابع و مآخذ باشد. کافیست، خواننده متد بنیاد اندیشه های برخی شخصیتهای عرصه سیاست و فرهنگ و ادب مسلط و غیر مسلط را بیاد آورده، و تلألؤ خیره کنندهء آنرا درون هالهء نورانی «مقدسات خدشه ناپذیر»، مشاهده نماید.

*

قدسی ست،چرا که از تقدسات منشاء میگیرد. برای خود جهانی ست. و خدایانی در آن. از برای با خدایان و بیخدایان. نفت، قدرت، خاک. الهه های آنند.مردم و مردمان. و هر جنبش آنان. ابزاری هستند برای پرستش الاهه ها. در زندان فلک الافلاک خاک.

*

منطقی ست یگانه. سرنیزه گون ! بُرّا. منطق «توپ و تانک»! یگانه معیار درست و نادرست. زبانش باروت! فاقد مقوله «انتخاب». منتخب آن کس و چیزیست که «توپ و تانک» بر میگزیند. و از دهانهء توپ بیرون میجهد.

*

در کدامین برهوت سرگردانند آن دیوانگان شیفتهء آزادی که میگویند:« همه چیز انتخابی و دلبخواهی ست؟». اینان چه بیباکانه خدایان را به شوخی گرفته اند! اتحاد با شیطان! راه نجات الاهه هاست! چه باک که این شیطان دیکتاتوری حاکم باشد یا نیروهای خارجی. و یا هردو. نگهبان را نگهبانی دنیای الاهه ها بایسته است.

*

این خویشاوندان و طوایف و « اقوام»، مگر کدامین روند «دولت و ملت» را سپری کرده اند که خود را ملت در پی دولت، مینامند؟ شکاف در قدرت و تقسیم آن؟ نه، هرگز مباد! که تقیسم نفت است و خاک! و مثله کردن پیکر قدسی مآب الاهه ها!

*

بدرک که این «روابط و مناسبات» بین حکومتها و مردمان گوناگون، دهه هاست در پی تضاد های ذاتی پوسیده و درحال تلاشی ست! خاک نمیپوسد. بدرک که مردمان خاک میپوسند! سر نوشت خود را خود تعیین کنند؟خاک را مشت مشت توی جیبشان کنند؟ مگر سر نوشت را تانک تعیین نمیکند؟ اتحاد با شیطان کجا رفته؟ مگر این ماکیاولی خدای سیاست مرده است که خویشاوندان سرنوشت خود را خود تعیین کنند؟

*

اتحاد داوطلبانه؟!همه چیز انتخابی و دلبخواهی؟! تقسیم قدرت؟!اتحاد بااستقلال ؟! چه منطق شیوایی! مگر منطق ماکیاولی و باروت شکسته است؟