زنان

زنان میهنمان به تبعیض نه می گویند، به بی عدالتی نه می گویند ، به جمهوری اسلامی نه می گویند. گروهی با جان خود، با زندگی خود، با رنج و شکنجه در در زندان بیداد و گروهی با بیانیه ها و فعالیتهای دیگر

۱۴ کنشگر زن که از داخل کشور به جمهوری اسلامی نه گفته اند :

تمام کتاب‌ها، لپ تاپ، دست نوشته‌ها و وسایل شخصی یاسمن آریانی را می‌برند و یاسمن را هم بازداشت می‌کنند.

من یک زنم زنی كه ورق‌های تاريخ را پاره پاره می‌كند زنی که تاریخ را گسسته می‌کند زنی که جهان را زير و رو می‌کند و فرياد می‌زند منم، من یک زنم

امروز در ایران شاهد حضور گسترده زنان در عرصه های مختلف سیاسی، اجتماعی و اقتصادی می باشیم و این حضور پررنگ آنان باعث شده است تا نظام های ارزشی و البته رفتارهای اجتماعی متفاوتی در عرصه های فرهنگی جامعه

جنبش فمینیسمدر سال‌های اخیر در اروپا و آمریکای شمالی توجهاتبسیاری را به خود جلب کرده است.

از اعتراضات در زندان قرچک ورامین تا عفو عمومی عفو عمومی در 40سالگی انقلاب به مناسبت چهلمین سالگرد (بهمن57) جمع زیادی از محکومان دادگاه‌های عمومی و انقلاب، سازمان قضایی نیروهای مسلح و سازمان تعزیرا

سلمان خدادادی تنها نماينده مجلس نيست كه اتهامات آزار جنسی او به رسوايی كشيده می‌شود.

۴۰سال است، به هر شکل و به هر روش، تنفر و انزجارمان را از این ظلمی که به ما رفته است نشان می دهیم

خانم فائزه هاشمی گفته است:«با توجه به این فشار بالا و برخوردهایی که صورت می گیرد و وجود این نگرانی که اگر اینها بروند بعد چه می شود، امکان فروپاشی فیزیکی کم است ولی از لحاط محتوایی این فروپاشی اتفاق ا

جنبش آرام و پیوسته‌ای که حول انتقاد به حجاب اجباری طی چهار دهه در جریان است، موفق شده گروه‌های مختلف مذهبی و غیرمذهبی مردم را با خود همراه کند، چرا که اساس‌اش بر مقاومت در برابر «تحمیل»، و سیاست‌اش، س

کاسه‌ی صبر این زنان دیگر لبریز شده است. زنان بسیاری علیه سر تا پای لوازم آرایشی و عمل‌های زیبایی به پا خاستند. اولین اعتراض‌ها از بعضی زنان جوان کره‌ای شروع شد که در توئیتر یا یوتیوب فعال‌اند.

پرستو فروهر، آنتیگونی است که نه یکبار یلکه بیست سال است به دادخواهی از قتل پدر و مادر خود- داریوش فروهر و پروانه اسکندری-(و دیگر جانباختگان) بوسیله ی رژیم جمهوری اسلامی برآمده و با مِتد و پیگیری و شجا