.
  سیل ویرانگر. نوشته ای در سه پرده 
تفکری که هنوز قادر بدل کندن ازاین سیل  گنداب شده نیست ! 
شاید دقیق ترین تعریف از انقلاب بهمن از آن مهندس مهدی بازرگان است ."باران می خواستیم سیل آمد." 
او بخوبی میدانست این سیل چگونه سیلی است. نقی زد ،تکه ای انداخت اما جامه صدارت پوشید.چاقوی بذون دسته خمینی را بدست گرفت. اما بهر حال انقلاب اسلامی او هم  بود.
اما" ما "منظورم جریان های سیاسی انقلابی چپ که من هم بعنوان چریک فدائی جز فعالان آن بودم .به هیچ وجه نه تنها مفهوم این سیل را در نیافتیم .بلکه بنا به دید انقلابی آن روز (بخشی امروز) که شدیدا آمیخته به پوپولیسم ،ضد سرمایه داری،ضدامپریالیسم بود. به استقبال این سیل رفتیم .بدون اینکه نه تنها خمینی ، حتی بازرگان هم نیمچه دری بما بگشاید. 
با تمام توان انسانی که در جریان انقلاب به آن دست یافته بودیم .هر کجا که این سیل با مانعی روبرو گردید راه بر آن گشودیم .سیل بندهای کم رمقی چون دولت شاهپوربختیار ،لیبرال ها وحتی یازرگان را زیر عنوان گرایش به غرب وعدم همراهی کامل با انقلاب  ضد امپریالیستی مورد شماتت قراردادیم .
از اعدام های خلخالی که امروز یاد آوریش عرق شرم بر جبین می نشاند  حمایت کردیم. از سلاخی افسران کودتای نوژه پشتیبانی نمودیم . دنبال لشگر بی سر خمینی حتی اگر توسط هادی غفاری وداردسته او سنگباران شدیم . بطرف سفارت امریکا سرازیر گردیدیم."مردکه احمق این انقلاب مال همه است. "
اگرطرفداران خمینی کم آوردند، شعار ساختیم. دیوارهای سفارت را نقاشی کردیم .همه این ها راکه برنامه دقیق خمینی ومحافل پشت پرده بود.  بحساب خشم تاریخی مردم تئوریزه کردیم و همصذا با او شعار دادیم .با ساده لوحی ازدولتی شدن کارخانجات بزرگ استقبال نمودیم .انجمن های اسلامی کارخانجات را مترادف .شورا های گارگری انقلاب اکتبر  تصور کردیم.
جای گزین شدن عناصر موتلفه ،میدان دارها،هیئتی ها ،نوچه های آیت الله های یک شبه انقلابی شده را ! بجای سرمایه داران ملی  لاجوردی ها ،خیامی ها ،خسرو شاهی ها تحول انقلابی دیدیم .
کوچکترین اعتراضی به مصادره اموال افراد  به اجبار ترک وطن کرده زیر عنوان ضد انقلاب فراری نکردیم .از جای گزین شدن فلان آخوند و ماشالله قصاب های رئیس کمیته شده در این خانه ها خم به ابرو نیاوردیم.
کارهای بزرکتری داشتیم . تمام نیروی خود را صرف  تبلیغ بند جیم ودال خمینی ساخته را اجرا کنید! کردیم .
 زیر سلطه فکری حاکم برذهن ایدئولوژی زده خود قدم به قدم به حزب توده نزذیک شدیم به هر جان کندنی بود دستگیره اتوبوس خط امام را گرفتیم آویزان شدیم. کاسه داغ تراز آش گردیدیم .
استدلال کیانوری که می گفت "ولایت فقیه شنلی است که تنها بر دوش خمینی امکان ایستادن دارد وبا رفتن اودوره اش تمام می شود." سر بر ولایت خم کردیم .
تلخ تر این که با تمام این خوش رقصی وعقب نشینی گام بگام نه تنها هر گز دست تفقدی برسرمان کشیده نشد .بلکه فشار زندان ،اعدام انقلابیون را هم دیدیم توجیه کردیم.در فضای خوش خیالی ذهن ساده خود تحکم کیانوری را پذیرفته! صاحب امتیاز هفته نامه کار "منصورغبرائی "رابرای توضیح یک مقاله به مسلخ اوین قرارگاه اسدالله لاجوردی فرستادیم تا غریبانه اعدام شود . "این رفتار های رادیکال و جنگ با چپ ها و.. از ویژگی دمکرات های انقلابی است.بدگمانی ،سوظن ، رادیکالیسم در وجود آن هاست ،شلتاق  می کنند .اما قدم به قدم بطرف اردوگاه سوسیالیسم می روند." از نظریه های رایج موصوف به اولیانفسکی که خدای توجیهات آن روز حزب توده وما شاگردان تازه در کلاس نشسته کیانوری بود. 
مطلقا درکی از برخورد شرق وغرب از ابعاد جنگ سرد نداشتیم .اما خود را در کنار اردوگاه سوسیالیستی می دیدیم وتداوم یشریت را در پیروزی این اردوگاه  تصور می کردیم رهبران شوروی را الگوی مبارزان انقلابی . بحث دوران ونیروی محرکه تغیر جهان در گذر از امپریالیسم ورفتن به جامعه سوسیالیستی رادردستور جلسه تمام حوزه ها قرار دادیم.در همین راستا قدم به قدم عقب رفتیم بکسوت سربازان بی جیر ومواجب حکومت در آمدیم.
 بخاطر آرمان سوسیالیستی ودیدن توان دمکرات انقلابی دررژیم اخوندی تازه پای بمیدان نهاده. همراه او هر گرایش آزادی خواهی  و ضد رژیم را به توطئه لیبرال ها موصوف کردیم و افشاگری نمودیم. با وجود درگیری های نخستین با خمینی  حال نرم شده ،هر کجا که پای انتخاب بود پشت سر او ایستادیم. 
طبقه مستضعف اورا با زحمتکشان وگارگران یکسان نمودیم. به سیل رها شده از عمق جامعه که متاسفانه بخش عظیم آن راعقب مانده ترین لایه های اجتماعی، روستائیان ،حاشیه نشینان ،کارگران عمدتا فصلی ،اقشار وسیع بازاری با تفکر ضد سرمایه داری مدرن  آخوند ها،هیئت های مذهبی مساجد ،مداحان ،لات های کف خیابانی ،فرصت طلبان نان به نرخ روز خور ،بی مایه  تشکیل  میدادند.حلوا حلوا کرده بر سرنهادیم .همان کسانی که از نظر بازرگان سیل بنیان کن بودند.
"نگاه کنید به این توده وسیع ،پرشور بر آمده از انقلاب که زیر بار ستم کمر خم کرده بودند .حال در مقابل جهانیان قد راست کرده به میدان آمده اند .تا بنای استبداد را بر کنند و طرحی نو در اندازند"از نوشته های خودمن در آن دوره .
ازاین سیل وسیع دامن گستر از نظر کمیت ! ویرانگراز نظر کیفیت وآگاهی .جاری شده از مبدا روستا ها ،حاشیه شهرها ،حجره های بویناک قرون وسطائی،حجره های سنتی بازار ضد هر گونه نو آوری وتجدد کشور که همه چیز نو.قوانین واستاندارد ها،شیوه مدرن زندگی وروابط اجتماعی را در هم می شکست!  ما نه تنها احساس خطری نکردیم.بلکه در هم خوانی با تفکر توده زده خود ، هم گام با آن ها گردیدیم . برای هر اقدام غیر قانونی ومحدود کننده خمینی توجیهی تئوریکی 
ساختیم !آزادی را در پای عدالت فرضی ودروغین عدالت اجتماعی قربانی کردیم .
درک نکردیم که جاده صاف کن یک جریان ارتجاعی گردیده ایم که کشور را بسوی یک جابجائی طبقاتی خانمان بر انداز ی می برد. درک نکردیم جایگزینی مشتی عقب مانده متحجر را بانخبگانی که با مرارت سالیان در حال پی انداختن جامعه نوین ایران بودند. نفوذ گام بگام همراه با حذف بخش وسیعی از روشنفکران ،تحصیل کردگان ،آزادی خواهان را در تهدید ها و تحدید های خمینی  ندیدیم ."بشکنید این قلم ها ،ببندید این دانشگاه ها را .... ادامه دارد  ابوالفضل محققی