گفتگو جناب فرشاد ورهرام و مهرداد درویش پور بسیار آگاه کننده بود و ما با اندیشه های آقای درویش پور که جامعه شناس هستند بیشتر آشنا شدیم. فرشاد گرامی کوشش کرد که جستار را باز کند تا شنوندگان بدانند که فرق است بین مسلمان و اسلام گرا و ما بدانیم که در باره چی گفتگو میکنیم. در برابر ایشان مهرداد درویش پور کوشش بر آن کرد که این جستار باز نشود. اما چرا نبایستی این گفتار باز شود و چرا آقای درویش پور از بحث طفره رفتند پرسشی است که به خود ایشان وا میگذارم.

جناب درویش پور جستار را با نام نژاد پرستی را آغاز کرد. در صورتی که این هیچ پیوندی با جریان گفتگو نداشت. پیش از ان که جریان باز شود و درباره خود جریان گفتگو کنیم، به ان مهر نژاد پرستی زد. اکنون پرسش من از آقای درویش پور و هم باوران ایشان در این زمینه این است که چرا نمیخواهید گفتگو اسلام گرایی باز شود تا مردمان به ویژه ایرانیان پی ببرند که از کجا ماده اند و ریشه فرهنگی آنان چیست؟ آیا سنگسار، ختنه کردن دختر و پسر، بی ارج نشان دادن زنان در همبودگاه خویش را میخواهید؟ در فرهنگ عرب و دین اسلام ماهی است که ماه خون ریزی است. و در ان ماه یورش مسلمانان به گوسفندان آغاز میشود، خون ریزی میکنند و جشن میگیرند. در فرهنگ ایرانی گفته میشود: میازار موری که دانه کش است، که جان دارد و جان شیرین خوش است. در فرهنگ ایرانی جان ورهرام ( مقدس ) است. آری چرا میخواهید فرهنگ خون ریزی پخش شود؟ در جایی آقای درویش پور میفرمایند: یورش بردن به سوی یهودیت بر علیه دموکراسی است!!!!.پرسش دیگر من این است، آقای درویش پور و هم اندیشان ایشان، آیا با آگاهی به اینکه اگر به یهودیت یورش برده شود فردا نیز واره یا نوبت اسلام خواهد شد، پس باید با نام یورش به دموکراسی مردمان را گمراه کرد تا کسی با اسلام کاری نداشته باشد؟. در یک جامعه و یا همبودگاه دموکرات آزادی سخن و اندیشه وجود دارد، چرا نباید در باره جستارها گفتگو کرد تا خوب و بد را با آگاهی تشخیص داد.؟ من هیچ مشکلی با ان ندارم که فرهنگ و آیین من مورد بررسی و گفتگو قرار گیرد.

لینک برنامه

http://www.youtube.com/watch?v=bzQ3TqbL8R4&feature=plcp

پاینده ایران