فرصت!
آقای محمود کرد تلاش دارند مشکل کشور را به نوع کاربست اقتصاد نئولیبرالیستی پیوند دهند و شرکت در انتخابات را توجیح کنند. این اصطلاح نئولیبرال در مورد اقتصاد فعلی ایران بسیار بسیار نامربوط است و از درون رژیم چند نفری یه دفه چند سال پیش این را باب کردند که اصلا با ساختار این رژیم خوانایی ندارد. اقتصاد نئولیبرال ایدئولوگ های خود را دارد و بر اساس یک منطق پیش میرود و اهدافی را در جوامع دمکراتیک برای بهتر کردن جامعه رفاه دنبال می کند که از همه مهمتر خصوصی سازی و کمتر کردن هرچه بیشتر دست دولت در اقتصاد تا حدی است که دولت بیشتر ناظر باشد تا کارآفرین. اینها همه در یک کشور به لحاظ سیاسی کاملا آزاد و دمکرات میتواند صورت پذیرد. آخه کجای رژیم آخوندی به یک سیاست و اقتصاد لیبرال و آزاد دمکراتیک میخورد که مرحله نئولیبرالیسم در آن معنا پیدا کند؟ . اقتصاد در ایران اقتصاد حسینقلی خانی، خان خانی، دولتی، خصولتی، رانتخواری، پارتی بازی، هرکی به زورش و در اختیار یک مشت الیگارش و برادران قاچاقچی سپاه و بنادر خصوصی شان است و هزار نمونه دیگر که برای کسی که دستی بر آتش دارد نیازی به بازگویی نیست. نخیر آقا.. شرکت در انتخابات نشان جهل و بلاهت است. نشان آن است که به چشم تان می بینید که همه نامزدها همان راه رئیسی را میخواهند بروند و شما میگویید انشاءالله گربه است. به قول خامنه ای مگر مردم خودشان میتوانند تصمیم بگیرند؟ خب تکلیف معلوم است. اگر اینها میخواهند کشور را بسازند نیازی به رای مردم ندارند همانگونه که تابحال نداشته اند. اگر میگویند رای مردم را میخواهند برای آن است که خوششان می آید، رای مردم مزه عرق شان است اگرنه کاربرد دیگری ندارد.