مارس 2015

باز هم پزواک خروش دادخواهی مردی در رسانه ها پرتو افکند. خشایار دیهیمی، نویسنده و مترجم شناخته‌شده‌ی حوزه‌ی فلسفه‌ی سیاسی در ایران در نامه‌ای کوتاه اما شدیداللحن، علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی را مورد خطاب قرار داده و نوشته که او «نباید آمال هفتاد میلیون نفر را به پای غرور و کین‌توزی شخصی‌اش قربانی کند». آقای دیهیمی که از جمله روشنفکران لیبرال ایران به شمار می‌رود، در این نامه سرگشاده که آن را «مصاف مستقیم-سخن آخر» نام نهاده، نوشته است

ماجراجوئی نوجوانی و جوانی هنوز بخش زیادی از شخصیت او بود. فکر می کرد اکثر کسانی که در مسیر خود دیده بود این دو عنصر را با خود داشتند؛ حتی اگر پشت مبارزه خشن مسلحانه مخفی شده باشند. به شعارهائی که می باید پیش از کشته‌شدن سر می داد، فکر می کرد. نه، نباید اسلحه می کشید! حق نداشت آرامش این مسافران را بهم بریزد. حتی خواب آرام این مرد اهری را. تنها باید از سیانور استفاده می کرد.

آنکه مشاهده می شود، اینکه اقتصاد ایران سال دشوار و سختی را در پیش رو دارد، رشد اقتصادی اگر منفی نباشد، در شرایط کنونی مثبت نخواهد بود، از هم اکنون کسری بزرگ بودجه مشاهده و پیش بینی می شود که تاثیر خود را در بدوجه عمرانی و افزایش شدید بیکاری و قیمت ها نشان خواهد داد، وحشت از خیزش مردم به ویژه زحمتکشان و تهیدستان رو به گسترش است، رژیم درمانده از حل.....

جنون زبانه کشید
گلها همه «فرخنده» شد
بهاردرخون نشست.