«صفحه شما»

https://aawsat.com/english/home/article/1516596/turkey-attracts-81-bn-foreign-investment-nine-months

دولار می‌‌رسد، کمونیست‌ها و رضا پهلوی بدین سبب هیچ شانسی‌ برای بقا اقتصادی در فارسستان آینده ندارند. " قوانین زیست محیطی‌ با سیستم کمونیستی در تضاد هستند. کندوی زنبور عسل، با اکثریت زنبور کارگر - فهله، انسجام درونی‌ خود را، به طبیعتی وابسته است که به طور رایگان، ٔگل و شیره آن را، در اختیار جامعه زنبور‌ها قرار میدهد. مثالی دیگر، دانشمندان محیط زیست، روی قانونی‌ کار میکنند که طبق آن، جعبه‌ها و قوتی‌های پر از دانه‌های پرندگان در شهر ها، ممنوع خواهد شد، طبق تحقیقات دانشمندان محیط زیست، مردم با جا دادن جعبه‌های دانه‌های پرندگان در حیات، بالکونی هسان، به مرگ و میر پرندگان، دامن میزنند، پرندگان نه تنها قدرت جهت یابی‌ خود را ( به دلیل نور مصنوی ئی ساختمان‌ها و خیابان‌ها " از دست می‌‌دهند بلکه توان غذا یابی‌ را به کلی‌ از دست می‌‌دهند و دیگر نمیتوانند مانند پرندگان جنگل ها، بقای خود را تضمین کنند، همچنین گربه‌های خانگی در شرها، سالیانه میلیون پرنده را در شهر ها، شکار میکنند. در خاورمیانه، نوک حمله کمونیست‌ها و پ ک ک و رژاوا، جوامع تورک را نشانه گرفته که بیشترین "" میزان روحیه کار آفرینی "" در خاورمیانه را دارند، همین رژیم فارسستان، در آزربایجان غربی، با چپاندن افراد غیر بومی و طرفدار پ ک ک در استانداری، در حال ترویج فرهنگ کولبری، به بهائ نابودی فرهنگ کار آفرینی تورکان است.

بی مصرف وجود داشت وهدف از تولید بی رویه وانبوه انها ایجاد کار مصنوعی بوده است .تنها در فضای ازاد اندیشه است که ادمی خلاق میشود ونه در نظام اجباری .

در گلو ها خفه میکردند . در انقلاب مشروطیت، هزاران تن از انقلابیون و چپ ها و کمونیست های ایران، توسط محمد علی شاه قاجار و اربابان روسی وی، در تبریز و تهران و دیگر شهرهای ایران ، به قتل رسیدند. رضا خان که در روز سوم اسفند سال 1299 زمام قدرت را در ایران در دست گرفت، در طول حکو مت استبدادی 20 ساله، به فریاد آزادیخواهی کارگران و نیروهای دموکران،چپ و کمونیست، با شکنجه و کشتار ، پاسخ داد . بسیاری از مبارزین و آزادیخواهان ایران و از آنجمله چپ ها و کمونیست ها به دستور رضا شاه به خاطر دفاع از آزادی و دموکراسی در دوران قذرت نمائی وی به قتل رسیدند . مردم ستمدیده ایران از دام شاهان قاجار رها نشده، افتادند به چنگال خون آلود رضا خان که در سال 1204 با خلع سلسله قاجار ، سلطنت را از آن خود ، ساخت . در شهریور سال 1320 ، ارتش های متفقین ایران را فتح کرده، رضا شاه را که با آلمان هیتلری دوست و متحد بود، از ایران اخراج کردند . با به پایان رسیدن دوران زور و قلدری رضا شاه، مردم ستمدیده نقس راحتی کشیدند و استبداد رضا خانی، جایش را به آزادی و دموکراسی نسبی داد. جند سالی در ایران رسته از چنگ مخوف ترین استبدادها، آزادی و دموکراسی حاکم بود و احزاب سیاسی آزادانه فعالیت های خود را دنبال میکردند. در سال های بین استبداد رضا شاهی و محمد رضا شاهی بود که در سرتاسر ایران توده های زحمتکش در جهت رهائی خود از چنگال فقر و مسکنت مجدانه به تلاش بر خاسته و نیروهای عدالت خواه و چپ و کمونیست در بین توده های زحمتکش به فعالیت پرداختند. در آذر ماه 1324 در آذربایجان، فرقه دموکرات آذربایجان قدرت سیاسی را در دست گرفت . اندکی بعد ،در بخش هائی از کردستان نیز فرقه دموکرات کردستان به رهبری قاضی محمد، تشکیل حکومت داد . در طول یک سال حکومت فرقه دموکرات آدربایجان، اصلاحات عمیقی در شئون مختلف زندگی مردم این دیار، به وجود آمد . ارتش ایران به دستور شاه که مطیع فرامین امپریالیست های امریکا و انگلیس بود، به آذربایجان لشکر کشیذ و با زور و کشتار و جنایت به عمر حکومت دموکراتیک خلق آذربایجان پایان داد . در طول چند ماه پس از حمله ارتش شاه به آذربایجان، بیش از سی هزار تن از مبارزین فرقه دموکرات که افراد چپ و کمونیست نیز در بینشان کم نبودند، بیرحمانه قتل عام شدند . در سال 1329 شمسی قانون ملی شدن نفت از مجلسین گذشت و در اردیبهشت سال 1330 ،مجلس به نخست وزیری دکتر مصدق رای داد . در دو سال و اندی که مصدق در مقام نخست وزیری، در جهت اجرای قانون ملی شدن نفت و مبارزه با اسعمار انگلیس، کار میکرد ، ارتجاع ایران و دربار پهلوی مشغول توطئه در جهت سرنگون ساختن حکومت دکتر مصدق بودند . در 28 مرداد سال 1332 ، جکومت مصدق توسط سیا ،سرنگون شد. شاه ودربار پهلوی در این کودتای ارتجاعی امپریالیستی، به مثابه آلت دست استعمار، شریک و سهیم بودند . سخن را کوتاه کنم . پس از این کودتای ننگین به مدت 25 سال، استبداد کامل در ایران ،حکومت میکرد . در طول این مدت بساری از انسانهای آزاده، دموکران وچپ و کمونیست، توسط رژیم شاه کشته و اعدام شدند . پس از سرنگونی رژیم پهلوی به دست توده های زحمتکش، این بار، نوبت رژیم ارتجاعی و قرون وسطائی جمهوری اسلامی بودکه در شکنجه و قتل و کشتار نیروهای دموکرات و چپ و کمونیست ،حد و مرزی نشناسد . در طول چهل سال گذشته ، هزاران تن از مبارزین آرمان طلب و ترقی خواه و چپ ها و کمونیست ها توسط این رژیم تاریک اندیش که در بربریت و وحشیگری در دنیا نظیر و تالی ندارد، به قتل رسیده اند . چنانکه می بینیم در ایران اسیر و دربند ، به مدت بیش از صد سال،حاکمیت در دست مرتجعین و راست ها بوده و چپ ها و کمونیست ها همواره قربانی امیال پلید حاکمان مرتجع وراست، بوده اند.

از درون همین پیروان چپ جریان تجزیه طلب رشد کرده است که در خدمت قدرت‌های غربی علیه کشور ایران کوشا هستند .پرسیدنی با این هرج ومرج فکری و گروهای تجزیه طلب کرد مسلح وعرب و ترک سوسیالیسم مورد نظر در کجا می‌خواهد عملی شود ؟

لیلی زن بود یا مرد ؟!

شکنجه اسماعیل بخشی در زندان؛ از باتوم زدن به بیضه‌ها تا خوراندن قرص‌های توهم زا
با گذشت ده روز از آزادی اسماعیل بخشی از زندان هنوز هیچ خبرنگار و فعال مدنی موفق به تماس، گفت‌وگو و دیدار با او نشده است. تماس‌های مکرر خبرنگاران خارج از کشور با او بی‌پاسخ مانده و خبرنگاران و فعالان مدنی داخل ایران هم موفق به گفت‌وگو و دیدار با این فعال کارگری نشده‌اند.
اسماعیل بخشی یکی از نمایندگان سندیکای کارگری هفت تپه است که سخنرانی‌های پرشور او در اعتراضات هفت‌تپه مورد توجه عموم قرارگرفت و بارها در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته شد. او روز ۲۷ آبان ماه در چهاردهمین روز از اعتصابات هفت‌تپه بازداشت شد و روز چهارشنبه ۲۱ آذرماه خبر آزادی‌اش با وثیقه ۴۰۰ میلیون تومانی منتشر شد. از روز آزادی تا کنون اما نه در شبکه‌های اجتماعی فعالیت می‌کند و نه در جمع کارگران هفت‌تپه حاضر شده است. شاهد علوی روزنامه‌نگار در گفت‌وگو با یکی از بستگان‌ این فعال کارگری از اسماعیل بخشی سراغ گرفته و فایل صوتی این گفت‌و گو را منتشر کرده است. به گفته این منبع مطلع شرایطی به و جود آمده که امکان برقراری ارتباط با اسماعیل وجود ندارد. او توضیح می‌دهد که اسماعیل بخشی در زندان تحت شکنجه شدید جسمی و روحی قرار گرفته است: «او را چندین بار تا حد مرگ زده‌اند. با کابل به بیضه‌هایش زده‌اند و الان در نشستن، راه رفتن و خوابیدن مشکل دارد.» این اولین بار نیست که موضوع شکنجه اسماعیل بخشی مطرح می‌شود.
پیش از آزادی او از زندان، سندیکای کارگران هفت تپه از ضرب و شتم این فعال کارگری و انتقال او از زندان به بیمارستان خبر داده بود اما این موضوع بلافاصله از سوی مسئولان خوزستان تکذیب شد. غلامرضا شریعتی استاندار خوزستان و صادق جعفری چگینی رئیس دادگستری شوش خبر شکنجه او را شایعه دانسته بوده و اعلام کردند که او درصحت کامل به سر می‌برد. با این حال فعالان کارگری به نقل از خانواده‌اش از آثار کبودی و تورم در ناحیه سر و صورت این فعال کارگری خبر داده بودند. حالا یکی از بستگان اسماعیل بخشی توضیح می‌دهد که او تنها تحت شکنجه جسمی قرار نگرفته: «هربار بعد ازشکنجه اسماعیل از هوش می‌رفته و بعد که از شدت درد به هوش می‌آمده به اسم مسکن داروهای اعصاب و روان و توهم زا به او می‌داده‌اند.»
شاهد علوی به ایران وایر می‌گوید: « این بار برخورد با اسماعیل بخشی به دو شکل صورت گرفته. هم برخورد فیزیکی و آزار جسمی مثل کتک زدن، شکنجه، زدن باتوم به بیضه‌های ایشان صورت گرفته و علاوه بر آن شکنجه‌های درمانی که مدتی است زندانیان سیاسی درباره‌اش صحبت می‌کنند و باب شده هم درمورد ایشان اعمال شده. احتمالا ایشان در اثر شکنجه درد داشته و آنطور که من حدس می‌زنم احتمالا کسی که نقش بازجوی خوب را داشته، گفته: ما بهت دارو می‌دهیم، آرام‌بخش می‌زنیم و مسکن می‌دهیم که دردت کمتر شود و این داروها توهم زا بوده‌اند.» به گفته منبع اطلاعاتی شاهد علوی، اسماعیل بخشی علاوه بر مشکلات ناشی از شکنجه جسمی و درد هنوز درگیر عوارض داروهایی است که در زندان به اسم مسکن به او داده شده: « بعضی وقت‌ها هنوز هم دچار توهم می‌شود، انگار الان هم در زندان است. می‌ترسد. مرتب دچار دچارتب و لرز می‌شود و درواقع سلامت روحی و روانی‌اش به هم ریخته است.»
به عقیده شاهد علوی، شدت خشونت و شکنجه‌ای که در حق اسماعیل بخشی اعمال شده احتمالا واکنشی است به نقشی که او در معرفی جنبش کارگری هفت تپه داشته است. بسیاری نقش او را به خاطر سخنرانی‌های شجاعانه ‌اش در اعتراضات کارگری هفت تپه کلیدی عنوان می‌کنند.
در چند روز گذشته خبرهایی مبنی بر حصر خانگی اسماعیل بخشی منتشر شده بود، شاهد علوی درباره این موضوع هم سوال کرده: «در واقع به من گفتند ایشان در حصر نیست و کنترل فیزیکی به آن معنا وجود ندارد

به اطاعت و سر فرود آوردن به سیادت بورژوازی وا میدارند. حال اگر طبقه کارگر در اتحاد با خیل زحمتکشان، در این یا آن کشور سرمایه داری بخواهد قدرت سیاسی را از دست سرمایه داران حاکم بیرون بیاورد، چاره ای جز این ندارد که با توسل به قهر انقلابی و زور اسلحه، سلطه سرمایه دازان حاکم را بیاندازد. در هیچکدام از کشورهای سرمایه داری، طبقه کارگر از طریق رفرم و اصلاخات و مبارزه آرام پارلمانی نمی تواند قدرت سیاسی را از کف سرمایه داران، بیرون بیاورد. طبقه کارگر برای سرنگون ساختن سلطه سرمایه داران، به قهر و زور و انقلاب احتماعی نیاز دارد . کارل مارکس، 1883-1818 که در دوران سرمایه داری رقابتی زندگی میکرد، چنین می پنداشت که در انگلستان و امریکا که در قرن نوردهم فاقد بوروکراسی و ارتش منظم بودند ، پرولتاریا شاید بتواند بدون توسل به قهر انقلابی، قدرت سیاسی را به دست بیاورد . مارکس، انقلابی و اتدیشمند شهیر ، در سال 1883 وفات یافت . در سال های آخر قرن نوزده و آغاز قرن بیستم ، سرمایه داری رقابتی جای خود را به سرمایه داری انحصاری داد و امپریالیسم به مثابه فاز آخر سرمایه داری، پا به عرصه وجود نهاد . لنین، که کتاب ارزشمندی در زمینه امپریالیسم ، به رشته تحریر در آورده بود ، با بررسی دقیق ماهیت سرمایه داری امپریالیستی، به این نتیجه درست رسید که در دوران امپریالیسم، در تمام کشورهای سرمایه داری حتی در انگلستان و امریکا نیر ، طبقه کارگر برای در چنگ گرفتن قدرت سیاسی و استقرار نظام سوسیالیستی، راهی جز توسل به زور و قهر انقلابی ندارد. این نظریه سنجیده و داهیانه لنین در زمینه انقلابات سوسیالیستی در طول بیش از صد سالی که از ظهور پدیده امپریالیسم می گذرد در موارد مختلف، حقانیت و درستی خود را نشان داده است . طبقه کارگر برای اینکه قدرت سیاسی را به دست آورده و بر استثمار انسان از انسان غلبه پیدا کند ، مجبور است در مبارزه ای سخت و طولانی و پر نشیب و فراز با بورژوازی، از طریق قهر انقلابی، ماشین دولتی بورژوازی را خورد و واژگون ساخته و بر خرابه های نظام سرمایه داری، دولت انقلابی خود را ایجاد کند . از طریق مدارا و مماشات و مبارزه آرام پارلمانی، پرولتاریا هرگز قادر نخواهد بود در هیچکدام از کشور های سرمایه داری و از آنجمله در ایران اسیر چنگال خونین رژیم جمهوری اسلامی، قدرت سیاسی را از دست سرمایه داران حاکم بیرون آورده و به سیادت و آقائی بورژواری خاتمه دهد. تنها کسانی که به سود بورژوازی در اصول و تئوریهای انقلابی جهانشمول مارکس ، لنین و دیگر رهبران طبقه جهانی کارگر ، تجدید نظر به عمل می آورند ، مبلغین و اشاعه دهندگان نظریه نیل به سوسیالیسم و حکومت کارگری از طریق مبارزه آرام پارلمانی میباشند.

طبل اوهام و تخیلات دروغین آریائی، خود را از این مخمصه نجات دهد، در صورتیکه خود نیز در باطن خویش واقف است، دیگر کار از کار گذشته و خیلی دیر شده است. تنها باید به امداد های غیبی حضرت جمکران امید بست تا از این مخمصه نجات یابند! اما امدادهای غیبی مسکو، پکن، اروپا و آمریکا نیز بخوبی میدانند، که قطار تمامیت ارضی عظمت طلبان و اسطوره گرایان پان ایرانیستهای مرکز گرا، ترمز بریده با سرعت سرسام آوری بسوی صخره های مرگ پیش میرود. خودشان نیز بخوبی میدانند که قضیه تمام شده است. مگر اینکه به حقوق مسلم مردم غیر فارس گردن نهند! از آنان بطور رسمی عذر خواهی کنند! اداره و سرنوشت هر مللتی را بدست خود سپارند. هیچ ملتی آقا بالاسر نیاز ندارد! پانفارسیسم باید این گفته را برای همیشه بر مخ یخزده اش فرو کند! حدود خود را بشناسد! به آن قانع شود! زیرا دوران زیاده طلبی و فرمانروائی بر دیگران بسر آمده است. پانفارسیسم لازم است بداند که هیچگونه ارجحییتی بر ملل دیگر ندارد! نه از نظر سیاسی!، نه از نظر فرهنگی! و نه از نظر دانش اجتماعی! دوباره تکرار میکنم: هیچ ملتی آقابالا سر نیاز ندارد!

فقیر و تهی دست، حاکمیت بورژوازی را سرنگون ساخته و مجدانه در جهت ساختمان سوسیالیسم و ایجاد دنیائی عاری از استثمار گام بر داشتند . سرمایه داری جهانی که از سرنگونی حاکمیت سرمایه در روسیه سخت به وحشت افتاده بود ، دولت نو پای شورا ها را مورد حمله وحشیانه قرار داده ، ارتش های 14 کشور امپریالیستی به خاک شوروی تجاوز کردند . در طول سه سال جنگ دهشتناک داخلی که طی آن هزاران تن کشته شدند ، شوروی سوسیالیستی بر قدرت های متجاوز امپریالیستی غلبه کرده و زحمتکشان آن کشور در اتحاد و همبستگی انقلابی، پوزه کثیف ارتجاع بین المللی را به خاک مالیدند. لنین پیشوای عالی قدر شوروی که داهیانه انقلاب سوسیالیستی روس را رهبری کرده بود ، در سال 1924 در پنجاه و چهار سالگی وفات یافت . پس از مرگ لنین، استالین به مدت 29 سال در رهبری حزب بلشویک و دولت سوسیالیستی قرار داشت . در دوران استالین . در جهت تحکیم پایه های اقتصاد سوسیالیستی در شهر و ده، گام های محکم بر داشته شد.کشوری که در نتیجه چهار سال جنگ جهانی و سه سال جنگ با امپریالیست های تجاوزگر ، سخت آسیب دیده بود، در دوران استالین در زمینه های اقتصادی و اجتماعی، پیشرفت های محیر العقولی کرده و به دومین کشور صنعتی جهان، مبدل شد . در سال 1941، وقتی فاشیست های هیتلری برای نابودی شوروی سوسیالیستی ، این امید گاه زحمتکشان جهان ، خاک شوراها را مورد حمله قرار دادند ، خلق های شوروی تحت فرمان استالین، در تمام جبهه ها علیه فاشیسم جنگیده ، قهرمانی ها نشان داده و شکست های مهلکی بر آلمان نازی وارد ساختند. به عبارت دیگر ، این، ارتش سزخ شوروی بود که بشریت را از جنگال خون آلود فاشیسم، نجات داد. تنها کسانی که در لباس سوسیالیست و کمونیست، به اهداف بورژوازی جهانی خدمت می کنند ، می توانند مدعی شوند که در شوروی در دوران لنین و استالین ، نه نظام پر شکوه سوسیالیستی، بلکه سرمایه داری دولتی، حاکم بود.

فقیر و تهی دست، حاکمیت بورژوازی را سرنگون ساخته و مجدانه در جهت ساختمان سوسیالیسم و ایجاد دنیائی عاری از استثمار گام بر داشتند . سرمایه داری جهانی که از سرنگونی حاکمیت سرمایه در روسیه سخت به وحشت افتاده بود ، دولت نو پای شورا ها را مورد حمله وحشیانه قرار داده ، ارتش های 14 کشور امپریالیستی به خاک شوروی تجاوز کردند . در طول سه سال جنگ دهشتناک داخلی که طی آن هزاران تن کشته شدند ، شوروی سوسیالیستی بر قدرت های متجاوز امپریالیستی غلبه کرده و زحمتکشان آن کشور در اتحاد و همبستگی انقلابی، پوزه کثیف ارتجاع بین المللی را به خاک مالیدند. لنین پیشوای عالی قدر شوروی که داهیانه انقلاب سوسیالیستی روس را رهبری کرده بود ، در سال 1924 در پنجاه و چهار سالگی وفات یافت . پس از مرگ لنین، استالین به مدت 29 سال در رهبری حزب بلشویک و دولت سوسیالیستی قرار داشت . در دوران استالین . در جهت تحکیم پایه های اقتصاد سوسیالیستی در شهر و ده، گام های محکم بر داشته شد.کشوری که در نتیجه چهار سال جنگ جهانی و سه سال جنگ با امپریالیست های تجاوزگر ، سخت آسیب دیده بود، در دوران استالین در زمینه های اقتصادی و اجتماعی، پیشرفت های محیر العقولی کرده و به دومین کشور صنعتی جهان، مبدل شد . در سال 1941، وقتی فاشیست های هیتلری برای نابودی شوروی سوسیالیستی ، این امید گاه زحمتکشان جهان ، خاک شوراها را مورد حمله قرار دادند ، خلق های شوروی تحت فرمان استالین، در تمام جبهه ها علیه فاشیسم جنگیده ، قهرمانی ها نشان داده و شکست های مهلکی بر آلمان نازی وارد ساختند. به عبارت دیگر ، این، ارتش سزخ شوروی بود که بشریت را از جنگال خون آلود فاشیسم، نجات داد. تنها کسانی که در لباس سوسیالیست و کمونیست، به اهداف بورژوازی جهانی خدمت می کنند ، می توانند مدعی شوند که در شوروی در دوران لنین و استالین ، نه نظام پر شکوه سوسیالیستی، بلکه سرمایه داری دولتی، حاکم بود.

من جهت اقناع شما نیست. منظور یادآوری حقایقی ست که من به درستی آن باور دارم.لطفا مقاله فوق را بخوانید.

Charles McKelvey استاد بازنشسته Presbyterian College, Clinton, South Carolina که عمرش را در کوبا و ایالات متحده امریکا بسر برده مراجعه نمایند. ایشان معتقدند که دنیا در مراحل اولیه پیشرفت به سوی سوسیالیسم است.
https://www.counterpunch.org/2018/12/20/what-socialism-can-and-cant-do/

رانادیده میگیرد.
آقای تبریزی لطف کرده بفرمایند،جایگاه انگیزه رقابت ورشد درجامعه که انسانهادرذات خوددارند،درکمونیسم کجاقرارمیگیرد؟
بفرمایند،جایگاه بیل گتس،استیوجابز،ارشمیدس،ادیسون، درحکومت کمونیستی کجامیباشد؟
افرادی که دارای تلاشگر و هوش بالایی دراختراعات هستند ،ودوست دارند،ازآن زحمت خودبرای خودبهره مندشوندکجامیباشد؟
کسی که دارای تحصیلات وعلم نه ازنوع ایرانی بلکه سخت کوش غربی هستند،درکمونیسم کجاقرارمیگیرند؟
آیا آنها پادشاه وفرماندهان کشور کمونیسم خواهندبود؟
نقش ربات ها ،تکنولوژی برتردر یاری به جامعه چی خواهدبود؟
دوستان ما بجای اینکه سرگرم راهکاریابی درمبارزات مدنی واجتماعی باشیم،با تفکرات انحرافی این دوستان سرگرم گشته ایم،
عملا مارا مشغول ساخته است،همین آقا اگریک جمله دردفاع ازحقوق پایمال شده مدنی تورکان درایران بنویسد،هزاران اتهام وانگ بر
گرده وی آویزان خواهندکرد.
حدودچهارماه پیش یکباراین کارراکرد،فورا ده ها توهین به اونوشتند.
فکرکنم،اخطارشدیدگرفته تا درنقش خود درست بازی کند.
والا حذف خواهدشد.

خمینی ورجوی و رفقا نگهدار وشادروان کیانوری جز نکبت وبدبختی و مصیبت برای مردم ایران چیزی به ارمغان نیاوردند .
اگر شما نکته مثبتی در این افراد سراغ دارید ما را اگاهی کنید .

و اینقدر وقت اپوزیسیون را در این سایت نگیرند. ما انقلابیون حرفه ای، مسئول بی دانشی و ناتوانی سیاسی اینها نیستیم و نمی توان تا پایان عمر اینها را در این سایت آموزش داد و اصلاح نمود و دستشان را گرفت و بقول شاعر، پا به پا برد، تا شیوه راه رفتن آموخت.
"ماکارنکو" میگفت به خلافکاران باید با شیوه شلاق و هویج آموزش پویا و دینامیک داد. اینها که در امریکا و غرب نشسته اند و از جنگ "ستارگان عمو سام" سخن میگویند و افتخار میکنند، نیاید وقت اپوزیسیون را برای آموزش الفبای برنامه سیاسی بیامورند. این نیرو را باید برای مردم درون ایران سرمایه کذاری نمود.
مواظب یاشد شما دچار پوپولیسم نشوید . به دشمنان خدا و خلق و ایران نباید رحم نمود. تکلیف اینها در درون ایران و در میدان سرخ انقلاب ورق زده میشود.

وازروی چه تز وکدام نظریه پردازپیاده شده است؟
جناب تبریزی،وقتی این تفکردراروپای صنعتی ودرکشورهای اسماکمونیستی بقول شماکمونیست دولتی درهفتادسال نتوانست
،چطوردرکشورایران یاشبه ایران که هنوزتعدادی بصورت عشیره ایی وچندمیلیتی هستندوزندگی میکنند،تزشمامیخواهدپیاده شود؟
جناب تبریزی عزیز،شمادراین سایت مدتهاست مردم وچالشگران راسرکارگذاشته اید.
وقتی سوسیالیسم ،،درمرکزتولد خودکه بهترین تشکیلات را دارند
طرفداراکثریتی ندارند،شماچطوردریک کشورعقب مانده فرهنگی،اقتصادی،سیاسی،احتماعی این تفکررامیخواهیدپیاده کنید؟آیافرمایش شماخنده دارنیست؟
نکند،قصددیکتاتوری پرولتالیاراباتفنگ میخواهید پیاده کنید؟
عزیزدلم،بیدارشو.الان قرن بیست ویک است.
شماوالله هم خودت راسرکارگذاشته ایی هم مارا.
من به سوسیالیسم همچون اسلام مینگرم،هیچ فرقی باهم ندارند.
درعمل هردو یکی ویکی هم همان سرمایه داری بانام عوامفریب
عدالت برماحاکم شدند.
بلی یک زمانی تعدادی انسان شریف ومبارز،بالیاقت که دنبال عدالت بودند،سراین تفکرغلط جان ومان خودرادادند،برایمان ارزشمندهستند.
تفکرکمونیستی نیزدهن پرکن ولی غیرعملی است،درایران آنرا
افرادی مثل شما برای انحراف مبارزات علم میکنند،تافرزندان راستین وخصوصا تورک ایران را ازحق وحقوق مدنی خودمنحرف کنند.
شمایکی ازآن افرادبد نیت وبدخواه هستید.اگرراست میگویی از
حقوق ابتدایی انسانی ومدنی خودسخن بگو.
سنگ بزرگ برداشتن و شعارهای متوهمانه علامت نزدن وانحراف مبارزات است،که شماانجام میدهید.

زندان خواهد کرد، ملت‌های ایران با آخوند کراواتی چه باید بکنند؟ ای هخا افغانستان و کوه‌های هندو کش چرا اینگونه ملتهب شده ا‌ند؟

(و شاید مصاحبه ها) وجود داشته باشد و همه باید و می توانند آزادانه نظرات٬ دیدگاهها و خاطرات خود را در آن انتشار دهند.
(رجوع شود به مقاله مهران ادیبیان: تجزیه طلبان این بار با تابلوی شورای مدیریت گذار باز می گردند)
متاسفانه بخشی ازفعالان چپ سابق وقتی میخواهند دیدگاههای گذشته خود را در زمینه خاصی مثل دمکراسی نقد و اصلاح کنند دانسته و یا ندانسته سر از دیدگاههای کاملا راست در می آورند (و گاهی حتی خود را مبتکر آن نیز می پندارند).
ایرانگلوبال موقیعت فعلی خود را به عنوان یک سایت متعهد مدیون تمامی نویسندگان و فعالین متعهدی می باشد که طی سالیان آن را با کار خود تغذیه کرده اند. در صورت ادامه شیوه جدید کار٬ بخش بزرگی از نویسندگان و خوانندگان فعلی آنرا ترک خواهند کرد. امید است که کار به آنجا نکشد.

هم اختلاف میاندازید وهم باعث تداوم عمر این رژیم فاسد و مافیایی خواهید شد پس در مورد رضا پهلوی و بقیه مدرک معتبر و قاطعی نشان دهید اگر دارید و بعدا افشا گری کنید چون بدون مدرک نمی شود به دیگران تهمت زد چون جنبه حسادت پیدا می‌کند.

پدرش را ادامه خواهد داد.
بدلیل خانوادگی وی علاقه ای به زندگی در ایران را ندارد و حتی بچه هایش با زبان فارسی آشنایی ندارند و بارها گفته که زندگی در امریکا را به زندگی در ایران ترجیح میدهد.
وی همچون پدرش فردی مذهبی و حتی گاهی خرافاتی است و نشانی از مقاومت در برابر آخوند در آینده را ندارد.
کسانی مانند نوری علا که هنوز از القاب طاغوتی طبقاتی بورژوایی مانند "شاهزاده" در نامیدن وی استفاده میکنند ،نیز نشان میدهد که بعضی از افراد اپوزیسیون چه مرز بندی با حمهوریت و دمکراسی و سکولاریسم دارند.

کنید،درایران شماها امواج مختلفی ایجادمیکردید،
تنهامتضررین آن جوانان ومردم عادی میشدند،وشماها ازآنوردنیا
به ریش همه می خندیدید.
این سایت خدمت بزرگی به جوانان کم سواد،وجویای عدالت کرده که باطناب هرخودخواه وهرچرندنویس وهر عقب مانده ایی براه نیافتاده تا رژیم سلاخی وشماها ارضا گردید.
باورکنید.پته خیلی ازعقب مانده های خودمبارزدان دراینجا رو گشته و تعدادی ازنیات پلید آنهامطلع میشوند.
باورکنید،بزرگترین ضربه رابه مبارزات رئال مردم، تندروهایی همچون رضاخان طلب ها،کوروش پرستها،فردوسی پیغمبردانها
چپول های کوبانی،کوردان تروریست،وافرادی زدند،که دراینجا شعارمرگ براین وآن میدهند.
ترور،توهین،زیاده خواهی،حق خوری،نادیده گرفتن حقوق ملل مبارزه نیست،
سره نویسی شماهم کمترازخیانت به کل مبارزات نیست.
افرادی که الان لالمونی گرفته ودرگذشته جوانان را دعوت به آمدن درخیابان میکرد،درریخته شدن خون جوانان بارژیم شریک جرمند.
شماجناب تبریزی،خط داروهدفمندحرکت کرده ومتن وفیلم میگذارید،
حتی منابع دستیابی به این فیلم های گذاشته شده دراختیارشما قابل بررسی وسئوال است.
من رایادعملکردمحمدعلی فروغی در دوران رضاپالانی می اندازید.

همه میدانند،که سیستم حکومتی کمونیستی درایران شدنی نیست.
اگرکمونیست وسیستمی نیزدردنیا وجوددارد،فقط برای تعادل سازی عدالت اجتماعی میباشد.
سیستم کمونیستی باساختارهای صنعتی،اقتصادی،اجتماعی، فرهنگی، درایران ویادرکشورهایی شبه ایران نه شدنی است،نه قابل طرح،مگراینکه درچهاچوب فدرالیسم،ایالتی بصورت سوسیال دموکراتیک مدیریت شود.
درمرحله دوم،کودتایی صورت گرفته وسیستم پولپوتی باتفکر آقای تبریزی جعلی برقرارگردد.
بشخصه اعتقاددارم،که دوران کومونیسم باتمام رسیده است، درگذشته نیز اعتقاددارم،تفکرکمونیستی آلتی برای انحراف مبارزات راستین جوانان تورک،تورکمن،کورد،عرب،بلوچ بوده که دوبلوک ازقبل آن توانسته اند،باهمکاری پان فارس وپان ایرانیست ها داروندارملت مارا چه اقتصادی وچه فرهنگی بیغمابرده اند.
اکنون همه میدانیم که مبارزات مدنی وهویتی درتمام دنیا با کمک انقلاب انفورماتیک راه افتاده،افرادی مثل تبریزی جعلی ودیگر افرادبی نام، آب درهاون میکوبند.
این مبارزات حق طلبانه ایی است،که سیاسیون راستین ازآن در محدودکردن دیکتاتوری هاکمک می گیرند.
چراآقای تبریزی ناراحت است،دلیل دیگری دارد.
شبه شعبان بی مخ ها،بی نام ها،چرندنویسان جای خوددارند.
امثال حسنی ها افرادزیادی بودند،که فرزندخودرااعدام کردند.
چراایشان حسنی راپیراهن عثمان کرده،خود ومامیدانیم.
مگر ازدام گذاران ،بمب گذاران،تیرخلاص زن ها،ازنادمان توده ایی،مجاهد.فدایی،اتحادیه ایی،پیکاری کم داشتیم؟
ایشان ازاعدام های حسنی یاخلخالی زیادمینویسد، مگردرگیلان،تهران،لرستان،تورکمن صحرا،قزوین، کرمانشاه. سیستان،بلوچستان ،خوراسان،ووو،،،آنجاهم حسنی اعدام میکرد؟
آقای تبریزی،شمابفرمایید،رهبرماباشید،ماهم دنبال شما،
وظیفه رابما مشخص کن،تابدانیم چیکاربایدکرد.
خودتان،درپاریس،یاتهران،یالندن نشسته وحکم صادرمیکنید.
ایران کمونیست بشونیست،
امثال شما بالباس اسلامی درایران ولندن زیادداریم،
تفکرعریان شمارا امثال امیراحمدی،زعیم،ورجاوند،هخا وطرفداران رضاپالانی،امام خامنه ایی بما زیاددرس میدهند،درزمان های قدیم نیزمحمودافشار،تقی ارانی،احمدکسروی،سیدضیاطباطبایی،قوام،
اقبال آشتیانی.محمدعلی فروغی زیاد نوشته وگفته اند.
بخدا دیگرشمازیادی زور می زنید.

باره نقش روسیه در اران ویا اذربایجان شمالی نوشته شده است ؟
شما در ایران قرن‌ها پادشاهی داشتید ومروجان دین اسلام و شیعه بودید و هستید ولی هم زبان های شما در ان سوی مرز یک رییس ارتش نداشتند .
من شاهد بودم که یک روس نظامی هنگام رژه ترکان سیگار می‌کشید وبا اعتراض به میهماندار گفتم پس چرا ان بالا اذری نیست ؟گغت اذری ها مستراح ارتش سرخ را پاک میکردند .ایا تنفر از زبان روسی و روس همانند زبان پارسی است ؟نویسنده ای مانند اقای براهنی سرتا پا تنفر علیه زبان پارسی است بی انکه توجه کند زبان وسیله است ومن عامل .با ارادت .

سال ۲۰۱۹ میتواند سال هلول ماه برای این کمونیست‌ها باشد.