افزودن دیدگاه جدید

خانم مسیح علینژاد به دلیل کم تجربگی و بی دانشی در عرصه سیاست دو خطای بسیار بزرگی را در ذهنش حمل میکند؛
۱- ایشان امروز در جایگاهی ایستاده‌اند که مردم ایران در سال ۵۶-۵۶ در آن قرار داشتند. ایشان فکر میکنند دیکتاتورها بروند همه چیز گل و بلبل خواهد شد. ایشان حتی نمیدانند که در پس این ذهنیت‌ ایشان حتی تا حکم اعدام خود ایشان در حکومت جدید فضا وجود خواهد داشت.
یعنی سرنگونی بدون وجود آلترناتیو و بدیل دمککراتیک، ایران دوباره در منجلاب دیکتاتوری با ایدئوژی افراطگرایانهٔ ناسیونالیستی گرفتار خواهد شد.

۲- ایشان باز هم به دلیل عدم آشنایی با قواعد سیاسی تصور میکنند دولتهای خارجی نقش تغییر سیاسی در ایران را بازی خواهند کرد. تمام هم ایشان واداشتن دولتهای اروپایی برای تغییر سیاسی در ایران است. این نگرش ایشان هیچ چیزی را تغییر نمیدهد و منبع هیچ دگرگونی نیست . چون هر دولتی بر مبنای منافع ملی خود عمل میکند پو نه بر اساس منافع یک کشور دیگر…

متاسفانه به دلیل نبود اوتوریته‌های سیاسی (احزاب ‌ائتلافهای سیاس دمکراتیک) عملا خانم مسیح و یا دیگر عناصر فعال سکاندار کشتی میخواهند بشوند که هنوز کشت‌اش ساخته نشده…