● تریبون آزاد

وابستگی روحانیان به دستگاه قدرت و ناتوانی آنان در همپیوندی با جنبش اعتراضی موجود در ایران، موضوع آخرین مقاله فاطمه صادقی است. به نظر این استاد علوم سیاسی، مرجعیت و روحانیت مستقل در مسیر مرگی سیاسی قرارگرفته‌اند.

آقای موسوی،به حق يا ناحق، رهبر جنبشی فراگير است و بحران نظری او، نه بحرانی فردی که بحران گرايشی است که از مشروطه تا کنون در عرصه سياست نظری و عملی ايران نقشی مهم داشته است. پاسخ آقای موسوی به اين بحران نظری، به دليل رهبری او در جنبش اخير، بخشی از تاريخ آينده ايران و آينده رفرميست های مذهبی را در ايران خواهد نوشت

در تبليغات حکومت جمهوری اسلامی عليه معترضان به نتايج اعلام شده‌ی انتخابات رياست جمهوری مدام پای عوامل خارجی، بخصوص انگليسی‌ها، به وسط کشيده می‌شود. چرا در ايران همواره توطئه‌ی انگليسی‌ها را پس پشت روندهای سياسی می‌بينند؟ ريشه‌ی تاريخی اين ديدگاه چيست؟ مصاحبه با دکتر ماشاالله آجودانی‌، تاريخدان مقيم لندن

جنبش اعتراضی در ایران برای خبررسانی و خبرگیری چنان استفاده‌ای از اینترنت می‌کند که شگفتی جهانی را برانگیخته است. آیا دولت می‌تواند اینترنت را به کنترل کامل خود در آورد؟ مصاحبه‌ای در این مورد با مهندس محمود تجلی‌مهر.

آقای سازگارا که تا پیش از شکست سیاسی نیوکان ها، سرنوشت سیاسی خویش را با ایشان رقم زده بودند و درآن هنگام از پروژه دولت بوش در «تحول» سیاسی - نظامی ایران و دولت سازی در تبعید پشتیبانی می کردند، اینک به سان سازمان مجاهدین، سلطنت طلبان افراطی و رادیکال ترین گروه های چپ آسیایی، همان سیاست براندازی را از راه جهت دادن به جنبشی که با شعار ابطال انتخابات و برگزاری انتخابات آزاد به خیابان آمده و رهبران آن، دونامزد ریاست جمهوری و پیرامونیان ایشان هستند، پیشنهاد می کند!

کودتای نوژه عنوان مقاله ای است بقلم ًمارک گاسیوروسکی ً که درشماره 34 مجله بین المللی مطالعات خاورمیانه منتشر شد. ًمارک گاسیوروسکی ً استاد علوم سیاسی در دانشگاه ایالتی ًلوئیزیانا ً است که کوشیده است در رابطه با کودتای نوژه مقاله ای را به رشته تحریر در آورد.

وقايع روزهای گذشته به واقع يک کودتای انتخاباتی است که هدف نهايی آن فراتر از تثبيت دولت احمدی نژاد و به پيروزی رساندن او در يک مبارزه انتخاباتی است. آن چه اين روزها در حال وقوع است يک پروژه قبضه کامل قدرت، تغيير ترکيب طبقه حاکم سياسی، تصفيه مخالفان سلطان (علی خامنه ای) در ارکان و دستگاه های اداری حکومت، تسلط کامل بر منابع اقتصادی دولت، سرکوب مخالفان سياسی نهادی های مدنی و جنبش های اجتماعی است

مدتهاست که از تماشا و سرکوب انسانهای پاک سرشتی که تنها برای حقانیت آرای مردم سالاری خویش به مبارزه برخاسته و از خونریزی جوانان آزادیخواه و انقلابی بدست کودتا گران حکومت اسلامی ت عصبی می شوم و در همین راستا ـ دیگر توان دیدار همه آن صحنه ها ی دلخراش از دست دادن آن انسانهای بیگناه را مشاهده نمایم.ازریخته شدن خون ندای آزادی ، از شهادت دختری همچون فرشته که می خواست بزودی با نامزدش ازدواج کند و همانند دیگر شهدای راه آزادی که بر سنگفرش ها و شاید آسفالت خیابانهای یکی از شهر های ایران مانند تهران جاری شد

محمد کتابچی اهل آستارا و اردبیلی‌تبار بود. دانشجوی پلی‌تکنیک بود. دستگیر شد و دو سال و چند ماه زندان کشید. به شدت شکنجه شد. دوستانش او را «باشخصیت، محکم و قوی» توصیف می‌کنند. او را نابغه نیز می‌دانند. امروزه، محمد کتابچی رئیس کمپانی بزرگ «ساویون» در آمریکا، از بنیانگذاران سیستم مولتی مدیا و دانشمندی سرشناس در سطح جهانی در حوزه نرم‌افزار و بسیار متمول است. 4دوستان قدیمش، که تا دیروز به سابقه دوستی با او مفتخر بودند...

موسوي امروز شجاعتش را به خيلي ها اثبات كرده اما واقعا اين شجاعت آگاهانه و بر اساس يك نگرش ريشه دار بود يا حاصل اتفاقي بود كه او را با خود درگير كرده؟ بگمان من او امروز جايگاهي دارد كه هرگز در خواب هم نميديد. هيچ وقت به آن فكر نكرده بود. اصلا شايد نميخواست در اين جايگاه باشد. اما بازي تاريخ گاهي بازي هيجان انگيزي است. او به مسيري افتاد كه ميداند انتهاي آن در صورت شكست مرگ است. او كه خود همه عمرش در مسند قدرت اين رژيم خانه كرده بود خوب ميداند سزاي كساني كه اينچنين نظام اسلامي را بخطر بياندازند...

این روزها آمار و تعداد کشته شدگان بعد از انتخابات را هیچ کس به صورت دقیق نمی داند. با خانواده های کشته شدگان، با اعضای کمیته پیگیری کننده، با نمایندگان مجلس شورای اسلامی، با خبرنگارانی که هنوز نیمه آزاد هستند، با اعضای ستاد موسوی و کروبی، با هر کسی که صحبت کنی هیچ آمار دقیقی پیدا نخواهی کرد.

منبعد چماق عريان حکومت می‌کند!.........به فاصله يک هفته از حمله گروه‌های سازمان‌يافته به بيوت مراجع تقليد در قم و سکوت شرم‌آور مجلس در مقابل اين تهاجم‌ها، ديروز شتر همين اوباش‌سالاری در مقابل مجلس لاريجانی هم زانو زد و نوبت به توهين و حذف به او و سايرين هم فرا رسيد!

آقایِ تاج زاده به زیرکی به این فرصت تاریخی پی برده و به همین دلیل مخاطبِ پیام خود را نه فقط نسل های پیشین بلکه همچنین نسل جدید قرار داده است. به این دلیل که ایشان درک کرده که این نسل جورِ دیگری قضاوت می کند و از نگاه های مطلق و سیاه و سفیدِ قدیمی تا حدی فاصله گرفته است. به نظر من این اعترافات آقای تاج زاده صرف نظر از محتوایِ آنها، از جنبه ی نگاهِ انتقادیِ به خود و فاصله گرفتن از آن نگاه ایده آلی به خویشتن، نقطه عطفی در تاریخ معاصر ما پس از انقلاب خواهد بود.

فلسفه وجودی هیئت حاکمه فعلی ایران ملغمه ای است از روحانیون قشری و نیروهای ضربتی – امنیتی که با آغاز ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد ( که خود پاسدار بوده است ) صحنه سیاسی را در انحصار خواست ها و امیال خویش درآوردند. این نیرو عملا به صحنه سیاسی آمده است که قدرت سیاسی – اقتصادی را هم زمان به انحصار خویش درآورد و انتقام سخت از جامعه شهروندی بگیرد. چنانکه میدانیم در میان نیروهای نظامی و شبه نظامی ( بسیج ، پاسداران، انواع و اقسام تشکلات سیاسی – امنیتی ...) از نظر سیاسی – اجتماعی تفاوت های ماهوی وجود دارد

موقع انقلاب من شش سال داشتم و خاطرات من از شهید، خاطراتی مبهم و غیر واقعی بود. حالا در بزرگسالی برای تمام عمرم خاطراتی از مردمی خواهم داشت که با شهامت، در بهترین سالیان عمر خود، جانشان را برای به دست آوردن آرزویی قدیمی از دست دادند:” آزادی!” و زیباترین دختران شهر من تهران در خون خود آرمیدند

در حالی که جنبش اعتراضی مردم ایران وارد دوازدهمین روز خود می شود رژیم کلیه ابزارهای در دسترس خود را جهت وحشت آفرینی و سرکوبگری بکار بسته است. آمار کشته شدگان به صدها و زخمی ها به هزاران نفر می رسد. همه نیروهای مخصوص سرکوب در میدان هستند.

براستی روزگار عجیبی است! یکی از عجایب این روزگار مواضع سیاسی عبدالله شهبازی و اعلام کناره گیری ایشان از ادامه ی همکاری با صدا و سیمای حکومت اسلامی است. عبدالله شهبازی نامی نا شناخته نیست. وی از توده ای هایی بوده که در زندان های حکومت اسلامی تواب شد و با پیوستن به پژوهش گران وزارت اطلاعات به یکی از تولید کننده گان و طراحان صنعت تهاجم فرهنگی و کاشفان توطئه های رنگارنگ کانون های قدرت صهیونیستی و امپریالیستی و بهائی های مخفی و علنی تبدیل شد.

اما چرا آقاي خامنه اي اين اشتباه بزرگ را مرتکب شد. بنظر من ابداً برنامه آقاي خامنه اي چنين انتصاب عجولانه احمدي نژاد نبود و با کانديدائي ميرحسين موسوي و کروبي اميد داشت که انتخابات به دور دوم بکشد و اصلاح طلبان با طرح اختلافاتشان بيشتر و بيشتر فرسوده شده و با رأي بدتر از انتخابات پيشين از صحنه بيرون بروند. حتي در صورتيکه ميرحسين موسوي هم انتخاب ميشد براي آقاي خامنه اي مسأله اي نبود و مانند دوران خاتمي به آن مينگريست که کانديداي دوم رژيم انتخاب شد و نه ناطق نوري که منتخب ولي فقيه در آنزمان بود

در همین زمان شاپور بختیار با چندین دولت خارجی جهت دریافت کمک تماس میگیرد. اصلی ترین این تماسها با دولت عراق بود که تقریبا ً همه ی امور مالی، لجستکی و یا دیگر امکانات پشتیبانی جز سلاح را تأمین میکرد.شاپور بختیار همچنین تماس خود با ایالات متحده آمریکا را از طریق رابط خود که عضو سازمان سیا بود حفظ کرده بود، اگرچه هرگزاو نکته ای را در رابطه با کودتای نوژه بواسطه ترس آمریکائیان از بخطر افتادن جان گروگان های آمریکایی در تهران به میان نیاورد.

پيش از تاسيس جمهورى اسلامى، روحانيت شيعه در دنياى خاصى مى زيست؛ اين زندگى عمدتا از روستاهاى كوچك آغاز مى شد، بعد به حجره‌هاى تنگ و بدون امكانات رفاهى قم يا شهرستان‌ها مى رسيد و در نهايت به خانه‌اى متوسط در مناطق شهرى و حاشيه شهرى نزديك به يك مسجد ختم مى شد كه هيئت امناى آن خرج و مخارج آقاى پيشنماز را تامين مى كرد. اين روحانيون در دوران تحصيل نيز در ماه‌هاى محرم و صفر و رمضان به چند روستا سفر كرده و تجربه‌اى از تبليغ در روستاها را پيدا مى كردند.

هموطنان، انقلاب سوم ایران با خون سرخ نداهای جوان دارد آبیاری می شود. در سرنگونی محمد رضا شاه هزاران جوان پاک دل همانند ندا، جان خودرا دادند که ما زنده بمانیم و آزادی ودمکراسی را برای نسلهای بعد که نداها باشند پی ریزی کنیم، نه یک دیکتاتور مذهبی قرون وسطائی را بر سر کار بیاوریم. احتمالا نسل من در اشتباه بزرگی غلطید و فکر کرد مذهب نمی تواند درایران رشد کند و یا نمی تواند مملکت را اداره کند. اما همان نسل چیزی را که در نظر نداشت، نا آگاهی و احساساتی بودن مردم و در نتیجه تفرقه آنها بود.

اگر صحنه مرگ دلخراش دختر معصوم «ندا صالحي» را ديده ايد، تا «ته خط» اقدامات كودتاچيان را بخوانيد. آنهايي كه در حضور مردم با «تير مستقيم» به گلوي اين دختر جوان شليك مي كنند، پشت «درهاي بسته» زندانها با جوانان و روشنفكران چه مي كنند؟

در روز نامه شریعتمداری آمده است: سايت «ايران گلوبال» با اشاره به آشوبگري هاي هفته گذشته نوشت: مجاهدين خلق اوائل انقلاب اين راه را رفته اند. وقتي رد صلاحيت شدند اول تظاهرات كردند، بعد خشونت كردند، بعد كه راهها بسته شد گفتند هر پنج نفر اعضاي سازمان خودشان هماهنگ شوند و فضا را ناامن كنند تا جمهوريتي نماند كه رئيس جمهور داشته باشد، تا وقتي كه طرف مقابل كوتاه بيايد.

يادم می آيد چند سال پيش در تابستان ۲۰۰۶ که سفری به برلين داشتم به همت دوستان فرصت نشستی با برخی از ايرانيان مقيم آنجا دست داد تا به تحليل آنچه در دوران هشت ساله اصلاحات گذشته بود بپردازم و بعد از آن ميهمان دوست محترمم آقای ناصر مستشار در برنامه ای تلويزيونی برای شبکه ای محلی آنجا بودم.

امروز سه شنبه اعتصاب عمومی کردستان در حمایت از جنبش آزادیخواهانه مردم سایر نقاط ایران آغاز شد .بر اساس گزارشاتی که رسیده است، در پی درخواست نهادهای حقوق بشری، دانشجویی، صنفی و سیاسی کردستان برای اعتصاب سراسری یک روزه در کردستان ایران، امروز سه شنبه شهرهای کردستان در حمایت از جنبش آزادیخواهانه ی مردم سایر نقاط ایران به سر کارهای خود نرفته اند.

تظاهر کنندگان تهرانی در سکوت و با شمع به یاد شهدای چند روزه اخیر و به ویژه نداآقاسلطانی جمع شده بودند، اما نیروهای امنیتی این سکوت را با شلیک گلوله شکستند. پاسخ مردم هم این بود: مرگ بر دیکتاتور. این در حالی است که لشکر 10 سپاه پاسداران نیز وارد تهران شده و عملا کنترل پایتخت را برعهده گرفته است.

جنبش مدنی ایران تازه در حال شکل گیری به نظر می رسد. در حوزه ی فرهنگی ما رفتار مبتنی بر پیگیری مطالبات همراه با عدم خشونت نسبت به برخی حوزه های فرهنگی دیگر نظیر شبه قارّه ی هند کم سابقه تر است. آیین های هندو و جین در شبه قارّه به لحاظ دارا بودن منابع فرهنگی کهن بیش تری در این باره، از این حیث از ما غنی ترند. و این، یعنی ما برای گام نهادن در چنین راهی، به آموزش و تمرین بسیار بیشتری نیازمندیم. جلوگیری از تجمع آرام مردم توسط نیروهای نظامی-انتظامی-شبه نظامی در عصر امروز...

از زمان سر نگونی صدام حسین جنایتکار تا کنون تعداد زیادی از خانواده های کرد یارسانی اجبارا به مرز اردن و عراق برده شده اند و یا خود به امید راه نجاتی از وضع اسفباری که داشتند و دارند، به آنجا رفته اند که کشور ثالثی آنها را بپذیرد و بعد از سالها در بدری از آن فلاکت نجات پیدا کنند.

در شرايط کنوني طرح اين سئوال از آنرو حياتي تر شده که بنابه گزارشاتي که از داخل کشور مي رسد، بيش از پانصد تن از نخبگان فکري و روزنامه نگاران، و عدهً زيادي از جوانان و دانشجويان معترض در داخل کشور بطور بي سابقه اي دستگير شده اند و مردم عادي، گروههاي مرجع اجتماعي، و گروههاي سياسي بيش از هرزماني با اين مسئله مواجه اند که واقعاً چه بايد کرد؟

همانگونه که همه ی جهانيان شاهد بودند، سرانجام پرنسس ويکتوريا، وليعهد سوئد با برپايی يکی از باشکوه ترين و گرانبها ترين جشن های تاريخ، شوهر خود آقای دانيل وستلينگ را به خانه بخت و قصر زيبا و افسانه ای خود برد. مردم و حکومت و دولت سوئد از چند ماه پيش آنچنان برای اين جشن تبليغ و هزينه کرده بودند که در چند ماه گذشته، چشمان تمام مردم گيتی به کشور سوئد و بدين جشن شاهانه و بسيار پرهزينه دوخته شده بود.

دوّم: نبايد به سمت فضاي امنيتي رفت. مجاهدين خلق اوائل انقلاب اين راه را رفته­اند. وقتي ردّ صلاحيت شدند اوّل تظاهرات کردند بعد خشونت کردند بعد که راههاشان بسته شد گفتند هر پنج نفري خودشان هماهنگ شوند و فضا را نا امن کنند تا جمهوريتي نماند که رييس جمهوري داشته باشد تا وقتي که کوتاه بيايند. آن طرفي ها تا پاي همه جايش ايستاده اند - از خشونت راه به جايي برده نمي شود، مردمش هم نيست. مير دعوت به آرامش کرده و انا لله خوانده که حافظ آراي ماست.

با وجود اعتراض همه ی احزاب،شخصیت ها،نهاد های حقوق بشری و بین المللی به رژیم جمهوری اسلامی و تقبیح سرکوب،کشتار و بازداشت ازادی خواهان،اما با کمال تاسف روند نادرست و قانون شکنانه ی ان ها همچنان ادامه دارد. بر پایه ی اصل ۲۷قانون اساسی موجود،هر گونه راه پیمایی بدون حمل سلاح ازاد است. اما رژیم جمهوری اسلامی این حق را از مردم سلب کرده و مردم معترض را زیر ضرب کتک وتوهین و تحقیر و گلوله قرار می دهد.روز گذشته چندتن از هم میهنان بیگناه را کشتند و وجدان بیدار انسانیت در سراسر جهان را جریحه دار کردند.

در اين روزها در مباحث سياسی حول خيزش مردم ايران که‌ الحق شايسته‌ی واژه‌ی انقلاب است، از پشتيبانی از توده‌های شوريده‌ سخن در ميان است. اين توپولوژی و ترمنولوژی نادقيق است و از يک نگرش اشتباه‌‌آميز حکايت می‌کند، چرا که‌ چنين القاء می‌شود که‌ اين مسأله در واقع‌ مسأله‌ی ما نيست، اما از بهر دمکراسی‌خواهی و يا انسان‌دوستی‌مان 'مردم' به‌جان‌آمده‌ و معترض را مورد حمايت قرار می‌دهيم!! آيا چنين رويکردی نادرست نيست؟ آيا ما نيز خود را جزو و بخشی از مردم به‌ جان‌آمده‌ نمی‌دانيم‌؟

بدون شک يکي از دلايلي که باعث تجمع نيروهاي سرکوبگر و افزايش برخوردهاي بيرحمانه آنها در تهران شده است، آرامش در شهرستانهاست،

ایران در این روز و شب‌های تاریخی، در برابر «کودتای رهبری و برخی فرماندهان سپاه پاسدارن و حامیان دولت فاسد و دروغگو» با تمام وجود ایستاده است. کودتایی به سبک «نظامیان ترکیه» بر علیه رأی و گرایش دموکراتیک و آزادی‌خواهانه‌ی مردم. کودتایی که در پی نادیده‌گرفتن «حق حاکمیت ملت» بوده و هست، آن‌هم ملتی که صرفا در چارچوب «قانون اساسی جمهوری اسلامی» حقوق قانونی و مشروع خویش را مطالبه می‌کند و هنوز هم خود را ملتزم به قانونی می‌داند که رهبری و باند کودتاچی او...