رفتن به محتوای اصلی

آوریل 2020

انقلاب بعدی ایران؛ تغییر در راه است

جمهوری اسلامی هیچگاه در منطقه به یک دولت مسئول تبدیل نخواهد شد. در ایران جمهوری اسلامی اجازه رقابت سیاسی واقعی به نیروهای مختلف نخواهد داد و اپوزیسیون سازمانیافته در کشور شکل نخواهد گرفت. این حکومت دست

بیماران کرونایی در کمتر از یک هفته در آمریکا درمان می‌شوند

نخستین ساعت‌های صبح جمعه 17 آوریل، رسانه‌های آمریکایی به شدت در حال پوشش دهی به اخبار مربوط به بیماران بستری در بیمارستان شیکاگو بودند که به طرز چشمگیری به درمان آزمایشی موسوم به «رمدسیویر» پاسخ داده و در کمتر از یک هفته پس از اینکه استفاده ازداروی فوق الذکر، از شدت تب و علائم حاد تنفسی آنها کاسته و از بیمارستان مرخص

فرمانده نیروی زمینی ارتش: ما دستگاهی ابداع کرده‌ایم که کرونا را ریشه‌کن می کند!

امروز نیروی زمینی موفق به تولید سامانه‌هایی شده است که با ایجاد نوعی گاز در هوا می‌تواند تا شعاع ۲۰۰ متر مربع هر نوع ویروسی را بویژه ویروس_کرونا از بین ببردامروز بدون اینکه خدشه‌ای در توان ما ایجاد شده باشد، با تمام قدرت آمادگی انتقال تجربیات خود را در ....

تریسام، انقلاب جنسی علیه دین اسلام!

علت علاقه ملت به بحث در باره پست فرانک عمیدی، خود آن پست و اینکه دو نفر حوصله شان در رختخوابشان سر رفته و دست در و همسایه را گرفته به درون تختشان کشانده اند نیست. علتش چهل و یکسال فضولی اسلام سیاسی در رختخواب این مملکت، ممنوعیت سکس بدون مجوز دین است. علتش انقلاب جنسی به فرجام رسیده علیه برداشت دین اسلام است که مثل هر انقلاب

دو روش متقابل دو شیوه متضاد

در رو در رویی با این بحران فاجعه بار، دو نظام ارزشی با دو شیوه متفاوت با این بحران رو در رو میگردند. گرچه اکثر کشورهای پیشرفته صنعتی جهان سیاستی بینابینی و مختلطی از این دو روش را در پیش گرفته اند، اما در دو سر طناب دو شیوه مختلف و متولوژی متفاوت، با دو بینش فلسفی اخلاقی ارزشی کاملا متضاد را شاهد میباشیم.

پشتیبانی آنگلا مرکل و اتحادیه اروپا از سازمان جهانی بهداشت


پس از انتقاد شدید ترامپ از سازمان جهانی بهداشت، صدراعظم آلمان و اتحادیه اروپا پشتیبانی خود را از این سازمان اعلام کردند. مرکل در کنفرانس ویدئویی سران ۷ کشور صنعتی بر لزوم مبارزه مشترک جهانی برای غلبه بر کرونا تاکید کرد.

پیوندزدن “نئولیبرالیسم” به یک جنایت و یک وحشت!

برخی ویژگی‌های جهانی در نیمۀ دومِ سدۀ بیست، و بن بست و شکست الگوهای دیگر توسعۀ ملی/بومی، لیبرالیسم نو را به الگوی توسعه موفق حداقل در برخی کشورها بدل کرد که هم در حوزه اقتصاد و هم سیاست به نتایج نسبتاً مثبتی دست یافت. الگوی توسعه لیبرالیستی با پذیرفتن شرایطی توانست از وام‌های سرمایه‌ای کم بهره صندوق بین المللی پول و بانک جهانی همراه نظارت بر هزینه کردن آن و کوچک کردن دولت، برخوردار شود. این الگوی توسعه سرمایه داری