سقوط حکومت شاهنشاهی سال۵۷ در تهران به سقوط اصفهان در عصر صفویه شباهت داشت. شاه سلطان حسین صفویه داوطلبانه پایتخت و کاخ و تاج شاهی را در اختیار محمود افغان قرار داد که بعدها نادری پیدا شد و همه اعتبار ایران را بازگرداند.

سقوط اصفهان در پی محاصره شش‌ماهه این شهر توسط ایرانیان و افغان های غلزایی شورشی‌ که از جنوب شرقی کشور به سوی پایتخت به‌راه افتاده بودند، رخ داد. این محاصره به رهبری محمود هوتکی بود و از مارس تا اکتبر ۱۷۲۲ میلادی ادامه یافت به سقوط پایتخت صفویان انجامید

 اما اینک پس از ۴۵ سال حکومت  ننگین آخوندهای  عرب نسب ،هنوز نادری قیام نکرده است که شکوه و سربلندی ایران را بازگرداند.

محمد رضاشاه پهلوی نیز مانند شاه سلطان  حسین پایتخت را در اختیار خمینی قرار داد.

ورود خمینی به ایران که بدون هیچ احساسی مصادف بود،همچون ورود محمود افغان به اصفهان شباهت داشت.

از فروردین ۵۷ ملاقات های سالیوان با مهندس  بازرگان زیر نظر کامل ساواک آغاز  شد. نه اینکه مهدی بازرگان آمریکایی بود بلکه دلهره و شتاب  آمریکا اوج گرفته بود و نیاز به مشاوره و اطلاعات در میان امریکای ها اوج گرفته بود.امریکا دلواسپ حکومت شاه نبود بلکه دلهره منافع خویش را در کنار ۲۵۰۰ کیلومتر مرز با اتحاد شوروی در مخیله نابالغ خود داشت.سالیوان بعنوان سفیر پر قدرت امریکا در ایران بطور هفتگی گزارش های مبسوطی به جیمی کارتر ارسال می کرد.در همه گزارش ها از ضعف و ناتوانی شاه سخن رفته است.به توصیه آمریکا ،جمشید آموزگار سمت نخست وزیری را از امیر عباس هویدا که همواره خود را چاکر شاه خطاب میکرد،بدست آورد.همه از انقلاب ۵۷ سخن می گویند اما در واقع انقلاب در سال ۵۶ رخ داد،چرا که زمينه های سیاسی و اجتماعی انقلاب در سال ۵۶ نطفه بستند.ناصر میناچی رفت و آمد هايش  را با ریچارد کاتم مسؤل  میز ایران در وزارت امور خارجه آمریکا در تابستان ۵۶ بدون هیچ گزندی از جانب ساواک آغاز  کرده بود.بیشترین خدمت را به خمینی همین مسلمانان  کرواتی انجام  دادند و پس از بقدرت رسیدن خمینی بیشتر آنها مغضوب او قرار گرفتند و به حقارت ،تبعید و اعدام دچار شدند.

کریدور پروازهای عاملین ارتباط با خمینی بین تهران و پاریس مانند سفرهای تابستانی .

 مسافران  معمولی برقرار شده بود

برای مثال در یکم آبان ۵۶ پسر خمینی به مرگ طبیعی درگذشت که انقلابیون بلافاصله  گفتند کار ساواک  بود و  مراسم ختم او در تهران زیر نظر ساواک در هشتم آبان ۵۶ برگزار شد

پس از آنکه  شاه احساس کرد فاجعه سرنگونی اش در پیش رو هست ،دستور داد تا مقاله ای علیه خمینی به امضا  ناشناس رشیدی مطلق نوشته شود و روزنامه های تهران از انتشار  آن بعنوان بنزینی برای شعله ور شدن حرکت های ارتجاعی مذهبیون خوداری کردند که بالاخره  روزنامه  اطلاعات آنرا  چاپ کرد و به جرقه انقلاب معروف گردید.

حسن روحانی از پایه‌گذاران جامعه روحانیت مبارز در سال ۱۳۵۶ بود و در بخش دیگری از خاطراتش روایتی دارد که چگونه برای اولین‌بار برای روح‌الله خمینی از عنوان «امام» استفاده کرده است. او نوشته با وجودی که ممنوع‌المنبر بود در ۸ ابان ۱۳۵۶ در مراسم فوت مصطفی خمینی، فرزند ارشد بنیانگذار جمهوری اسلامی در مسجد ارگ تهران سخنرانی کرده است. او ابتدا آقای خمینی را با ابراهیم خلیل، از پیامبران اولوالعزم مقایسه و مصطفی خمینی را به اسماعیل او تشبیه می‌کند و بعد لقب «امام» را برای روح‌الله خمینی بکار می‌برد

حاج مهدی عراقی با اوج گرفتن جریان  انقلاب 

 توصیه آیت الله بهشتی برای سر و سامان دادن به وضع محل اسکان سید روح‌الله خمینی رهسپار نوفل‌لوشاتو در پاریس شد. او مدیریت داخلی بیت خمینی را بر عهده گرفت و سپس به توصیه مشارٌ‌الیه برای سازماندهی تظاهرات تاسوعا و عاشورای ۱۳۵۷ به تهران بازگشت. او پس از انجام موفقیت‌آمیز این تظاهرات مجدداً رهسپار فرانسه شد و سپس همراه خمینی به تهران بازگشت.

همه وحشت آمریکا از خطر کمونیست در ایران به بادکنکی  شباهت داشت،!چرا که پس از بقدرت رسیدن خمینی در بهمن ۵۷ روشن شد که کمونیست ها تا چه اندازه در میان مردم بی نفوذ و بی اعتبار بودند.حتی بعد از انقلاب مردم بسوی گروه‌های  کمونیستی  کشیده نشدند  چون آنها  رایکی از عامیلن سقوط و جایگاه ایران می دانستند.