هم زمان با تحویل سال ۱۴۰۲، بسیاری از فعالان سیاسی و مدنی، کماکان در زندان‌های جمهوری اسلامی به سر می‌برند. به همین دلیل بامداد سه‌شنبه جمعی از خانواده‌های زندانیان سیاسی مقابل زندان اوین جمع شدند و یاد عزیزان زندانی خود را گرامی داشتند. خانواده و جمعی از دوستان نیلوفر حامدی و الهه محمدی هم لحظه تحویل سال پشت دیوارهای زندان قرچک بودند.

نیلوفر حامدی و الهه محمدی دو روزنامه‌نگاری‌اند که به علت پوشش خبر کشته شدن مهسا امینی بازداشت شدند و تا امروز در زندان‌اند. نیلوفر حامدی اردیبهشت ۱۴۰۱ هم خبر تیراندازی گشت ارشاد به یک زن و شوهر در پارک پردیسان تهران را منتشر کرده بود. در زمان کشته شدن مهسا امینی، او یکی از خبرنگارانی بود که ماجرای مصدومیت مهسا در بازداشت نیروهای پلیس امنیت اخلاقی را رسانه‌ای کرد. وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی الهه محمدی را نیز پس از انتشار گزارشی با عنوان «قتل با اسم‌رمز ناموس» بازداشت کرد و او تاکنون در زندان است.

منیره عبدی، همسر اسماعیل عبدی، فعال صنفی معلمان که با وجود پایان یافتن دوران محکومیتش کماکان زندانی است، در نامه‌ای به مناسبت فرا رسیدن نوروز، به تداوم حبس این فعال صنفی اعتراض کرد. منیره عبدی با اشاره به هشت سال حبس همسرش، نوشت: «ما در این مدت هشت سال زندان ظالمانه اسماعیل و دوری از خانواده و دوستان، هر بار نوروز نزدیک می‌شود دلمان می‌لرزد که شاید با دادن یک مرخصی هرچند کوتاه‌مدت بتوانیم روزهایی کنار هم باشیم. اما در نهایت در روز آخر سال، این امید واهی به ادامه داستان تلخ زندان می‌پیوندد.»

او در پایان این نامه افزود: « برای خانواده‌های دادخواه، زندانیانی که عزیزی را به ناحق در زندان دارند و همه مردم ایران در سال نو آرزوی صبر، مقاومت و روزهای خوب در آینده ایران عزیزمان دارم.»

اسماعیل عبدی، عضو کانون صنفی معلمان تهران، بیش از هشت سال حبس کشیده است. او به‌رغم حکم دیوان عالی کشور درباره ضرورت آزادی‌اش، همچنان در زندان است و دو سال و شش ماه بیشتر از حکمش در زندان مانده است.

نرگس محمدی، دیگر فعال حقوق بشر که در زندان اوین به سر می‌برد، نیز در پیامی نوروزی، با اشاره به اعتراض‌های مردم ایران و احتمال سقوط جمهوری اسلامی نوشت: «پیروزی سهل نیست، اما قطعی است. این لحظه نیست، اما دور هم نیست.»

این فعال حقوق بشر در پیام خود از زندان اوین با نام بردن از «جنبش انقلابی» نوشت: «باید قدرتمان را به هر شکل و در هر سطحی از بازنمایی اجتماعی در هر مکان و زمانی و با هر نشان و نمادی که استبداد را به هیچ انگارد، به رخ حکومت و چشم جهانیان بکشیم. نمادهای مقاومت و هیچ‌انگاری حکومت را گسترده‌تر و همه‌گیرتر کنیم.»

نرگس محمدی در پایان، خاطرنشان کرد: «حکومت در مقابل ما و ما در مقابل حکومت‌ایم. افزونی قدرت ما بی‌قدرتی حکومت و امید ما یاس حکومت و زندگی ما، مرگ حکومت استبدادی است.»

پیش از او، بهاره هدایت، دیگر زندانی سیاسی، نیز در نامه‌ای به مناسبت نوروز، با اشاره به اینکه این هشتمین نوروزی‌ است که در زندان اوین سر می‌کند، نوشت: «ایمانم به پیروزی بیش از هر زمان دیگری‌ است. در لحظات تحویل سال نو، پای سفره‌ هفت‌سین نصفه‌نیمه‌ زندان می‌نشینم و یاد رفتگان بی‌برگشت امسال را در دلم زنده می‌کنم. یاد مهسا، نیکا، سارینا و سیاوش، ابوالفضل و حمیدرضا. یاد برادرانم خدانور، فریدون محمودی، محسن شکاری، مهدی کرمی، محمد حسینی و مجیدرضا رهنورد. یاد همه‌ ایرانیانی که در حسرت یک زندگی معمولی به خیابان رفتند اما دست ناپاک دشمنان زن، زندگی، آزادی جان عزیزشان را گرفت.»

بهاره هدایت در نامه‌اش، منطق ایجاب براندازی نظام جمهوری اسلامی را کماکان برقرار دانست و با اشاره به ناامیدی خود پس از امضای توافق برجام، گفت که آن زمان نیز به این فکر می‌کرد که دنیا جمهوری اسلامی را پذیرفت. او در پایان افزود: «اگر آزادی می‌خواهیم، مسیر آن از هر میانبری هم که برویم، در نهایت به از میان برداشتن جمهوری اسلامی و حذف اسلام سیاسی از ساحت حکمرانی می‌رسد. نباید از نزاع‌ها، عدم توافق‌ها و جدال‌های ناگزیر ناامید شد؛ چه این‌ها در وهله‌ اول حکم پاکوب کردن مسیر دشواری را دارند که پیش رو داریم. آنچه مهم است و آنچه در ید اختیار ما است، عزم ما برای آزادی‌ و بازپس‌گیری ایرانمان است.»

سپیده قلیان، فعال مدنی، که امید می‌رفت نوروز امسال را خارج از زندان سپری کند، پس از آزادی چندساعته باز به اوین برگردانده شد. خبرگزاری هرانا در گزارشی اعلام کرد که او شامگاه یکشنبه ۲۸ اسفند، به بند زنان زندان اوین منتقل شده است. این فعال مدنی ۲۴ اسفند، ساعاتی پس از آزادی از زندان اوین، در مسیر تهران به دزفول مجددا بازداشت و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد.

یکی از نزدیکان این زندانی در گفت‌وگو با هرانا اعلام کرد که سپیده به دلیل نداشتن کارت تلفن تاکنون با خانواده خود تماسی نداشته و این امر به افزایش نگرانی خانواده‌اش درباره وضعیت او منجر شده است. به همین علت تا این لحظه از اتهام‌های مطرح‌شده علیه سپیده قلیان خبری در دست نیست. بازداشت او پس از آن رخ داد که بر اساس فیلم منتشرشده از لحظه آزادی او از زندان اوین، مقابل این زندان شعار «خامنه‌ای ضحاک، می‌کشیمت زیر خاک» سر می‌دهد.

سپیده قلیان سال ۱۳۹۷ و در جریان حمایت از اعتراض‌های کارگران هفت‌تپه خوزستان بازداشت شد. او که بارها به زندان افتاده، حاضر به نوشتن عفونامه نشده است و می‌گوید خود را «گناهکار» نمی‌داند. سپیده قلیان شهریور ۱۴۰۱ اعتصاب غذا کرد و خواستار رسیدگی به وضعیت بلاتکلیفش شد. 

افشاگری‌های سپیده قلیان در مورد شکنجه‌ و آزارهای جسمی و جنسی در بازداشتگاه‌ها و زندان‌های جمهوری اسلامی هم پیش‌تر خبرساز شده بود.