کارگران ایران روزنه ای برای بیان اعتراضات خود یافته و از مجرای نهادهای حکومتی برخی از مطالبات خود را بگوش طبقه کارگر و ملت ایران رسانده است. استفاده از همه امکانات و اشکال مبارزه برای ایجاد همبستگی کارگری و ملی در جامعه، از اقدامات ضروری برای برداشتن گامهای بزرگ فرداست. گرچه حکومت هدفمندانه روزنه ای را گشوده تا مانع انفجار مهارناپذیر گردد، اما نچه برای رهبران عملی کارگری مهم می باشد؛ همانا اجتناب از توهم آفرینی نسبت به حکومتی است که موجودیت آن در تضاد آشتی ناپذیر با جامعه کارگری قرار دارد.