● تریبون آزاد

بر همه ما محرز است که جمعیت بسیار زیادی از ترکان ایران ساکن مناطقی از ایران مثل تهران و کرج و قزوین و همدان و ... هستند. اما حرکت ملی در این مناطق به هیچ وجه قدرت قابل قبول و آن هژمونی حرکت در آذربایجان را ندارد. یک دلیل بسیار مهم این است که متأسفانه ما تا کنون قادر نشده ایم ماهیت اومانیستی حرکت را به ترکان این مناطق تفهیم کرده، حرکت را به خوبی معرفی کنیم. بر عکس، حرکت را بسیار بد معرفی کرده ایم. توجه داشته باشیم که ترکان این مناطق با فارسها و سایر ملیتها در یک محیط و بسیار تنگاتنگ زندگی میکنند.

مادر ندا چه خوب می دانست که در مواقع عصیان و خشمِ جوانانی که در دفاع از ندا، علیهِ بازیگری که نامش بر سر زبان ها افتاده است، موضع گرفته اند، چه باید بکند. آرام و مهربان سخن می گوید، خانم رستمی خوب می داند مادری کردن برای فرزندانی که در برابر زور، زبان تلخ شده اند، چگونه است. برایش خبر را می خوانم و سپس از واکنش های خشمگین جوانانی برایش می گویم که از جنس ندا هستند و چون بی حرمتی به ندا را تاب نیاورده اند، با تندی و عتاب علیه لیلا اوتادی، محمدرضا شریفی نیا و داریوش ارجمند، بازیگران فیلم « پایان نا

با حمله به یک زن بازیگر جوان، فحاشی و زیر پا گذاشتن کرامت انسانی خودمان، حقیقت عوض نمی شود. متعجبم که چرا هیچ کس به سازندگان این فیلم حمله نمی کند — هرچند کسی هنوز فیلم را ندیده، شاید هم، خدا را چه دیدید، به بیان حقایق پرداخت…شجاعت آن است که نه به دیواری به کوتاهی دیوار دختری ۲۶ ساله، که به دیواری به بلندای ابر تاریکی حمله ببریم که چو دیوار ایستاده پیش چشمانمان، برخاسته از گرمگاه سینه ی خودمان. شجاعت آن است که خودمان نشویم اهالی شهر سنگستان.

با مراجعه به آمارهای در دسترس اقتصادی مشاهده میشود که تولید ناخالص داخلی (GDP) اسرائیل در سال 2009 میلادی رقمی در حدود 200 میلیارد دلاراست. تولید ناخالص داخلی ایران حول و حوش 820 میلیارد دلار، تولید ناخالص داخلی ترکیه حدودا 880 میلیارد دلار و تولید ناخالص داخلی عربستان سعودی تقریبا 600 میلیارد دلار است. با وجود اینکه به لحاظ درآمد سرانه اسرائیل از تمام این کشورها وضعیت بهتری دارد، لیکن باز هم شاید بشود گفت که هر یک از این کشورها به تنهایی از لحاظ اقتصادی قدرتمندتر از اسرائیل هستند. به لحاظ نظامی

آمانج زیبایی که هم اکنون به کردستان عراق گریخته است ، در تماس با خبر نگار خبرگزاری رهانا شرح تکان دهنده‌ای از شکنجه در زندان‌های جمهوری اسلامی داد. آمانج زیبایی کارمند اداره مخابرات مهاباد ۱۶ خرداد دستگیر و نهایتا در ۳ تیر ماه به قرار وثیقه ۵۰ میلیون تومانی آزاد شد .وی که اثر سوختگی بر روی گردنش مشهود است

مافیای ولی فقیه - احمدی نژاد، تحت عنوان مبارزه با اغتشاشات، اراذل و اوباشان خود را در سیرک های خیابانی تحت عنوان رزمایش امامان می فرستند تا روحیه از دست رفته خود را بازسازی کنند و غافل از آنند که وقتی دوباره ملت ایران یکصدا راهی خیابان ها شوند؛ دیگر لمپن های بسیج حتی برای ساندیس و مزد ناچیز به خطر ایستادگی در برابر جنبش آزادیخوانه ملت ایران تن نخواهند داد.

نیروهای سیاسی کم حوصله اینک مدتهاست که به سئوال کلیدی زیر رسیده اند ـ آيا «جنبش سبز» وجود ندارد؟ این سئوال در حالی مطرح می شود که همه زمینه های ذهنی و عینی برای مبارزه علیه جمهوری اسلامی نه اینکه از بین نرفته بلکه به شدت افزایش یافته است.اختلاف در درون حکومت به اوج خود رسیده است و نازضایتی مردم در سایه گرانی و بی برنامگی دولت نا کار آمد احمدی نژاد به بالاترین درجه رسیده است.

جالبی زندگی انسانی و جسم انسانی در این است که دارای منطق و خردی عمیق، نظمی ژرف است، نظمی در درون هرج و مرج، سرنوشتی در تصادف. این نظم عمیق باعث میشود که هر کلکی هم بزنی، باز نتوانی از بحرانها و تمناهایت فرار کنی و مجبوری دوباره با آنها روبرو بشوی. زیرا «ضمیر ناخودآگاه بازمی گردد». میتوانی تصادفا در قرعه کشی ببری و پولدار شوی اما نمیتوانی هیچگاه تصادفا و یا با کلک از تمنایت و بحرانت در بروی. مجبوری با او دیر یا زود روبرو بشوی. به قول معروف دیر و زود دارد اما سوخت و سوز ندارد.

مذهب به عنوان یک نهاد اجتماعی و یا سیستم عقیدتی در هیچ جامعه دموکراتیکی نمی‌تواند و نباید نقشی اساسی و تعریف کننده داشته باشد. ولی مردمی که به عنوان شهروندان یک جمهوری دموکراتیک خودشان را به هر نحوی از انحاء “مذهبی” (مسلمان اعم از سنی و یا شیعه و یا کلیمی و یا زرتشتی و یا بهایی و غیره) می‌دانند طبیعی است که از حقوق کامل شهروندی برخوردارند. جمهوری اسلامی دشمنانی را برای خودش خلق کرده که عین خود اوست.

امروز دیگر فقط نمی توان به مسائل کارخانه خود اندیشید. باید دست یاری به سوی کارگران واحدهای دیگر هم دراز کرد. باید کمک کنیم تا واحدهایی که هنوز از تشکل مستقل خود برخوردار نیستند بتوانند این تشکل ها را ایجاد کنند و همچنین باید بتوانیم زمینه های اتحاد های بزرگتر را هم به این وسیله بیشتر آماده کنیم.

موک‌وخ معتقد است که در پس خشونت هوتوها علیه زنان کنگو یک استراتژی خوابیده است: رواندا با یک تراکم جمعیت روبرو است. مهاجمان هوتو می‌خواهند با قتل‌عام مردم در شرق کنگو این منطقه را تصرف کنند. آن‌ها اعضای تناسلی کنگویی‌ها را از بین می‌برند تا نسل آن‌ها منقرض شود. این نسل‌کشی است.

طرح حذف سوبسیدها كه از زمان رفسنجاني شروع شد ه بود و در دولت خاتمي ادامه یافت و اکنون احمدی نژاد هيج راهي ندارد جز اينكه ؛سوبسيد انرژي را حذف نمايد چرا که یکی از شرایط عضویت در سازمان تجارت جهانی (WTO ) حذف سوبسید انرژی می باشد . بنظر می رسد باند نفتی _ نظامی با یک نقشه دراز مدت و اهداف از پیش تعیین شده ای به میدان آمده اند . اديب کارشناس اقتصادی نزدیک به جناح رفسنجانی چند سال پیش مطرح کرده بود که: « هر جناحی که سوبسيد انرژی را در ايران حذف کند قربانی خواهد شد.

هر وقت که عرصه سیاسی و فشار بر حکومت ایران در عراق تنگ میشود، ناسیونالیستهای جدید ایران در حاکمیت، برای ترساندن بعضی از رجال سیاسی عراق مسئله غرامت پرداخت جنگ از سوی بغداد به ایران را مطرح میکیند، چیزی که از سوی اکثر سیاستمداران عراقی به یک جوک بیشتر شبیه است، البته نه برای فرار از غرامت بلکه برعکس، و از این منظر که این دولت ایران است که باید به بغداد غرامت پرداخت کند، چرا؟

کشور ما از سه دهه و خصوصا از یکسال گذشته عملا قدرت پاسداری از داده های مبتنی بر فرهنگ خویش را از دست داده است. از نظر اقتصاد سیاسی ( با فروش بازارکشور به چینی ها...) و ادامه و ترویج اقتصاد تزریقی قادر نبوده نرم و سخت افزار مناسب اقتصاد کشور را تولید کنیم. از نظر سیاسی ( تحت تاثیر آموزه های روسی...) در سطح جهانی منزوي شد یم، فراتر از آن به دلیل اتخاذ سیاست پرخاشگری و لوده گوئی روز به روز توانائی و نیروی متخصص خود را از دست داده ایم.

فنآوری هاي ارتباطي جديد و بزرگراه‏هاي اطلاعاتي آن، به ويژه اينترنت و ماهواره منجر به تحول در شدت و ميزان ارتباط انسان‏ها در اقصي نقاط جهان شده و تحولي كيفي در نحوه ارتباط انسان‏ها با يكديگر ايجاد کرده است. بدين معني كه امروزه با استفاده از اينترنت و باحضور در اين بزرگراه، امكان بهره‏گيري از انبوهي از اطلاعات در كمترين زمان ممكن و برقراري ارتباط گفتاري نوشتاري و ديداري با هزينه‏اي نسبتاً كم فراهم آمده است.

سانسور، سانسور است چون آزادی بيان را مثله می کند و به قولی قتل عمد حقوق شهروندان است. فقط تفاوت سانسور با قبل از انقلاب در اين شده است که مقامات فعلی زحمت نردبان گذاشتن در ساعت ۳-۴ صبح برای بال رفتن از ديوار چاپخانه را به خود نمی دهند بلکه در وقت اداری و غير اداری پيک موتور سواری را می فرستند تا نامه سانسور را که هميشه بر بالای آن مهر محرمانه و سری حک شده است ، ابلاغ کنند و بعد از کدام مدير نشريه ای جرات سرپيچی از اين دستورات را دارد؟!

آرامش دوستدار: هیچ دینی به اندازه اسلام تمام‌خواه نیست. عینأ همین خصوصیت درونی است که دوام تاریخی اسلام را میسر کرده است. سرمایه‌داری یک سیستم ‏اقتصادی-اجتماعی تسخیر‌کننده است از طریق تولید نیاز‌های کاذب و وسایل رفع آن، و اسلام دینی است سرکوب‌کننده‌ی تمام نیاز‌های طبیعی انسان و ‏تنها دین تحمیق‌کننده‌ی او از طریق قهردرونی و بیرونی.‏

الان در سرتاسر دنیا هر حزب سیاسی که میخواهد روی کار بیاید، یا هر موسسه بزرگی که بخواهد بر بحران گذشته خویش غالب آمده و طرحی نو در افشاند، با شغار تغییر قدم جلو میگذارد. این شعار تغییر در عین حال که از نظر تبلیغاتی میتواند نقش فریب دهندگی خاصی روی افکار عمومی داشته باشد، در بعد مثبت و سازنده آن میتواند چند بعد داشته باشد، یکی تغییرات اصلاحی که بصورت اصلاحگرایی در ساختار موجود پیش برده میشود، دیگری بصورت تغییر با ویژگی آفریدن و یا نوزائی پدیده ها و...

زیر شاخه های اصولگرا به این نتیجه رسیده اند که اگر لاریجانی کماکان ریاست را به عهده بگیرد می توان از فروپاشی جمع اصولگرایان ممانعت کرد.

شاید این اولین بار بود که چنین مراسم با شکوهی نه به خاطر سال روز اعدام و مرگ و کشتار زندانیان سیاسی بلکه به خاطر سال روز تولد و زندگی یک عزیز از دست رفته بر پا می شد. شاید این یک نگاه نو بود برای همه کسانی که سال ها است در مراسم مختلف در غم از دست دادن عزیزان و یاران همسنگر خود شرکت می کنند؛ و از این زاویه، گرامی داشت یاد عزیزان در سال روز تولدشان، می تواند دریچه ای نو باشد که درنشان دادن این دریچه باید از خانواده ستار سپاسگزار بود.

وقتی از ایجاد فرم‌ها و الگوهای سیاسی غیرخشونت‌آمیز سخن می‌گوییم، نباید فراموش کنیم که خود خشونت، مفهومی برساخته‌ی زمینه‌ی اجتماعی «خاص» هر جامعه است. برای نمونه می دانیم که سکولاریسم اروپایی و تجربه‌اش از مدارا، تاریخ و شجره خاص خود را دارد که نمی‌توان آن را دلبخواه و اراده گرایانه (یعنی بدون خشونت) به سرزمین دیگری منتقل کرد. چنین انتقالی (اگر بخواهد مسالمت آمیز باشد) نیاز به تعدیل و اصلاحاتی عمیق و تدریجی دارد. همین روند بسترسازی بلندمدت و صبورانه در مورد کشورمان هم صادق است یعنی اگر...

چندين سال پيش روزی در بحثی سياسی با‌ يک آلمانی ديدگاههای خود را تشريح می‌نمودم که‌ وی گفت: شما بسيار ليبرال هستيد! بسيار متحير شدم و تا اندازه‌ی زيادی آزرده‌ شدم و گفتم: چرا ليبرال؟!! من از آزادی انديشه‌ دفاع می‌کنم، از ضرورت جدايی دين از دولت سخن می‌گويم، خود را جانبدار برابری حقوقی زن و مرد می‌دانم، از رفع ستم از خلقهای ستمديده‌ی ايران دفاع می‌کنم، چرا بايد 'ليبرال' باشم؟ من خود را در مجموع چپ و سوسياليست می‌دانم.

تغییرات لایحه موسوم به “حمایت از خانواده” بزودی در صحن علنی مجلس به رأی گذاشته می شود. متن اصلی این لایحه که مرداد ماه امسال در مجلس رسیدگی و تعدادی از مواد آن برای بررسی بیشتر به کمیسیون قضایی و حقوقی ارجاع شد مورد اعتراض گسترده جامعه مدنی در ایران قرار گرفت؛ اما تغییرات جدید نیز رضایت منتقدان را تأمین نکرد.

اما این اخر کار نبود بلکه شروع مجددی بر اعتراض و اثبات سخنان مخالفین گفتگو با رژیم دیکتاتوری و نظامی ایران بود که در راس ان جمهوری خواهان قرار داشتند، و دیگر هیچ شک و شبه ایی باقی نگذاشت که نه تنها ایران به وقت کشی ادامه میدهد، بلکه متاسفانه سیاست کاخ سفید هم با مماشات و روند مذاکره به ان دامن میزند. البته نباید از نظر دور داشت که تنبیه اقتصادی و تحریم های تجاری که امریکا و دول غربی بر علیه ایران و برای اجبار تهران به پذیرش خواست جهانی دنبال کرده و میکنند بی نتیجه نبوده و...

بهار امسال به در خواست مجلۀ اشپیگل با چند هنرمند و وکیل دعاوی و یک مغازه دار در ایران صحبت کردم و از ایشان خواستم تا خاطرات روزانۀ شان را یاد داشت کنند و برایمان بفرستند. قصد از انتشار خاطرات این بود که فراسوی رویداد های موثر و سرنوشت ساز وهای و هوی و جنجال های سیاسی، تصویری ساده و واقعی از زندگی روزمرۀ مردم ایران بدست آید. هر کدام از این افراد به تفصیل روزانه هاشان را شرح دادند . بر اساس روش معمولی رسانه ها تنها گوشۀ کوچکی از این مواد خام یا روزانه ها تنظیم شد و...

سه مانع دمکراسی در ایران و منطقه، پان اسلامیسم، پان عربیسم و پان ترکیسم، موجودیت خود را با نفی ایران تاریخی تعریف می کنند. این مرده های متعفن در فقدان حضور اراده قدرتمند ملی - دمکراتیک در کشور، موجودیت سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و تاریخی ایران را هدف قرار داده اند!

ملت ایران را دیگر نمی توان در غل و زنجیر قوانین اسلامی حبس کرد! صدای گسست زنجیرهای خرافات و دین مداری از مدارس، دانشگاه ها، ادرات، کارخانجات و محلات بگوش می رسد. خردگرائی،انسان مداری،ایران دوستی، آزادی و دادگری پشت دروازه ورود به ایرانی بدون جمهوری اسلامی ایستاده اند و نسل جوان ایران شانسی دیگر به آقای قشقاوی و مافیای خامنه ای - احمدی نژاد برای اجرای احكام قرآنی و اعدام صد هزار نفری نخواهند داد!

فاطمی یک اندیشمند استثنایی، یک تاکتیسین تیزهوش و یک نابغه سیاسی بود. فاطمی نه تنها هوش فوق العاده ای داشت ودرمسایل سیاسی تیزبین و آینده نگری واقع بینانه بود، بلکه از شهامت فوق العاده ای نیز برخوردار بود. او میدانست چه میخواهد وبه کجا می رود. او مصمم بود که توان وهوش و زندگی خود را وقف مبارزه علیه خیانت به میهن، دیکتاتوری و فساد کند، و آماده پرداخت هزینه آن نیز بود... و این هزینه را در فجیع ترین شرایط پرداخت کرد.

بی تردید رازتداوم مقاومت راباید درهمین همبستگی،همدردی وعلائمی جستجوکرد که پیرامون دردمشترک،دشمن مشترک ورزم مشترک ردوبدل می شود . نشانه هائی که باشکال گوناگون درعلامت پیروزی انگشتان دست،درمبادله نگاه ها وخنده ها ودر بکارگیری رنگ ها و سرودها و شعارها وآهنگ ها ونماهنگ ها ودهها شکل ابتکاری دیگرمبادله می شود وهرکس درمی یابد که دردردخود تنها نیست.بلکه آن دردی که درخلوت هرکس نهان است،دردی است مشترک وجاری درتک تک همه.

در مورد جنبش دموکراسی خواهی ، هدفش نفی دیکتاتوریست و ما نباید آنرا با حرکت اصلاح طلبان اشتباه کنیم. آقای ماشالله رزمی اشتباهشان همین است. آنرا در لیبرالهای محافظه کار خلاصه میکند. جنبش ملی-دموکراتیک آذربایجان به تنهایی پیروز نخواهد شد. حکومت اینرا میداند. و میخواهد هیچ حرکتی با حرکت دیگر همگام نشود.فعالین آگاه جنبشها اهمیت رهاییبخش این مسایل را عمیقاً درک میکنند و در راه همگامی جنبشها چه در داخل و چه در خارج به جان میکوشند.

اکبر گنجی در نوشته‌ای با نام «سبزبودن چه معنا دارد؟» از منظر روشنفکر، قلمرو عمومی نقدهایی را پیرامون جنبش سبز ارائه داده و بحث‌هایی را پیش کشیده است. پاسخ به گستره بحث‌های او نه در ظرفیت و حوصله یک نوشته است و نه در بضاعتِ آگاهی‌های نویسنده این سطور. در این نوشته برآنم تنها به بندی بپردازم که او در جنبش اجتماعی بودنِ جنبش سبز تشکیک وارد کرده است. گنجی در این بحث با اشاره غیرمستقیم به «نظریه بسیج منابع»[1] و اشاره مستقیم به شارحان آن، مک کارتی و زالد، عدم وجود سازماندهی و رهبری را دلایلی برای...

از اینرو برای مثال این عدم توانایی به ایجاد یک چشم‌انداز نو حتی باعث شده است که« ماتریکس بوف کور» اصولا بر نقادان مختلف آن ناشناخته باقی بماند بنابراین اکثر این نقدهای نو دچار یک ناتوانی درونی هستند. زیرا اکثر آنها متوجه نشده اند که موضوع سناریوی «بوف کور» اصولا این« تکرار کور و بازتولید کور» دیسکورسیو و روانشناختی است که در آن مرتب راوی و لکاته نو به پیرمرد و پیرزن خنزرپنزری نو تبدیل میشوند و بایستی بشوند، مگر آنکه به راز تولد و دیسکورس خویش پی ببرند تا بتوانند به دیسکورسی متفاوت دست یابند.

هنگامی که در ماه مارس 2010 ژنرال پتریوس فرمانده وقت نیروهای آمریکایی در خاورمیانه در مصاحبه با شبکه سی ان ان اظهار داشت که حکومت اسلامی ایران در حال جابجایی از دست روحانیون به دست اوباش است و آن را حکومت “اوباش سالاری” [1] خواند، در حقیقت رفتارهای ضداخلاق و غیر انسانی حکومت اسلامی و پایورانش در صحنه داخل و خارج چنان آشکار شده بود که فهم این حقیقت کار دشواری نبود. حکومتی که آشکارا در دست اوباش شبه نظامی ای بود که پلیدترین جنایتها را بی باکانه در ملای عام انجام میدادند و...

جمشید اسدی، مجید محقق، مهران مصطفوی، کورش زعیم چندی پیش، نامه ای سرگشاده به امضای شش نفر خطاب به ملت ایران منتشر شد به نام سرنوشت اتمی ایران را از دست حاکمان مستبد جمهوری اسلامی رها کنید! (۲۱ ژوئن ۲۰۱۰). برنهاده اصلی آن نامه این بود که: ۱) سوخت اتمی برای ایران ضروری نیست، ۲) خود کفایی صنعت اتمی در ایران شدنی نیست ۳) برای دست یابی به فنآوری اتمی و استفاده مسالمت آمیز از آن، نیازی به فعالیت های پنهانی نبوده است، ۴) فعالیت های هسته ای جمهوری اسلامی توجیه اقتصادی ندارند...

گذر از حیا به عریان‌گری هر چند که در مباحث اخلاقی مورد نکوهش است، اما در فرایند پرسشگری از سیاستمدارن و حاکمان بعنوان یک ارزش تلقی می‌شود که خود تابعی از دموکراسی و آزادی بیان است. و به همین دلیل کارگزاران برنامه پارازیت عملکرد خود را در دفاع از ازادی بیان و دموکراسی ارزیابی می‌کنند و پرسشگری عریان را لازمه رویاروئی با حاکمان خودکامه میدانند.