جناب ائیلیار. اگر بخواهم مثل

چرا امروز دوتا کپسول اش را به بچه تان نمیدهد و به جنگ خامنه ای نمی فرستید؟ آیا واقعا حاضرید کسی مثل اشرف دهقانی یا مسعود رجوی فرزندان شما را برای مقابله با شاه یا خامنه ای بسیج کند و به او یاد بدهد که چگونه زیر زبانش سیانور بگذارد؟ شما هنوز از زبان و ذهن آن جوان بی تجربه آرمان گرا سخن می گویید. چرا قبول نمیکنید که با دوتا جزوه خام شدید و آینده خود و مردم کشور تان را تباه کردید. در کشور ما یک دیکتاتوری سیاسی بود که فسادش به اندازه سایر دیکتاتوری ها در منطقه ما بود و فساد هم آنقدر که به مردم و فرهنگ شان مربوط میشود به حکومت مربوط نمیشود. اگر در سوئد و دانمارک سطح فساد پایین است برای آن است که جامعه فساد را قبول نمیکند. این مردم ما بودند و هستند که فساد را میپذیرند. رشوه میدهند و میگیرند از قدیم هم چنین بوده و دولتمردان ما فرزندان همین آب و خاک هستند. فرزندان آب و خاک سوئد کمتر اهل فساد هستند.
نخیر قربان. پاسخ نه را میتوان کمی معطل اش کرد. مشکل اینجاست که شماها جای سفت .... بودید. هنوز نمیدانستید دیکتاتوری یعنی چه. اگر تجربه جمهوری اسلامی را پیش رو داشتید غیر ممکن بود اصلا کسی مثل اشرف دهقان را تحویل بگیرید. احساس شما چپها نسبت به اشرف دهقانی یک احساس وابستگی ناشی از احساس و نگاه ایلیاتی ایرانی است. شماها نسبت به اشرف دهقانی تعصب ایلیاتی دارید. حتا عده ای از شما که قبل از نوشته من نسبت به نوشته اشرف دهقانی نگاهی انتقادی داشتند تا دیدند یک «غریبه از ایل رقیب» دارد او را میزند به نفع اشرف موضع گرفتند و کسی مثل شما نوشت که نظر دادن در این مورد در صلاحیت من نیست. چرا هست.. خوب هم هست. آوارگی امروز من نتیجه اعمال کسانی مثل اشرف است و اینها باید در دادگاه وجدان بجای این طلبکار بودن ها پاسخگو باشند. هرکس نداند دیگر شما میدانید و من بارها در اینجا نوشته ام که بر علیه شاه جنگ مسلحانه کرده ام. تفاوت ام با شما این است که در زندان تفکر ایلیاتی ام گرفتار نیستم و راحت فهمیدم گند زدم. اما گویا شما هر وقت ماها را می بینید تن تان کهیر میزند و دلتان میخواهد از خشم سیانور زیر دندان تان را کرچی خرد کنید.