خط مشی اپوزیسیون درمقابل دولت روحانی چه خواهد بود؟ +ویدئو

ایا مگر می توانیم جدا از خواستهای مشخص مردم؛ خیلی جلوتراز انان حرکت کنیم و مثلا همه چیز را حواله بدهیم که با سرنگونی رزیم ...؟ویا اینکه بر اساس وعده های داده شداز سوی رئیس جمهوری عمل کنیم و ان خواستها را مرتب تکرار کنیم .در اینکه هیج نظام استبدادی پایدار نیست و روزی در هم خواهد شکست، درش جای هیجگونه شک و شبهه ای نیست . در 30 گذشته تعداد این رزیم ها حداقل به 50 کشور می رسد از اروپای شرقی گرفته تا کشورهای اسیایی ، افریقایی و ..... در مصر به اعتقاد من کودتا صورت گرفته و سکولار ها ، لیبرال ها و چپ ها رو دست خوردند .جامعه مصر سکولار نشده بطور مثال همین دیروز در روز عید فطر در قاهره جامعه اسلامی مصر دو پاره شده یک بخش پشت سر نظامیان نماز خواند و بخش دیگر پشت اخوانی ها... البته جای شکرش باقی که 90 در صد مردم ایران دیگر توهمی به حکومت اسلامی ندارد.بعبارت دیگر در یک انتخابات کاملا ازاد در کشور ما ، بعید است که جمهوری اسلامی بیش از ده در صد ارا مردم را به دست آورد. نه در ترکیه و نه در مصر هنوز سکولار ها و لائیک ها در اکثریت نیستند و اسلام سیاسی میدان دار اصلی سیاست در این دو کشور است . نتیجه انتخابات ازاد در هر دو کشور ترکیه و مصر نشان داد که سکولار ها و لائیک ها برنده انتخابات نبودند . از این نظر ایرانیان با تجربه 34 سال از حکومت اسلامی در پذیرش یک نظام عرفی و سکولار جلو دار کشورهای منطقه هستند . در این همین جا تاکید می کنم که اسلام ستیزی ربطی به سکولاریسم ندارد و در یک نظام سکولار همه ی ادیان حق فعالیت آزادنه عقاید مذهبی خود را دارند و سخن شما اینجا درست است که جمهوری اسلامی به دلیل محدویت های ذاتی و ایدئولوزیک اش نمی تواند یک نظام اکثریت باشد و در نتیجه مجبور است به استبداد خشن مذهبی روی آورد . در مورد حسن روحانی ایشان اصلاح طلب نیست و میانه روی ایشان هم ناشی از شکست سیاست خامنه ای_ احمدی نژاد است شخصا ایشان را «عقل پخته نظام» می دانم . در دولت ایشان حتی یک اصلاح طلب شناخته شده وجود ندارد..
اتفاقی که با برکناری مرسی در مصر افتاد این بود که عربستان وقطر راهشان را از ترکیه اردوغان جدا کردند . آنان با پولهای نفتی خود سعی می کنند اخوانی ها در منطقه ایزوله کنند در حالی که غرب برای ایزوله کردن گروههای اسلامی تروریستی مثل القاعده به احزاب اسلامی میانه رو میدان می دهد. کودتا در مصر برنامه اوباما برای صلح در خاورمیانه و سرکوب القاعده رابرهم زد .ولی غرب همچنان در پی اشتی میان دو پاره جامعه مصر تلاش می کنند که هنوز بایستی منتظر اتفاقات بعدی در مصرماند

ولی از آنجا که رای ما دزدیده شد و دیگر در انتخابات شرکت نمی کنیم و لی جالبی قضیه در این بود که شرکتی ها و تحریمی ها هر دو به خیابان آمدند و خود را پیروز انتخابات احساس می کردند و شعارهایی جالبی در مورد بحران هسته ای ، آزادی زندانیان سیاسی و...دادند . بنظرم خارج از کشور بجای آلترناتیو سازی بهتر است : 1_ پژواک صدای مردم ایران باشیم2_کارهای تحقیقی _ استراتژیک بکنیم 3_ در عرصه سازمانی بتوانیم شبکه سراتاسری برای مسایل حقوق بشری و کمک های امداد برای مردم ایجاد نمائیم. بطور مثال در زمینه رساندن دارو ونیازمندی ها اولیه برای مردم فقیر و درمانده ایران نیاز اساسی امروز است . نگاه کنید به اخوانی ها در مصر بیش از یکماه دست به تحصن و اعتصاب زده اند و جالب این است که در محل اعتصاب ، شهر تفریحی ایجاد کردند و چادر هایی برپا شد که بیشتر به یک پارک بازی، استخر و تفریح شباهت دارد . آنان به ارائه غذا ، دارو و خدمات پزشکی مشغولندد. د ر این زمینه ها ،ما سکولار ها باید از «اسلام سیاسی» درس بگیریم . در همین کشوری که زندگی می کنم در اعتصاب سراسری معلمان دانمارک که اعتصابیون ،اعلامیه و درخواست های خود را همراه با یک نوشابه مجانی و با یک لبخند زیبا به مردم ارائه می کردند و در روزهای اعتصاب در پاکیزه سازی شهرکمک می کردند تا بتوانند خواست های خود را با دیگر اقشار مردم در میان بگذارند و حمایت مردمی بدست اورند ؛ کار های صرف سیاسی ، خطر جدایی با توده مردم را افزایش می دهد و فاصله ما با مردم را بیشتر می کند و در دراز مدت اینگونه فعالین نا امید شده و دست از فعالیت سیاسی برمی داند . برخی ها بدرستی می گویند که داخل کشوری ها امکان سازمان یابی ندارند .در این زمینه البته می شود به فعالین داخل کشوری کمک های موثری کرد ولی به یاد داشته باشیم که اکنون ارتباطات در جهان به قدری ساده شده است که اگر روز ی رزیم ایران در مرحله سقوط قرار بگیره ، سازمانهای سیاسی می توانند یک شبه خود را سازمان دهند و الترناتیو های خود را ارائه نمایند .ولی حالا نگاه کن، وقت فعالین سیاسی سرگرم در گیری با خودمان شده است. طبیعتا چالش های فکری در میان اپوزیسیون وجود دارد که بایستی با گفتگو ، تدبیر و کار های تحقیقی حل و فصل شود و این تلاش ها می باید خود را در کسوت فورمولهای مشترک ارائه نماید .بهر حال ایراینان برخلاف ما خارج از کشوری ها در یک کشور واحدی بنام ایران زندگی می کنند و ضرورتا ،نیازمند راه حل مشترکند

مصاحبه سربی با کیانوش توکلی ودوشوکی در باره کنفرانس استهکلم
http://iranglobal.info/node/19667
http://iranglobal.info/node/20431

1_ کاهش چشمگیر اختلافات درون حکومتی 2_احتمال توافق و نتیجتا حل مسئله هسته ای که طبیعتا کاهش تحریم ها را به دنبال خواهد داشت که در آن صورت دست دولت بسیار باز خواهد شد3_انتظار توده های مردم به وعده های انتخاباتی حسن روحانی ...بعبارت دیگر ایا این تغییرات احتمالی نباید تاثیری در خط مشی و تاکتیک های اپوزیسیون داشته باشه؟... لطفا زحمت بکشید بدون اتهام زنی به این سئوال پاسخ دهید