تحلیلی بر تقاطع منافع و استراتژی‌های دو جبهه مخالف
در پی باخت تیم ملی فوتبال ایران در مقابل قطر، شاهد پدیده‌ای عجیب بودیم: همبستگی نانوشته و ناخواسته حکومت ایران و اپوزیسیون سرنگون‌طلب در دشمنی با سلبریتی‌ها.
وحشت حکومت از نفوذ سلبریتی‌ها:
حکومت ایران به واسطه ماهیت اقتدارگرایانه خود، از هرگونه نفوذ و محبوبیت خارج از دایره قدرت خود وحشت دارد. سلبریتی‌ها به واسطه جایگاه اجتماعی و ارتباط مستقیم با مردم، از پتانسیل بالایی برای تبدیل شدن به رهبران فکری influencers و opinion leaders برخوردارند. این امر، زنگ خطری برای حکومت است که همواره سعی در کنترل و سرکوب هرگونه صدای مخالف داشته است.
خنثی‌سازی سلبریتی‌ها: استراتژی حکومت
حکومت برای خنثی‌سازی و پاسیو کردن سلبریتی‌ها، از دو استراتژی کلیدی استفاده میکند:
1. نفوذ در اپوزیسیون:
حکومت با نفوذ در اپوزیسیون و به کارگیری عوامل خود، سعی در تخریب چهره سلبریتی‌ها و برچسب‌زنی به آنها دارد. این برچسب‌ها، از توهین و تهمت تا اتهامات امنیتی و سیاسی را شامل می‌شود. هدف از این اقدام، ایجاد تردید و دودلی در بین مردم و از بین بردن اعتماد آنها به سلبریتی‌ها است.
2. پاسیو کردن سلبریتی‌ها:
حکومت با ایجاد فضای امنیتی و تهدید سلبریتی‌ها، آنها را به سکوت و انفعال وادار میکند. سلبریتی‌ها در چنین فضایی، از ترس عواقب احتمالی، از اظهار نظر و فعالیت‌های اجتماعی خودداری می‌کنند.
هوشیاری اپوزیسیون: ضرورتی اجتناب‌ناپذیر
اپوزیسیون در این میان، بایستی با هوشیاری کامل، در دام ترفندهای حکومت گرفتار نشود.
اقدامات ضروری اپوزیسیون:
• شناسایی نفوذی‌های حکومت: اپوزیسیون باید با اتکا به روش‌های دقیق و موشکافانه، نفوذی‌های حکومت در صفوف خود را شناسایی و از آنها پاکسازی کند.
• برخورد هوشمندانه با سلبریتی‌ها: اپوزیسیون به جای اتهام‌زنی و تخریب سلبریتی‌ها، باید با آنها تعاملی سازنده و مبتنی بر احترام برقرار کند.
• اتخاذ سیاستی مدون: اپوزیسیون نیازمند تدوین سیاستی مدون و اصولی در قبال سلبریتی‌ها است. این سیاست باید بر مبنای شناخت دقیق از جایگاه و ظرفیت سلبریتی‌ها و با هدف به کارگیری صحیح پتانسیل آنها در جهت اهداف اپوزیسیون تدوین شود.
نتیجه‌گیری:
هوشیاری و اتخاذ سیاستی درست از سوی اپوزیسیون، می‌تواند سلبریتی‌ها را به متحدی قدرتمند در مسیر مبارزه برای آزادی و دموکراسی تبدیل کند.
#سلبریتی #حکومت #اپوزیسیون #نفوذ #سیاست #هوشیاری #اتحاد #آزادی #دموکراسی
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
دیدگاه‌ها
واقعاً که!!! آقای کیانوش…
واقعاً که!!!
آقای کیانوش توکلی
این چه سر تیتری است که برای مقاله انتخاب کرده آید ؟
حکومت که نان خودش را می خواست از برنده شدن تیم ملی بپزد و دو لوپه بخورد.!
آیا اپوزسیون هم همین را میخواست؟؟
حکومت با تمام قدرت،
نیروی بسیجی و پاسدار خود را کاملا برای این منظور و هم برای برپایی یک جشن تمام عیار در ٢٢ بهمن همچنان که «بیرانوند و بعضی اعضای دیگر » قبل از مسابقه وعده اش را داده بودند به قطر آماده و گسیل کرده بود.
آیا اپوزسیون در اینجا در کنار حکومت ایستاده بود ؟؟
فکر کنم نویسنده هیچ شناختی از نظریه و برنامه ریزی حکومت نسبت به برنده شدن تیم ملی فوتبال در این تورنمنت ندارد .
و گرنه به همین راحتی اپوزسیون « حالا کدام اپوزسیون » منظور نویسنده است نمیدانم) را کنار حکومت قرار نمیداد!
مگر منظور خاصی را دنبال میکند.
پس برای راحتی خود،
و کامل شدن مقاله کنار «همبستر شدن حکومت و اپوزیسیون»
یه «مردم »هم می گذاشتید ، تا متن کامل شود!
چون جامعه هم یک صدا این تیم را تیم ملی خود نمی داند.
به حق هم آنها خواستار همصدایی اعضای تیم ملی با مردم بودند.
حداقل «چپیه »نمی‌زدند !
همزمان بازی های آفریقایی هم در آفریقا برگذار میشد، تمامی یک تیپ آفریقایی با نشان دادن دستی بر دهان و اسلحه‌ای بر شقیقه پیام خود را به جهانیان رساندند. آیا این درخواست زیادی است از اعضای تیم ملی ؟؟
آیا نویسنده این سمت ماجرا را هم می‌بیند.؟
آیا به زعم نویسنده «جامعه هم » چون مخالف این تیم ملی است «همبستر »حکومت شده است ؟؟؟
کجا در این تصویر داده شده همگرایی جامعه ،اپوزسیون و حکومت می بینید؟؟
شاید چشم ها را دوباره باید شست!
حشمت رئیسی مخالفت با رژیم را…
حشمت رئیسی مخالفت با رژیم را به مانقورهای ترکی تشبیه میکند. در لینک زیر.
https://www.youtube.com/watch?v=NKOFOodZ2Wk
می‌دانید که چند عضو شورای…
می‌دانید که چند عضو شورای ملی مقاومت، عضو تیم ملی در نظام پیشین بودند و در مسابقات جهانی، برای کشور ما مدال طلا و نقره و ... آوردند؟ مگر زنده یاد غلامرضا تختی که ما او را جهان پهلوان می‌نامیم و واقعاً هم جهان پهلوان بودند، عضو تیم ملی در نظام گذشته نبودند؟
مگر پهلوان مسلم اسکندر فیلابی که مسئول کمیسیون ورزش در شورای ملی هستند و ما به ایشان افتخار می‌کنیم، عضو تیم ملی در نظام پیشین نبودند؟
آقایان حسن نایب آقا، بهرام مودت و ....... عضو تیم ملی در نظام پیشین نبودند؟
زنده یاد حبیب خبیری و ده‌ها آزاده دیگر
کدام‌یک از این عزیزان را می‌شود ساواکی دانست؟ همۀ آنان با این‌که مخالف نظام بودند، در تیم ملی هم عضویت داشتند.
دوستان عزیز، ما از کجا هدایت می‌شویم؟
چرا ما باید با برخورد نادرست و نسنجیده و اتهامات ناروا، اعضای تیم ملی و هواداران کثیر آنان را از خود متنفر کنیم؟ راستی، از این اقدامات نادرست ما، چه کسانی سود خواهند برد؟ باید هوشیار باشیم و به ابزار دست دشمن بدل نشویم.
افزودن دیدگاه جدید