رفتن به محتوای اصلی

روزی که سد نارضایتی مردم خواهد شکست
05.09.2023 - 10:50

دو نوع سیاست

می‌گویند که یک نفر کودکی را بغل کرده بود، او چهره ترسناکی داشت و کودک بی‌تابی و گریه می‌کرد. هر چه کرد نمی‌توانست او را آرام کند. نکته‌سنجی به او گفت اگر کودک را بگذاری بر زمین آرام خواهد شد، از چهره تو هراسان و ترسیده است.

ماجرای سیاست نیز همین گونه است. نوعی از سیاست داریم که همه را نگران می‌کند و هر جای جامعه را زخمی کرده و تعادل آن را به هم می‌زند. کافی است این سیاست اجرا نشود تا روند بهبودی غالب شود. نوع صحیح سیاست، دخالت حداقلی است، زیرا مردم و جامعه خودشان می‌دانند که بر چه اساسی زندگی خود و امور را اداره کنند. حکومت‌هایی که سیاست دخالت حداکثری را پیش می‌گیرند، هر جایی که وارد می‌شوند زخمی می‌کنند و موجب نگرانی می‌شوند.

یکی از بدترین این سیاست‌ها قیمت‌گذاری، سهمیه‌بندی و تولیت همه امور مردم شدن است. براساس این سیاست دخالت در امور با هدف مثلاً عدالت و خدمت‌رسانی و... آغاز می‌شود، ولی جز فساد و تباهی و رانت و خرد شدن اعصاب مردم و نارضایتی آنان نتیجه دیگری ندارد.

از این رو و در ادامه این سیاست به مرور و به ناچار منجر به غلبه قاعده‌ای جدید در سیاست می‌شود. به قول یکی از جامعه‌شناسان، سیاست در این مرحله ناچار است که به جای انتخاب تأمین رضایت برای شهروندان، کنترل نارضایتی آنان را پیشه کند، و این شیوه نتیجه نمی‌دهد. چرا؟

چون از یک سو توان دولت‌ها محدود است، اگر همه توان خود را صرف مهار نارضایتی کند، دیگر توانی برای خدمت‌رسانی و تأمین رضایت باقی نمی‌ماند و از سوی دیگر نارضایتی را ممکن است بتوان در کوتاه‌مدت مهار کرد، ولی نمی‌توان آن را محو یا تبدیل به رضایت کرد، بنابراین نارضایتی انباشته می‌شود و هر چه جلوتر برویم، امکان مهار آن کمتر می‌شود و مهار آن نیروی بیش‌تری را طلب می‌کند و به مرحله‌ای می‌رسد که سد نارضایتی شکست می‌شود.

مهار مردم ایراد دیگری هم دارد که دولت‌ها را از دیدن و شناخت نارضایتی مردم محروم می‌کند. مثل درد که ما را به وجود عفونت و بیماری آگاه می‌کند، هر چه مسکن و مواد مخدر مصرف کنیم، طبعا درد را متوجه نمی‌شویم، در مقابل متوجه بیماری و درمان آن نیز نمی‌شویم.

برخوردهای رسمی در بهترین حال دقیقاً مثل ریختن آشغال زیر فرش است، که آشغال را خارج نمی‌کند، بلکه در بهترین حالت آن را پنهان می‌کند و دیر یا زود دیگر قابل پنهان کردن نخواهد شد، چرا که پنهان نمودن ظرفیت محدودی دارد.

برخوردهای رسمی که این روزها و در موضوعات گوناگون با افراد می‌شود جملگی بیانگر غلبه این نوع از سیاست بر اداره امور است. اگر دقت کنیم، مردم به معنای واقعی کلمه در این برخوردها غایب هستند. البته حتماً چند نفری یا حتی چند صد نفری حمایت می‌کنند، ولی کو تا مصداق کلمه مردم شدن.

از سوی دیگر این برخوردها کاملاً توان و قدرت بازدارندگی رسمی را مستهلک می‌کند. نمونه‌هایی از این نوع در سیاست جاری کشور فراوان است. بر فرض که با افزایش هزینه بتوان نمود برخی رفتارها را در کوتاه‌مدت کم کرد، اگر آن رفتارها از سوی جامعه و مردم مذموم نباشد، همین مواجهه‌ها می‌تواند به گسترش آنها منجر شود.

آنچه که برای هر ناظر اجتماعی و سیاسی اهمیت دارد و موجب تعجب می‌شود، بی‌توجهی مفرط سیاست‌گذاران کنونی به این بدیهیات است. چه در مسأله ورزشکاران و چه هنرمندان و چه در موضوع دانشگاه‌ها و نیز زنان؛ شاهد اجرای این نوع از سیاست هستیم.

مسأله این است که اغلب ورزشکاران و هنرمندان و استادان و دانشجویان اینگونه فکر می‌کنند و حتی در این نحوه تفکر نیز به دلیل برخوردهای موجود تا حدی افراطی هم شده‌اند، و الا چرا باید کسی که برای امام زمان سرود خوانده یا اذان می‌گوید در مدت کوتاهی برای برداشتن روسری چنین شعری را بخواند.

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

ازیز دادیار

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

دیدگاه‌ها

فرامرز حیدریان

عنوان مقاله
مسلمانی که در عمرش از اسلام چیزی نمیداند!

درووود!

موجز و مختصر و گویا.

آقای عبدی، مسلمان است بدون آنکه بداند به چه چیزی اعتقاد دارد یا اصلا  از مبانی اعتقاداتی خودش، ذرّه ای آگاهی بایسته و شایسته داشته باشد. ایشان اصلا از محتویات اسلامیّت و ادّعای رسالت محمد ابن عبدالله و اینهمه جنگها و المغازیها و خونریزیها و غارتگریها و ویرانگریها و کشتارهای وحشتناک و توصیف ناپذیر و تجاوزها و جنایتها و تبهکاریهایی که متولیّان و ذولفقار به دستان و گیوتینداران اسلامیت از هزار و چهار صد سال پیش تا همین ثانیه های گذرا حتّا زیر سبیل و جلو چشمان خود آقای عبدی مرتکب شده اند و همچنان با غرور و افتخار و دریدگی بی شرمانه هر روز مرتکب میشوند، انگار نه انگار که چیزی میداند و میفهمد و میبیند و میشنود. نه جانم.

تمام این جنایتها به این دلیل صورت گرفته اند و همچنان اجرا میشوند که متولِیان اسلامیت بر این عقیده بی نهایت احمقانه و شدیدا مملوّ از بی شعوریهای سر سام آور و جهالتهای خفقان کننده مبتلا هستند که «انسان» نمیتواند با تکیه به تجربیات و خرد و دانش و قوّه تمییز و تشخیص فردی اش، راه و شیوه زیستن خودش را بر روی کره زمین بداند. تمام علت العلل اقدامهای کثیف و جنایت آلود متولیان اسلامیّت به گرداگرد محور مزخرفی میگردد که از لسان «الله مخوف» در اعلامیّه سیاسی اش «قرآن» ابلاغ شده است؛ آنهم اینکه انسان، «ظلوم و جهول» است. به همین دلیل باید بر سرش کوبید و مدام برای او شرعیات بافت و توضیح المسائل نوشت در خصوص ریزترین مسائل تا پیچیده ترین مسائلش. آقای عبدی، قبل از اینکه به کژگوییهای خودش کمافی السّابق ادامه دهد، بد نیست یک بارم که شده است یکی از ترجمه های پیش پا افتاده قرآن را به فارسی بخواند تا کمتر دچار وحشت و هول و سکته شود؛ زیرا اگر عربی بداند و بخواهد قرآن را به عربی بخواند، باید دل شیر داشته باشد برای تحمّل اینهمه هول و تهدید و توبیخ و غضبی که الله افاضه فرموده اند!. ضمنا اگر آقای عبدی فرصت مطالعه دارند، بد نیست یه تورّقی از سر تفنّن نیز در کتاب : «برنامه فدائیان اسلام» بیندازد که با شعار خانمانسوز و هلاکت کننده «اسلام، برتر از همه چیز است و هیچ چیز، برتر از اسلام نیست» وارد میدان جنگ و خونریزی و سرکوب شده اند و از سالهای سال پیش تا همین ثانیه های گذرا به جنگ با ایرانیان و دیگر جوامع بشری شمشیر به دست گرفته اند و به کشتار و ویرانی و دخالت همّت الهی دارند. فقط خواندن همین کتاب کفایت میکند تا جنابعالی و امثال جنابعالی که عمریست خالصانه و عابدانه و با خشوع و خضوع الهی رکابدار آخوندها بوده اید و برغم اینهمه مصیبتها و خوار و زاریها و نابودگریها و فلاکتهایی که اخانید مسببّش بوده اند و هستند همچنان در کنار احمقهایی که بسان شما در درون ایران و بیرون از ایران به توهّمات چیزدانی مبتلایند، شاید و شاید و شاید و احتمالا و احتمالا، به خود آیید و بفهمید دلایل رفتاری و گفتاری و توجیهی حاکمان و متولیّات و اولوالمرهای الله مخوف را در ایران و دیگر نقاط جهان که تحت سیطره اسلامیّت هستند. شاید. الله اعلم!
شاد زیید و دیر زیید
فرامرز حیدریان
س., 05.09.2023 - 11:37 پیوند ثابت

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.