Sina Maniee

 جناب عبدی خیلی متاسفم که از کامنت من برداشت بی سیاستی به جناب محققی کرده اید و در کامنتی دیگر طعنه زنان. از من بعنوان رفیق شفیقتان یاد کردید حقیقتا هرکسی از کلمات برداشت خودش را بر طبق سلیقه اش دارد...... قبل از هر چیز من یکی از افتخاراتم دوستی با جناب محققی است .و همواده از وی اموخته ام و می اموزم و هیچگاه به خود اجازه جسارت به ایشان را نمی دهم زیرا جایگاه ایشان برای من چون معلمی فرهیخته و حقیر خود را شاگرد تنبل کلاس می دانم‌ و اما ... کامنت من منظور بی سیاستی ایشان‌نیست که ایشان انزمانها که در زندانهای مخوف ساواک کتک می خوردند جنابعالی را نمی دانم ولی بنده مشغول جوانی و عشق و حال بودم هدف من از ان‌کامنت که اکنون برای شما پیراهن عثمان شده است با ان این دوست اندیشمند.و مبارز ما را می کوبید این بود که تشتت تفکر انان امکان اتحاد مورد نظر بین انها وجودندارد که البته ایشان خود اگاه است وتلاش به نزدیک کردن دیدگاه انان دارد از آنجاییکه حوصله بحث ندارم زیرا ادامه این بحث منجر به مجادله خواهد شد فقط توضبحی دادم و از ادامه ان امتناع می کنم

Ario Yaghoubvand

با درود!

جناب آقای نیکفر گویا در حال حاضر بعنوان نظریه پرداز مورد قبول بخشی از چپ سابقا مارکسیست لنینیست و چپ ملی مذهبی شناخته و معرفی می شوند.

بعنوان کسی که خود در گذشته متعلق به طیف سیاسی آقای نیکفر بوده ام، بنظر می رسد ایشان بعد از چهل و پنج سال هنوز به "تئوری راه رشد غیر سرمایه داری" سوسولوف باورمند هستند.

لازم به ذکر است که این دکترین اساس برنامه حزب توده در مقطع پنجاه و هفت بود که بر اساس آن می بایست کمونیست ها در اتحاد با "دموکرات های انفلابی" با تشویق آنها به مبارزه با امپریالیسم و نزدیکی با شوروی ایران را در مسیر راه رشد غیر سرمایه قرار داده تا در نهایت وارد بلوک سوسیالیسم واقعا موجود نمایند.

از نطر حزب توده و اکثریت افرادی مانند بهشتی و رفسنجانی و کلا طیف مرسوم به "خط امام" دموکرات انقلابی بودند.

به باور من آقای نیکفر و همفکران حالا هم با ادبیاتی البته نو از نظر سیاسی همان ایده را دنبال کرده و گمان می کنند در اتحاد با ملی مذهبی ها که آنها هم به اصلاح طلبان داخل کشور نزدیک هستند، می توانند هنگامی که حاکمیت در آستانه فروپاشی قرار گیرد، بعنوان ناجی، وارد میدان شده و کلیت نظام را، حالا شاید بدون پسوند اسلامی و حذف شورای نگهبان، حفظ نمایند.

Abolfazl Abdi

ٱقای محققی گرامی تشکر از توجه و پاسخ .

شما بخوبی میدانید چنانچه رد انتقاد به گونه ای باشه که در حد و اندازه ی همان انتقاد نباشه ، این سیکل بگو مگو و نفهمیدن یکدیگر تا بینهایت ادامه می یابد . من نه به ادعاو اتهام دوست شفیق تان ، شما را به بی سیاستی متهم کرده ام و نه به گفته ی شما از اقای پهلوی و همسرش نفرت دارم و قصد نفرت پراکنی دارم . برعکس معتقدم ایشان یک پایگاه محدود و مشحص دارد که اتفاقا خودش انرا به محک اندازه و سنجش قرار داده است و تعجب میکنم که چرا شما به همان سنجش استناد نمیکنید و این همه مکرر مینویسید و ازش تمنا میکنید که کاری کند کارستان .

انچه خلاصه ی کلام من است و انرا توهم شما پنداشته ام . دیدگاه و تصور شماست از میزان پایگاه اجتماعی ایشان و خانم علی نژاد . منظورم از خانم ، مسیح خانم بوده نه همسر اقارضا که نه سر پیاز است و نه ته پیاز .

گفته ام و باز هم میگویم که توهم دارید نسبت به نقش و وزن اپوزیسیون خارج از کشور و بخصوص به ان بخشش که رضا پهلوی را بشه در صدرش گذاشت . ( اگر چه بخشی از سلطنت طلبان هم از وی عبور کرده اند ) .

در این باره که ایا این توهم تا چه حد با واقعیت تناسب دارد یا خیر ، بهتره به دیدگاه و نظر نزدیکترین اعضای خانواده تان که در ایران زندگی میکنند ( واغلب نظرات معتدل تر و واقع بینانه تری از شما دارند ) ، عنایت داشته باشید نه به افرادی چون من که دوستانتان فکر میکنند در صدد تخریب شخصیت شما هستم .

من قبلا هم در پیام خصوصی به شما نوشته ام که چقدر دلم میسوزد و نگرانتان هستم که شخصیت تان شبیه برادر بزرگم است که متاسفانه همچون شما بیش از حد در جوش و خروش بود و در جنگ با واقعیت ها و کلافه ازاینکه چرا زودتر ملاها سرنگون نمیشو

ابوالفضل محققی : آقای عابدی من معملا جوابی بر کامنت ها نمی نویسم .چرا که بنظرم هر آنچه که فکر می کنم در حد توان نوشته ومنتشر می کنم .اما فکر کردم بخاطر این که بقول شما بدلیل کهولت سن ممکن است سلامتی که محترمانه آن می شود زوال عقل از دست داده وپیش از حد توان می نویسم .جوابی کوتاه بدهم .من برعکس شما و برداشتی که از کامنت شما دستم آمد.که بر آیند آن زیر ضرب بردن آقای رضا پهلوی و نسبت دادن این که برای شخص نتانیاهو کف زده و می خواهنئد که بمب بر سر مردم بریز. مطلقا چنین چیزی نشنیده ام .واین گونه اتهام زنی بی پایه را خارج کردن رژیم جنایت کار خامنه ای از زیر ضرب تلقی کرده و متعقدم چنین بر خوردی یعنی تلاش برای ایجاد شکاف بیشتر در بین اپوزیسیون ودلسرد کردن چه مبارزان داخل وچه خارج از امکان نزذیکی نیروی های مخالف رژیم بیک دیگر است. با چنین نفرتی که شما از آقای رضا پهلوی وهمسرشان نوشتید .من هم تعجب می کنم که چه بر سر این مرد جوان آمده که قادر نیست با واقعیت جاری در پروسه مبارزه مردم وافکار عمومی د ر ایران را با واقع بینی بر خورد کند .و قبول نماید که آقای رضا پهلوی چهره ای مطرح در بین مردم است.چه من بخواهم ویا نخواهم .قبول کند گه برای سرنگون ساختن این نیروی جهنمی هیچ امری مهمم تر از اتحاد عمل تمامی نیرو های مخالف جمهوری اسلامی چه در داخل وچه خارج نیست . قبول کند که متاسفانه عملکرد چهل ساله این حکومت کار را بجائی رساند ه که مردم برای اسرائیل کف می زنند و نه برای سپاه واز این رو بنظر من وظیفه هر فرد ونیروی سیاسی است .که تلاش کن ،خسته نشود ،از پای ننشیند .بهر میزان هم که پیرشده باشد در جهت نزدیکی نیرو های اپویسیون بیک د یگر تلاش کند .این امر ربطی به سن آدم ها ندارد برعکس تجربه وحوصله پیران 

Mike Nader

دوستان واقعيت جامعه خارج كشور و اپوزيسيون با همه اختلافات و گسست .. حتى اگر همين طرح " من وكالت ميدهم " و يا آن جمع ٦ نفره و يا ٨ نفره به حركت خود ادامه ميداد با تمام كاستى هايش كارى را به پيش مى برد كارى مثبت بود و حداقل كمپينى مى بود و سر صدايش در داخل انعكاس داشت پيام هايش را قادر بود به دولت هاى غربى برساند و حداقل همبستگى را تجربه ميكرد و يك كشمكش فكرى سازنده در راه مى بود و يك حركت و مبارزه در سطح فضاى مجازى راه مى افتاد و حداقل جلو. گسست و پراكند گى را مى گرفت .. ولى الان چى ؟ تنها منافع كه اين رژيم با نبودن و فقدان اين اپوزيسىون دارد مى برد توماج صالحى به اعدام محكوم شده با صداهاى پراكنده و بدون يك ارگان همبسته و متحد كه صداى او باشيم و. اين حقوق انسانى او را به. دنيا فرياد كنيم فقدان اش را بايد حس كرد و اين ئك تأسف براى ٨ ميليون صداى ايرانى خارج كشور است

اصغر جیلو: نيت واقدام ابولفضل عزيز در دعوت از مخالفين حكومت جمهوري أسلامي براي همدلي و همكاري و اتحاد بر اساس خير عمومي و منافع مشترك، كاريست درست و ملی و نه ضد ملی، و طرح آن در اين فضائي كه تدبير حكومتيان تفرقه را بر همكاري در درون اپوزيسيون به بلندترين صدا تبديل كرده، شجاعت اخلاقي و جربزه ميخواهد، كه بسياري از آن تهي اند، خصوصا آنهايي كه نتنياهو را به جاي خامنه اي مينشانند، يا پست گذار را با كلماتي چون كهولت سن و بي سياستي تحقير ميكنند و یا به دروغ مدعی میشوند که رضا ّپهلوی یا فلان خانم از نتنیاهوخواسته بر سر مردم ایران بمب بریزند.

سعید سلطانی : واقعیش  نه ! چون از تمام این جماعت کاری جز ناامید کردن و هرز دادن نیروهای مردمی داخل ، کاری ساخته نیست ! 
در سیاست اشتباه اول ، اشتباه آخر خواهد بود . 
بگذریم  از اینکه بعضی حضرات داعیه چهل و پنج سال  مبارزه با حکومت رو دارن ولی خروجیشون فقط گرفتن فاند و سفرهای تفریحی برای مذاکرات آزاد سازی ایران در جزایر خصوصی سرمایه داران بوده !

درووود بر محسن و جیلو عزیز!

اندکی کج و معوج رفتن برای رسیدن به صراط المستقیم!

جیلو عزیز،  لُب مطلب را در یک جمله گفته است: «حضرات از ترس اینکه اعتبارشان در رقابت با دیگران به محک بخورد و متوجّه شوند که چندان وزنه ای نیستند، میهراسند و میرمند». تمام بحثها و سنجشگریها و انتقادهای تند و بی امان من نیز بر سر همین مسئله است. نیامدن به میدان همآوردی و مدام نق زدنهای بی پایه و مواضع حق به جانب گرفتن برای مدّعیان به مراتب آسانتر است از وارد میدان شدن و خویشآزمایی چند و چون لولهنگ خودشان!

اگر بحث «حسادت و پدرکشتگیها» را کنار بگذاریم، من هنوزم بر این اندیشه ام که مشارکین در همبستگی باید تا میتوانند از «ایدآلیزه کردن شخصیّت مشارکین» به شدّت پرهیز کنند و آنها را به حیث انسانهایی در نظر آورند که برآنند در کنار یکدیگر به کاری کارستان اقدام کنند و تصمیمها و مواضعشان میتوانند به اشتباه و خطا و حتّا دلخوری نیز آمیخته باشند. امّا باید کاری کارستان را پیش برد، پیش از آنکه بیگانگان و حُکّام فقاهتی بخواهند حرف اول و آخر را بزنند.

موضع حُکام در شرایط فعلی نسبت به زنان و دختران، دقیقا  پرتوهای «سپیده دم هنگام» را برای اقدامی کلیدی نوید میدهد که اگر مدّعیان «اپوزیسیون» به اندازه یه پشه، شعور و درایت و فهم سیاسی داشته باشند، باید سریع در کنار یکدیگر و با همبستگی خدشه ناپذیر با «هنگام» بدون هیچ تعلّلی «همگام» شوند؛ وگر نه آخوندها پاش بیفته خیلی هم خشن تر از قبل به سرکوب زنان و دختران اقدام خواهند کرد.

این گوی و این میدان.

شادر زیید و دیر زیید!

فرامرز حیدریان.

اصغر جیلو:

ابوالفضل عبدی : ٱقای محققی ، مشاهده میکنید ؟  حتا یک نفر صحه نگذاشته بر توهم شما .
 توهمی که ضرب المثل  ٱقای سینا منیعی  ، جان کلام را بیان میکند . 
این ٱقا و خانمی که به ٱنها دل بسته اید پرچم مبارزه را  دوباره بر افراشته کنند ،  مگر نمی بینید و نمی شنوید که از دور دارند برای بنیامین نتانیاهو کف میزنند و هورا میکشند که به جای موشک بمب بر سرایران بیندازد ؟ ٱنها سرنگونی خامنه ای و سپاه را میخواهند به هر قیمتی که به خیال خودشان راه حکمرانی برای انها باز بشه .
ٱدم شک میکنه که خدای ناکرده سلامتی  تان به خطر نیفتاده باشه به دلیل کهولت سن و قلم فرسایی بیش ازحدتوان در عرصه ی سیاست .

نوشته شما را باید با طلا نوشت،ولی برای عملی شدنش نیاز به فرهنگ سازی ست.منافع طرفداران افراطی رضا پهلوی ،گروه های سیاسی ،از چپ ،سوسیال دمکرات تا ملی مذهبی ها و جبهه ملی چی ها و جمهوری خواهان مدعی سوسیال دمکراسی در حرف از  باب همگرایی و اتحاد ها مینویسند ولی منافع گروهی و "حرف من حرف است و حرف حقه"در تارپوتشان رخنه کرده منظورم خارج نشینان را میگم.وگرنه داخل ، در زندانها پدر اجتماعات اعتراضی ،هم باهم بوقوع میپیوندد.فائزه با نرگس مشکلی ندارند،در ایران تشکیلات سازمان هر روز ضربه می‌خورد ،در تاشکند بحث سیاسی و منافع جناحی کولاک میکرد.کیانوش گرامی خطاب تان به داخل باشه.خارج نشینان فقط به درد "تشکیل کنگره و کنفرانس"میخورند و بس.

 شجاعت داشته باشید نام ببرید چه کسانی از نظر شما در صحنه سیاست ایران کنونی قابلیت رهبری به تنهایی یا گروه رهبری را دارند؟ 

آنچه که در این آشفته بازار یافت می نشود،آنم آرزوست!

Saied Esbati

سلام ابوالفضل عزیز، امیدوارم که خوب و سلامت باشی. بنظرم انتظار بیهوده‌ای است که انرژی و وقت صرف بشه برای به میدان کشیدن این افراد برای حمایت از مردم و جنبش زنان در ایران.

بعد از شروع جنبش مهسا و فراخوان‌های که هر کدام از این افراد به تنهایی و یا گروهی برای گسترش اعتراضات دادند و میزان استقبال را هم همه دیدیم. بخصوص در مورد شخص رضا پهلوی که دنبال وکالت چند میلیونی بود ولی بیشتر از ۴۰۰ هزارتا نشد. بیشتر از ۸ میلیون ایرانی در خارج از کشور زندگی میکنند و کمتر از ۵ درصد آنها به رضا پهلوی بله گفتن که ممکن است نصف آنها هم داخل ایران باشند. خوب برای کسی که فکر میکنه خیلی هواخواه داره میشه گفت احتمالا ۲.۵ درصد بهش امضا دادند. حالا این آدم چه نقش جدی و غیر طلبکارانه میتونه در این میانه داشته باشه؟ چه حرکت مشخصی در چند ماهه اخیر کرده که نشون بده در بطن مبارزه است. به باور من آن خانمی که در تهران بدون روسری در مقابل ماموران رژیم ایستادگی میکنه خیلی بیشتر از رضا پهلوی و بعضی از دیگران در پیشبرد این جنبش نقش داره و تاثیرگذاره.

موفق باشی.