ادامه مطلب،
جناب شامیلی! همانطور که خودت نیز بخوبی واقفی ایران نه سوئد است، نه فرانسه است، نه سوئیس است، نه آلمان است و نه کانادا. ما قبلا به بطور مختصربه این موضع اشااره کرده بودیم، که ما با عناصر درنده خو و دیکتاتورهای هولناکی موجه هستیم. ناسیونال شوونیسم افراطی جامعه فارس که با انکار موجودیت ملیتهای دیگر ایرانی، به زعم غلط خود، ادعای مالکیت جغرافیای موسوم به ایران را دارد، اینان نه تنها ادامه حیات و موجودیت خود را در نفی و نابودی زبان و فرهنگ و موجودیت ملل غیر فارس میبینند بلکه هرگز از ذهنشان نیز خطور نمیکند که قدرت سیاسی را که با کودتای رضا پالانی غصب کرده اند، در فردای ایران با کسی تقسیم کنند. در واقع تجربه قرن حاضر بوضوح نشان میدهد که اینان هیچگاه چنین چیزی در مخیله شان نمی گنجد. چه برسد به دمکراسی! زیرا اینان ملیتهای غیر فارس را که بیش از 70 درصد جمعیت جامعه را تشکیل میدهند، اصلا کسی بحساب نمی آورند. حتا در طول بیش از چهار دهه نیز، حاضر نبوده اند و حاضر نیستند که موجودیت ملیتهای ایرانی را قبول کرده با آنان بر سر میز به مذاکره بنشینند!
بنا به دلایل فوق و دیگر تجربیات تلخی که جریان ارتجاعی تمرکزگرا و تمامیت خواه در طول این سالها در نقش عناصر شاه الهی و شیخ الهی از ظلم و ستم، سرکوب و زندان، شکنجه و اعدام گرفته تا قتل عامهای خونینی که بر ملیتهای ایران روا داشته اند، ملت بزرگ آزربایجان با درس آموزی از این تجربیات تلخ لازم میبیند که در معیت دیگرملیتهای ایرانی، در نبرد رهائی فردا، خود سرنوشت خویش را در دست گیرد. و الا با خواهش و تمنا، و گدائی برای دمکراسی، در نزد ناسیونالیستهای نژاد پرست و ارتجاعی تمامیت خواه و تمرکز گزا چیزی نصیبشان نخواهد شد.

جناب شامیلی ارجمند
با سلام در خصوص اداره جغرافیای موسوم به ایران بعد از رژیم مذهبی دیکتاتور تهران، با توجه به سرکوبهای خونین 100 ساله ملیتهای ایران بدست دیکتاتورهای شاه الهی و شیخ الهی، اکنون مردم و سیاستمداران، روشنفکران، شعرا، نویسندگان، محققین، جامعه شناسان، دانشمندان مخصوصا هنرمندان آزربایجان صرف نظر از بعضی مقالات سیاسی اغلب به زبان خود تولید ادبیات می نمایند.
مبارزه مردم آزربیاجان دیگر از حالت خشک سیاسی خارج، به شعر، رمان، داستان، نوول، تئاتر، نقاشی و موسیقی و دیگر رسانه های هنری راه یافته در رگ فکری مردم آزربایجان اجین شده است.
زدودن خواست دمکراسی و خود مختاری از ذهن این مردم دیگر محال است.
مردم آزربایجان را اینک با هیچ وعده و وعید سر خرمن، با هیچ دوز و کلک، با هیچ حیله و نیرنگ مذهبی، نمیتوان فریب داد.
همانطور که جنابعالی نیز بطریق رسانه ها کم و بیش مطلع اید مخصوصا نسل جوان و تحصیل کرده آزربایجان که تعداد 60 درصد از مدارج آکادمیک دارای مدارک دکترا به دختران اختصاص دارد.
مردم آزربایجان بنا به تجربه یکقرن، دیگر به وعده و وعید های رژیم پانفارس مذهبی تهران و مرکز گرایان ناسیونال شوونیسم شیخ الهی و شاه الهی که شعار ارتجاعی تمامیت ارضی را مثل سرنیزه بالای سر مردم نگه داشته اند، پشیزی ارزش قائل نیستند.
جناب شامیلی! همانطور که خودت نیز بخوبی واقفی ایران نه سوئد است، نه فرانسه است، نه سوئیس است، نه آلمان است و نه کانادا. ما قبلا به بطور مختصربه این موضع اشااره کرده بودیم، که ما با عناصر درنده خو و دیکتاتورهای هولناکی موجه هستیم. ناسیونال شوونیسم افراطی جامعه فارس که با انکار موجودیت ملیتهای دیگر ایرانی، به زعم غلط خود، ادعای مالکیت جغرافیای موسوم به ایران را دار

با سلام شما نیز بدرستی میدانید که جریان تمامیت خواه با شعار ارتجاعی تمامیت ارضی، و تمر کز گرائی در رنگهای مختلف خواهان دمکراسی در ایران نیستند. اینان به برده داری و خوار شمردن خلقهای غیر فارس عادت کرده خود را آقا بالا سر دیگران تلقی میکنند. بنظر من در جغرافیای موسوم به ایران ایجاد دمکراسی با چنین عناصر دیکتاتور و راسیست غیر ممکن است. مردم آزربایجان به جهت ساختار تاریخی و تجربیات متعدد، داری پتانسیل و نیروی کافیست که در فرصت مقتضی در راستای تحقق استرداد خواستهای خویش اقدام نماید.
طبق یک مثل تورکی: قونشو اومودونا قالان شامسیز یاتار. به دیگر سخن: کسیکه به امید همسایه بماند، گرسنه میخوابد.
در جغرافیای موسوم به ایران دمکراسی ممکن نیست. زیرا دروازه طلائی آزربایجان دنیای شرق و غرب را بهم اتصال میدهد. اگر آزربایجان زمام امور خود را دست گیرد، نان کشورهای پشت پرده آجر میشود. زعامت و سروری، و نفوذشان را در منطقه از دست میدهند. و خیلی اما و اگر های دیگر، که اینجا جای بحث اش نیست.