در کدام مورد از زندگی اجتماعی ،سیاسی ،اقتصادی و فرهنگی این ملت سرکوب شده ،تحقیر گردیده که روزانه به انحاء مختلف، زندگی و هویت فردی و ملیش مورد تعدی وتمسخر قرار می گیرد !حق اعتراض به تصمیمات غلط مردی بغایت خود خواه ،خود شیفته ،لجوج و بی مسئولیت در برابر حال ،آینده وسرنوشت این سرزمین ومردم را داشته ؟که امروز نسبت به عمل نا بخردانه او و کشاندن جنگی نا خواسته بداخل ایران زمین داشته باشد؟

مگر این ملت نقشی در راه اندازی نیرو های نیابتی حکومت در منطقه که تداومش رسیدن به امروز پر هراس بود .داشت ؟

مردم تماشگران سرکوب شده و ناگزیر نشسته در تئاتری محاصره شده توسط ارادل واوباشی بنام سپاه ،بسیج ،ونیروی انتظامی هستند!نیرو هائی که گذرانشان زدن لقمه به خونابه مردم است ومماتشان در تداوم سرکوب ملت .

هرگز در تاریخ شاید بتوان گفت هیچ ملتی نبوده که بهای عدم پذیرش حجاب اجباری اش کشاندن لشکری از نیرو ها ی وحشی سرکوبگر ، با قمه ،تفنگ ،شوکر توسط حکومت به خیابان ها ،بستن گذر گاه ها. یورش وسرکوب آتش به اختیاران ! تا حد کشتن وتجاوز کردن به زنان وحتی نوجوانان وکودکان باشد.

حکومتی بغایت وحشی وافسار گسیخته! افساری که چهل واندی سال قبل ما ملت خود از گلوی دیوان خفته در مغاک های بویناک حوزه های علمیه بر داشتم .از گلوی خمینی ها ،خامنه ای ها بر کندیم ودر یک نئشگی جمعی بر گردن خود بستیم.شیرازه یک دولت را گسستیم ! دفتر یک حکومت اسلامی را گشودیم .حکومتی که مبدا آن نه دولت ملت ! بل "امامت و رهبری بود!"

دفتری که حکومت جمهوری اسلامی با افزودن کلمه "ولابت مطلقه فقیه " به رهبر اسلامی قدرتی بدون حد ومرز، فراتر از قانون،فراتراز اراده ملت وغیر مسئول در برابرمردم آن را تکمیل کرد.

"اختیارات ولی فقیه در امر زمامداری، در امتداد حیطه صلاحیت و ابتکار عمل اعطایی از سوی خداوند متعال به نبی مکرم اسلام و ائمه اطهار قرار دارد و بر این مبنا، مشروعیت سیاسی قدرت هیأت حاکمه، دارای ماهیتی الهی و بلاواسطه است...که شامل همه امور اجتماعى مى‌شود و در واقع رهبرى سیاسى و اجتماعى را در بر مى‌گیرد ." در این معنا « ولایت مطلقه » همان معنایى را دارد که امروزه از « ولایت فقیه » فهمیده مى‌شود" تعریف ولایت مطلقه در جمهوری اسلامی

قدرتی بلا منازع که به خمینی این اجازه را میداد تابگوید"من تو دهن این دولت می‌زنم! من دولت تعیین می‌کنم" فرقی نمی کرد دولت آقای بختیار باشد یا بنی صدر ویادولت بازرگان که دسته چاقوی دولتش در دست خمینی بود.

قدرتی که حتی تحمل انتقاد ملیون به حکم قصاص را نداشت وامر بر شکستن قلم هائی می داد که در مخالفت با این حکم بودند."بشکنید این قلم ها را!"

دیروز اگر خمینی در اوج شوریدگی ونئشگی مردم ،احزاب وسازمان های سیاسی، در نخستین روزهای انقلاب چنین دلیرانه سخن می راند جای تعجب ندارد. چرا که هنوز کسی خبر ازعمق فاجعه درراه نداشت.فاجعه ای که ملت را در قالب امت می دید .ملتی که هنوز آگاه بر نهادن یوغی بنام ولایت فقیه بر گرده خود نبود.

روز هائی که بخش وسیعی از ملت ندانسته جامه امت پوشیده بودند!بر آمدن فاجعه از قعر تاریخ، از اعماق جامعه، از کف خیابان ها،از عقب مانده ترین افراد جامعه که مانندقارچ یک شبه با باران رحمت خمینی بالا آمدند وچون سیلی بینان کن جاری شدند را نمی دید.سیلی که آبشخور آن تمامی فضولات هزارچهار صد ساله متمرکز در ذهن متحجر،انتقام جوو متعصب خمینی وروحانیت دگم ومستبد شیعه بود.

روزهائی که همه در هم آمیخته بودند !

طبقات واقشارمختلف، روشنفکر و ضد روشنفکر ،مارکسیست ومذهبی، تحصیل کرده و بیسواد سر خوش با هم جوش می خوردند.

خوشنامی چون سحابی با لات چاله میدانی چون رفبق دوست ،رضائی ،شمخانی وماشالله قصاب . استاد ان فرهیخته با بهشتی ها و با سئیاسی بنام رفسنجانی. بازیگری چند لایه که هر لایه از سیاست بازیش بسیار قربانی گرفت و بر توهم دامن زد. در یک لایه منتظری از راه بر داشت و موجود حقیر وبس خطرناکی چون خامنه ای را از دل خود بیرون داد ودر لابیرنت نهائی خود طومارش توسط او بسته شد.

بدون ترسیم فضای آن روز ! ما نسل پنجاه هفتی قادر نیستیم فلاکت امروز را بیان کنبم .

همه چیز در هم ریخته بود .هرکس با درک و آرزوی خود در صف انقلاب قرارمی گرفت.

هنوزابعاد خدعه خمینی روشن نگردیده و مردم درحسرت آزادی و عدالت له له می زدند.غوطه وردر نئشه خیالاتی که خلا قدرت در عرصه نبرد روزانه ودر خیابان ها به آن ها داده بود! نقش خود را تاثیر گذار و تعین کننده می دیدند که می توانند رئیس جمهور انتخاب کنندو بر عمل کرد او نظارت نمایند .خود را بخشی از قدرت می دیدند.

هنوزجمهوری اسلامی رابر آمد تمام آرزوهای تاریخی خود تصورمی کردند. از کلمه "شورا "درکی رویائی و دموکراتیکی داشتند. نقش شورای نگهبان و استقرار ولی فقیه بر راس امور را درک نمی کردند.حافظه تاریخی کلاپس کرده بود .

بازیگرسیاسی کارکشته و فرصت طلبی چون کیانوری که یک سرش بسته به تحلیل گران کاخ کرملین و اولیا نفسکی ها بود در کار تئوریزه کردن "خط امام بود" و با خوش بینی می گفت این قبای ولایت فقیه تنها می تواند ازآن خمینی باشد وبا رفتن او دیگر بر قامت ودوش هیچ کس استوار نمی شود.!

مردم واکثرسازمان های سیاسی توان دیدن آن چه که در واقعیت می گذشت را نداشتند. هنوزپیشروی و ضربات گام به گام استبداد مذهی، استبداد حاکم را بر تن گرم شده از روزهای پایکوبی در میدان را بربدن خود احساس نمی کردند و خود را موثر در حیات اجتماعی می دیدند. کشان کشان بدنبال خمینی روان بودند. در این میان جنگ که خمینی آنرا نعمت خدا می دانست . دستاویزی برای سرکوب و تحکیم حکومت اسلامی گردید. ادامه دارد ابوالفضل محققی