جعل کتیبه های تاریخی در ایران و رسوائی مدنیت فارس

رضا قلی خان هدایت؛ فرهنگ انجمن آرای ناصری، تهران ؛انتشارات اسلامیه، ص204 (1288 قمری تالیف آن پایان یافته)
« در آنجا چند صورت تراشیده اند که حقیقت آن بر اغلب خلایق مبهم بوده و سطوری چند به خط قدیم گبری بر آن منقوراست که خواندن آن برای غالب، ناممکن مانده بود و به روزگار دولت خاقان مغفور محمد شاه طاب ثراه ، رالنسون صاحب انگلیس... که در خواندن خطوط قدیمه غریبه کمال مهارت داشته آن سطرها را خوانده وبه انگلیسی ترجمه کرده به پارسی اوردند»

در سده های میانی یک جغرافیدان و جهانگرد عرب به نام ابن حوقل با دیدن نقش برجسته ی داریوش و اسیران فکر کرد که داریوش معلم است که در جلوی دانش آموزانش ایستاده است. او کمان داریوش را شلاقی تصور کرد که معلم برای تنبیه بچه ها از آن استفاده می کرد. در سال 1598 رابرت شرلی، دیپلمات انگلیسی به ایران سفر کرد تا با شاه عباس صفوی در مورد جنگ با عثمانی صحبت کند. یکی از همراهان شرلی ، فرد فرانسوی بود به نام آبل پینسن. او این نقش برجسته ها و کتیبه های آن را که بر بالای یک صخره قرار گرفته بود عروج عیسی توصیف کرد که نوشته هایی به زبان یونانی در اطراف آن نوشته شده است. مطمئنا پینسن ، نقش گئومات مُغ را که زیر پای داریوش بزرگ افتاده را ندیده بود. ولی او آخرین کسی نبود که اشتباه می کرد. در سال 1808 یک جهانگرد فرانسوی بنام ژاردن ، نگاره بیستون را صلیبی با 12 حواری انگاشت و در سال 1818 دانش پژوه انگلیسی روبرت کرپورتر نخستین طرح از بیستون را تهیه کرد. او نگاره بیستون را در پیوند با صحنه ای در تورات دانسته بود. به گمان او تصویر داریوش و شورشیان ، نمایشی بود از نمایندگان 10 قوم اسراییلی در حضور سلمانصر شاه آشور. ولی اولین کوشش جدی توسط یک انگلیسی بنام هنری راولینسون در سال 1835 انجام گرفت. او که به نظر می رسید کوهنورد ماهری باشد چندین مرتبه از صخره ی بیستون برای تهیه ی رونوشت هایی از متون تاریخی بالا رفت. این سیستم نوشتاری تا آن زمان ناشناخته بود. اما راولینسون واژه ی داریوش ((dârayavauš را از پیش ، بواسطه ی پژوهش دانشمندان می شناخت و او توانست حروف داریوش را در میان متون پارسی باستان کتیبه ی بیستون پیدا کند. همچنین دانش پژوه آلمانی، فردریش گروتفند، هم در زمینه ی رمز گشایی خط میخی پارسی باستان پیشرفت های خوبی کرده بود و زمانی که راولینسون یادداشتهایی از این دانشمند آلمانی را بدست آورد موفق شد رمز این خط کهن را بشکند.

درسال 1837 راولینسون باز به بیستون برگشت و به همراه یک پسر چابک کُرد رونبشت های جدیدی از نیمی از متن پارسی باستان تهیه کرد. او این کار را با به خطر انداختن جانش انجام می داد. چونکه کوهنوردی بر روی صخره ی بیستون کار بسیار سخت و دشواری بود. راولینسون بالاخره تمام راز و رمز این خط پارسی باستان را کشف کرد. او همچنین کتاب مقدس اوستا را خواند و بزودی توانست تمام متن پارسی باستان را بخواند و گرامر و دستور و واژگان زبان پارسی باستان را بشناسد. او در سال 1838 اولین نتایجش را به انجمن سلطنتی آسیایی لندن و انجمن آسیایی در پاریس فرستاد و هشت سال بعد او شروع به انتشار رمز گشایی و ترجمه خط پارسی باستان در بیستون ، در مجله ی انجمن سلطنتی آسیایی کرد.

معيار II: نقش برجسته و کتیبه داریوش که به دستور داريوش اول به وجود آمده نشانه بارزي از ارتباطات مهم ارزش هاي بشري در توسعه هنر و نوشتار يادماني است. نمايش نمادين پادشاه هخامنشي در برابر دشمن او گواه سنتي در هنر نقش برجسته های يادماني است كه تاريخ آن به مصر باستان و خاورميانه برمي گردد. هنري كه در دوره هخامنشي و امپراطوري هاي بعدي توسعه بيشتری يافت.

معيار III: محوطه تاريخي بيستون در مسير يكي از اصلي ترين جاده هاي ارتباطي بين ايران )پارس( و بين النهرين قرار گرفته و با كوه مقدس بيستون مرتبط است .در حالي كه شواهد باستان شناختي استقرار انساني در دوران پيش از تاريخ در محل ديده مي شود، اما مهمترين آن از قرن ششم پيش از ميلاد تا قرن ششم ميلادي است. كتيبه بيستون از اين جهت كه تنها متن يادماني شناخته شده هخامنشي است كه يك رويداد تاريخي ويژه يعني برپايي مجدد امپراطوري توسط داريوش اول)كبير( را مستند مي كند، اثري منحصر است .

محوطه جهانی بیستون از اعتباری مضاعف در تاریخ ایران باستان و جنوب غرب آسیا برخوردار است. این محوطه ی تاریخی در مکانی استراتژیک و مسلط بر سر راه مهم اتصال دهنده ی فلات ایران به بین النهرین قرار گرفته و از دوران باستان مورد استفاده بوده است. از دیدگاه تاریخی، محوطه ی بیستون دارای توالی بی وقفه ی باستان شناختی از دوران پیش از تاریخ تا قرن 20 میلادی می باشد. مهمتر اینکه یکی از مدارک قابل توجه تاریخ بشر یعنی نقش برجسته و کتیبه داریوش کبیر که مدرکی کلیدی برای رمزگشایی خط میخی بود در این محوطه قرار گرفته است. در واقع به واسطه ی کتیبه مذکور بود که سر هنری راولینسون کار طولانی و پرزحمت خود را که منتهی به خواندن خط میخی فارسی باستان در سال 1847میلادی شد را آغاز کرد. این کتیبه را ملکه کتیبه های شرق باستان و لوح روزتای آسیا لقب داده اند. این اثر در تاریخ 15/10/1310 به شماره 70 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
.....
دکتراتو بذار در کوزه ابشو بخور اقای آراز سلیمانی!!!!!

برده اید. باید بگویم که افغان ها همسایگان گرامی همزبان و همریشه ایرانیان هستند و من اگر افغان تبار هم بودم هیچ مشکلی از این بابت احساس نمی کردم و اصلاً تبار آدمی، هرچه باشد، مایه ننگ نیست که شما آن را به عنوان ابزار خوارشماری انسان ها به کار می برید. همه اینها که گفته شد نه برای رو کردن دست شخص شما، بلکه برای نشان دادن ماهیت پدیده منحوس نژادگرایی است که ضمن پر مدعایی ، موعظه گری و لجاجت، به بیسوادی و سطحی نگری ژرفی نیز دچار است. همچنین گفتنی است که واژه "طالبانان" که مرقوم نموده اید نادرست است، زیرا واژه جمع را نمی توان دوباره جمع بست و همان واژه "طالبان" خودش جمع است. در پایان یادآور می شوم که "علی" اسم خاص است و اسامی خاص در همه زبان ها به همان شکل به کار می روند و برای "حوض" نیز در زبان براستی زیبا و نیرومند پارسی واژه های شایسته ای چون " آبگیر" و "آبدان" موجود می باشند. بیشتر مطالعه کنید!

مثلا آذربايجان را، آيا پس از يك سال كه معمولا عمده‌ي مردم از كرده‌ي خويش پشيمان مي‌شوند، همانگونه كه پس از انقلاب 1357 چنين شد، چه تضميني وجود به مردمي كه از جدايي از ايران پشيمان شده‌اند، امكان بازگشت به ايران را داد؟ اساسا، حق تعيين سرنوشت، در تعريف خود داراي اين نقض بزرگ است.

که آیا وقتی شما دکترها و امثال شما افسانه و اسطوره بزرقورد و افسانه های دده قورقود را به عنوان تاریخ آذربایجانیها به خورد مردم آذربایجان میدهید، مقصر شمایید یا مردم آذربایجان؟ اگر کتیبه پاسارگاد یا هر اثر تاریخی را جعل میکنند، اینکار جنایت بیشرمانه ایست که در حق علم و تاریخ و مردم آن سرزمین انجام میدهند. حالا اینطرف قضیه هم صادق است. اگر افسانه هایی را بعنوان تاریخ به خورد مردم میدهند و خرافات را در میان مردم رواج میدهند، اینکار هم جنایت بزرگی در حق علم و تاریخ و مردم آن سرزمین است. لطفا روشن کنید که کار شما و کار آن جاعلین یهودی و وابسته چیست؟

مرجع و مدرك اين عكسي كه شما ادعا مي‌كنيد بيستون است، چيست و كجاست؟ آيا اين درخواست زيادي است؟ اقامه‌ي دليل و روش علمي اين نيست كه شما فرض كرده‌ايد. نمي‌شود هر پانتركي كه هر چه را ادعا كرد، پذيرفت خلاف عقل است!! در ضمن پورپيرار يك عرب است. در خصوص رضا مراد غیاث آبادی كه پبرفسورش كرديد، تاكنون نديده‌ام چنين ادعايي كه شما كرده‌ايد، كرده‌باشد. ضمن آنكه مباحث تاريخي جاي غوغاسالاران مشكوك و هتاك نيست! سايتي هم كه معرفي كرديد به عنوان مدرك، بيشتر به يك لطيفه مي‌ماند! مدرك اقامه كنيد، يا ساكت باشيد و ................................... در پايان اكنون فرض محال گيريم، حق با شماست و بيستون همان است كه ادعا مي‌كنيد، شما از تركان چيزي رو كنيد، كهنه‌اي، لت و پاره‌اي، كتيبه‌اي گلي، كتابي، شعر شاعر معروفي، مجسمه‌اي ...- دوست پانتركم اين را بپذير، شما حتي بنا به گفته دكتر هيئت در كتاب "سيري در تاريخ زبان تركي"، به ايران مهاجرت كرديد. بنابراين از شما مي‌خواهم اين بحث فرومايه را پايان دهيد و به ارزش‌هاي تاريخي آن احترام بگذاريد.

تاییدیه یونسکو را دارد به تایید برسد. حال نمیدانم اثری که به جزو میراث جهانی است جطور بوسیله پان فارسهای شوونیست به زعم شما یک شبه بدور از دیدگان تیزبین بین یونسکو اینطور جعل گردیده است!!!.... با پوزش فرمایشات شما مرا به یاد فرمایشات ناصر بنا (پورپیرار) می اندازد که ادعا میکرد هخامنشیان بدستور یهودیان چنان کشتاری کردند که خاورمیانه از سکنه تهی شد اما یهودیان در زمان صفویه این آثار باستانی را جعل کردند و از مناطق مختلف انسانها را به ایران و خاورمیانه آوردند تا کسی متوجه جنایاتشان نشود.

برای من بسیار مشکل است درک این مطلب که چطور خیالات ما میتواند در فالب مقاله تحقیقی آمده! آنهم با نثری اینچنین .... درود بر شما

با شما هيچ مشكلي وجود ندارد و ما شما را هم‌وطن ارجمند خود مي دانيم، اما اگر بخواهيد از منش تاريخي ايراني‌ها، حتي در گرامي داشتن مهاجمان و بازماندگانشان و زندگي چند صد ساله‌ي مسالمت‌آميز، برداشت ناشايست كنيد، و در خدمت بيگانگان در راه تجزيه ايران گام برداريد، ذره‌اي شك نداشته باشيد كه تابوي تماميت ارضي ايران هيچگاه براي ما شكسته نخواهد شد. اين موضع در خصوص "ترك انگاران" آذربايجاني كه جز پاره پاره كردن ايران، هدفي براي خود متصور نيستند، نيز صادق است. بنگريد به مناقشه‌ي چين و ژاپن برسر جزيره‌ي منچوري يا منچيكئو، كه هنوز چيني‌ها جنايات ژاپني‌ها را فراموش نكرده‌اند و آن جنايات هم بسيار بسيار بسيار كمتر از، جناياتي بود كه اعراب در ايران مرتكب شدند. اساسا همين زبان و خطي كه من با آن با شما سخن مي‌گويم نشانه‌ي تجاوز و تعدي و تحميل و ستمگري پدران شماست.- واقعا هنگامي كه مجبورم چنين بنويسم و به پان‌عربها و پان‌تركها يادآور شوم حد و حدودشان را، براي مني كه از بحث نژاد و خون و ژن بيزارم، و اين مباحث را دون شان انسان مدرن مي‌دانم، درخواهيد يافت چقدر ما را مي‌آزاريد كه مجبورمان مي‌كنيد به اين مباحث.

مثلا یک پزشک باید بداند که طرف چپ مریض است یا طرف راست. نمیشود که بر اساس یک عکس که معلوم نیست کدام طرف بدن را نشان میدهد، پزشک بردارد و شانسی یک طرفی را عمل کند! در عکسهایی که شما گذاشته اید مشخص نیست که عکسبرداری از کدام ضلع و زاویه است. عکس اولی میتواند از ضلع شمالی باشد و عکس دومی مثلا از ضلع جنوبی. عکسی که منتشر کرده اید متاسفانه کوچکترین ارزش علمی ندارد. حتا با بزرگتر کردن عکس هم میتوان دید که زاویه عکسبرداری متفاوت است. من متاسفانه این کتیبه را ندایده ام ولی با مقایسه عکسها میتوانم به یقین بگویم که که زاویه عکسها باهم یکی نیست. به افرادی که در عکسها نشان داده میشود و حالتهای آنها توجه کنید، دو عکس متفاوتند. حالا فرض بگیریم که فروهر و نوشته های را بعدا اضافه کرده اند، خوب حالت ایستادن افراد را هم بعدا عوض کرده اند؟ مورد دیگر تیتر نوشته شماست. شما با این حکم که این کتیبه دستکاری شده است تیتری عجیب را انتخاب کرده اید: <جعل کتیبه های تاریخی در ایران و رسوایی مدنیت فارس>! حالا فرض بگیریم که حکم غیرعلمی شما درست است و این یهودیان فلان فلان شده و موسسات وابسته (چه شباهت عجیبی دارد با اصطلاحات جمهوری اسلامی!) بودند که این جعلیات را انجام داده اند. خوب این وسط تقصیر مدنیت فارس و جامعه فارس چیست؟ چرا آنها مقصرند؟ اگر حکم شما در مورد جعلی بودن کتیبه درست باشد که مدنیت فارس و جامعه فارس قربانی این جعلیات شده اند. شما چرا اینچنین با تنفر جامعه فارس و مدنیت فارس را مورد عتاب و خطاب قرار میدیهد و به صلابه میکشید؟ بیایید خود شما را در نظر بگیریم. من در جستجوی خودم به عکسی از شما برخوردم که با دست خودتان علامت بزقورد را نشان میدهید. حالا باید از شما پرسید که آیا وقتی شما دکترها و امثال شما افسانه و اسطوره بزرقورد و افسانه های دده قورقود را به عنوان تاریخ آذربایجانیها به خورد مردم آذربایجان میدهید، مقصر شمایید یا مردم آذربایجان؟ اگر کتیبه پاسارگاد یا هر اثر تاریخی را جعل میکنند، اینکار جنایت بیشرمانه ایست که در حق علم و تاریخ و مردم آن سرزمین انجام میدهند. حالا اینطرف قضیه هم صادق است. اگر افسانه هایی را بعنوان تاریخ به خورد مردم میدهند و خرافات را در میان مردم رواج میدهند، اینکار هم جنایت بزرگی در حق علم و تاریخ و مردم آن سرزمین است. لطفا روشن کنید که کار شما و کار آن جاعلین یهودی و وابسته چیست؟