کنفرانس بروکسل در هفتم و هشتم ژوییه با مشارکت عده ای از ایرانیان تشکیل گردید. من هم با اجازه شبکه سکولارهای سبز در این کنفرانس حضور پیدا کردم و نظرات شبکه را بیان کردم:

‫هدف اصلی کنفرانس اتحاد نیروهای مخالف جمهوری اسلامی بر محور انتخابات آزاد است. ‫مهندس شریعتمداری و دکتر باقرزاده و عده ای دیگر مدعی بودند که میتوان جمهوری اسلامی را از طریق انتخاباتی که خودش برگزار کند، بر کنار کرد. بهمین جهت از حضار میخواستند که انتخابات آزاد را به یک گفتمان عمومی تبدیل کنند.

 اما ما من با این نظر موافقت نشان ندادم و اظهار داشتم که انتخابات آزاد به وسیله خود جمهوری اسلامی امکان پذیر نیست. این رژیم هماکنون مدعی است که ده‌ها انتخابات انجام داده و همه شان آزاد بوده است. اگر زمانی هم اوضاع مثل سوریه بشود، نظام ناگزیر برای نجات خود انتخاباتی را با مشارکت عده ای خواهد پذیرفت و عده ای از طرد شدگان را که قبلا هوادار و یا بخشی از رژیم بودند، در مجلس شورای اسلامی خواهد برد و بدینوسیله، مشروعیت و قانونیت خود را به دنیا نشان خواهد داد.

‫در چنین صورتی، همین نظام، همین فرهنگ تبعیض آمیز و همین ذهنیت ضد مردمی، ضد زن، ضد چپ، ضد راست، ضد ترقی، ضد دمکراسی و ضد پیشرفت باقی خواهند ماند و دیکتاتوری و استبداد به شکل سنتی و مدرن ادامه خواهد یافت. ‫در چنین شرایطی، امکان استقرار دمکراسی محال خواهد ‫و مردم ایران در شرایط بسیار بدتری خواهند افتاد.

‫با بودن حدود نیم میلیون بسیجی، صد ها هزا ر نیروی سپاه، وزارت اطلاعات و ده‌ها نهاد سرکوبگر، همین فرهنگ ولایت فقیه، با یک دولت متفاوت، همین اوضاع کنونی را ، به شکل دیگری مسلط خواهد ساخت و دولت جدید، هر قدر حسن نیت داشته باشد، قادر به هیچگونه تغییری در جهت آرمانهای مردم نخواهد گردید.

‫‫از طرف دیگر، طرح چنین مساله ای به عنوان تنها استراتژی تغییر رژیم باعث نگرانی های زیادی برای مردم ایران خواهد بود:

‫۱. طرح انتخابات آزاد عملا مبارزات مردم و سازمانها را تعطیل خواهد کرد و عمر رژیم را تا مدتی بی پایان به عقب خواهد انداخت.

‫۲. مردم دوچار سرگردانی و توهم خواهند شد و نخواند دانست که چه بکنند.

‫۳. عمر این رژیم در اختیار خود رژیم باقی خواهند ماند و همین اراده قوی نظام برای ماندن چندین برابر خواهد گردید.

‫۴. احساس مسوولیت مردم را نسبت به سرنوشت خویش و مملکت خود از مردم سلب خواهد کرد در حالی که دوران ما دوران بقش آفرینی مردم است. امروز مردم در خاورمیانه سرنوشت خود را بدست گرفته اند و در مقابل دیکتاتورها محکم ایستاده اند و از مرگ و زندان هیچ هراسی ندارند.

‫۵. مردم را ناگزیر خواهد کرد که بی قید و شرط تسلیم رژیم بشوند و منتظر بمان‌ند که هر گاه دل رژیم خواست انتخابات آزاد برگزار کند. البته رژیم هم به انتخابات تقلبی خود ادامه خواهد داد و انها را آزاد اعلام خواهد نمود.

‫۶. تخریب مملکت و محیط زیست ادامه پیدا خواهد کرد و شاید کار به آنجا برسد که اکثریت جنگلها و مراتع از بین برود و ایران عملا به یک دشت برهوت تبدیل بشود.

‫۷. بخش تولیدات صنعتی و کشاورزی کاملا منهدم ‫خواهد گردید و کالا‌های بی ارزش چینی اقتصاد را تباه خواهد کرد.

‫ ۸. فقر، بیماری، بیکاری، فساد، دزدی، بی قانونی و بی اخلاقی چنان رواج خواهد یافت که مردم برای زنده ماندن دست بهر کار کثیفی بزن‌ند.

‫پیشنهادات شبکه سکولارهای سبز

‫ما در شبکه سکولارهای سبز معتقدیم که مردم ایران دارای نیرو های لایزالی هستند که میتوان‌ند هر گاه که اراده کنند نظام جمهوری اسلامی را منحل کرده از سر راه خود بردارند. تاکنون نیز چندین بار با مبارزات عظیم و گسترده خود تا نزدیکی پیروزی پیش ‫رفته اند و هر بار با خیانت رهبران هر زمان خود، از پیروزی باز مانده اند. بر همین اساس ما معتقد هستیم که اکنون وقت آن رسیده است که یک التر ناتیو جدید، با رهبری نو، در خارج از کشور تشکیل گردد تا امکان خیانت مجدد به مردم و به شکست کشاندن حرکت بعدی، منتفی بشود.

‫ما معتقد هستیم که مردم ایران از هماکنون باید بدانند که سرنوشت انها در آینده چه خواهد شد و چه نظامی در مملکت برقرار خواهد گردید؟ بهمین دلیل، ما شبکه سکولارهای سبز، یک بینش مدرن و مترقی تهیه کرده آیم که خلاصه آن به شرح زیر است:

‫مردم ایران ارمان ها، آرزوها و هدف های بزرگی دارند که در دو برنامه آزاد سازی و اباد سازی ایران و ایرانیان جمعبندی میگردد.

 ‫تجربه سی و سه ساله اثبات کرده است که آزادسازی و اباد سازی ایران و ایرانیان بدون برقراری حاکمیت ملی و در حضور جمهوری اسلامی امکان ندارد. بنا براین، برای آنکه مردم ایران به آرزوی خود برسند، ناگزیر باید اول رژیم را منحل کنند، و برای انحلال آن، راه های مختلفی را در پیش بگیرند. این استراتژی ها بسیار زیاد است و ملت ایران همه این گزینه ها را درختیار دارد.

‫برای انحلال نظام، نیاز به یک ایتلاف بزرگ وجود دارد. از دل این ایتلاف باید یک التر ناتیو در بیاید که قدرت تغییر داشته باشد. در این الترناتیو، قاعدتا اکثر طیف ها باید حضور داشته باشند تا هر ایرانی در هر جا که هست بتواند نمایندگی خود را در آن ببیند.

‫اما مهمتر از تغییر، آینده ایران و ملت ایران است. ایرانیان با ید اطمینان داشته باشند که نظام آینده، نظامی فراگیر و در برگیرنده تمام ایرانیان باشد و آزاد سازی و اباد سازی مردم و مملکت را تضمین میکند. برای همین، ما یک نظام دمکراتیک، سکولار و فدرال را پیشنهاد میکنیم.

‫منظور ما از دمکراسی، انتخابات آزاد، آزادی رسانه ها، آزادی احزاب، انجمن ها، تظاهرات و گسترش جا معه مدنی و حقوق شهروندی و توانمند سازی شهروندان، شهر ها و مناطق و استانها است.

‫منظور ما از سکولارسیم جدایی مذهب از حکومتی است که قوانین آن از رای و اراده انسان ناشی میشود. هیچ کس بدلایل دینی و مذهبی از امتیاز خاصی برخوردار نخواهد شد.

‫منظور ما از فدرالیزم، تقسیم قدرت در بین مردم و نهاد های انتخابی مردم و جلوگیری از تمرکز قدرت سیاسی و اقتصادی در دست یک نفر و یا یک گروه کوچک است تا از پدید امدن یک دیکتاتور ستمگر و فاسد بطور قانون جلوگیری کنیم. تاریخ ایران نشان میدهد که تا کنون استبداد و دیکتاتوری در اثر تمرکز قدرت پدید آمده است. از آنجا که مردم نمیتوان‌ند در یک نظام دیکتاتوری به هدف های خود برسند، ناگزیر باید، بهر قیمت جلو بازسازی آن را تحت هرعنوانی گرفته شود.

‫شبکه ما حاضر است برای برقراری حاکمیت ملی با کلیه نیروها ی دمکرات، سکولار و انحلال طلب همکاری کند.

مصاحبه ویدئویی ایران گلوبال با رضا حسین بر: