آیت الله خمینی هرچه بود اما نمیتوان یک خصلت او را انکار کرد و آن موقع شناسی او بود. نقل از حافظه ام گویا در سال 56 مصطفی چمران و دکتر ابراهیم یزدی نزد خمینی میروند و از او میخواهند از مردم برای بیرون آمدن از خانه ها و تظاهرات اعلامیه بدهد و خمینی به دلیل بی موقع بودن این کار نپذیرفت و کار درستی هم کرد. خمینی نشان داد که اهل یافتن فرصت است و هر کاری را به جای خودش انجام میدهد. یکی از مواضع سیاسی بسیار موثر خمینی را میتواند در این عبارات او جست: «آقای ژنرال نمیخوای آقا باشی؟».. و دیگری « میزان حال افراد است! این که در گذشته چه بوده اند و چه کرده اند مهم نیست». .. و دیگری.. «امروز فقط اتحاد!». آنها که آن روزها را تجربه کرده اند از میزان تاثیر این عبارات بر ریزش دلبستگان به محمدرضاشاه به نفع خمینی آگاه هستند. خمینی توانست مخالفان بسیار موثری را خنسی کند و یا به خود و اهدافش متمایل کند. همین خمینی که زمانی درخواست چمران و یزدی را رد کرده بود در 21 بهمن ماه 57 که حکومت نظامی از ساعت 16 شروع میشد از مردم خواست در خیابان ها بمانند و به خانه ها نروند و مردم به حرف او گوش کردند.  این ها درس تاکتیک های مبارزاتی است که نسل تازه باید فرا بگیرد.  

کیانوش توکلی در برنامه ویدیویی خود که لینک آن در زیر می آید بدرستی از کسانی که « دست رد به سینه ارزشی از جمله مهناز افشار میزنند»، و مثلا از او طلبکار میشوند که چرا اینقدر دیر آمدی انتقاد می کند. و باز بدرستی تاکید می کند که هرکس هر زمان که از رژیم برید و به مردم پیوست باید استقبال کرد. چنانچه بخواهیم توی ذوق ریزشی ها بزنیم، دیگرانی که در صف منتظر ایستاده اند که به مردم بپیوندند این کار را نخواهند کرد و چه بسا از رژیم حمایت هم بکنند. برخورد نادرست با رژیمی ها به نفع هرکس که باشد به نفع جنبش مردم نیست. هیچ کس را نباید بازخواست کرد که «تابحال کجا بودی!». وقت برای محاکمه کردن و حساب کشی بسیار است اما در حال حاضر سخن از این مسائل به میان آوردن کمکی به جنبش ازادیخواهانه مردم نمی کند. از ریزشی ها حمایت و استقبال کنیم.