افزودن دیدگاه جدید

سیاست دولت های جهان در درجه نخست دفاع از منافع ملی است و این سیاست مانع از راه اندازی جنگ و آشوب وتخریب دیگرکشورها نخواهد بود.
دو نمونه روشن آن جنگ های آمریکا علیه دیگرکشورها وجنگ های روسیه درافغانستان اروپای شرقی و اکنون در
اوکراین است.
غرض از نامبردن دوکشور بالا این است که بدانیم دولت های حاکم بر ایران تا چه اندازه آز منافع ملی ایران دفاع کردند.
باید بدانیم مخالفان نظام گذشته تاچه اندازه مدافع نظامی ملی مدافع منافع ملی بودند.
بایک نگاه می‌توان سیاست تخریب ایران را هم از سوی نظام اسلامی وهم از سوی مدافعان نظام مانند چپها ارزیابی کرد.
تکیه چپ بر جهان بینی علمی مارکسیسم لنینیسم و پیو ند آن باماتریالیسم دیالکتیک حزب توده به رهبری رفیق
کیا و دانشمند جهانی طبری رابه دفاع از نظامی انداخت که رهبر آن اقتصاد را ویژه خر مید آنست و
خلخالی رانامزد رییس جمهوری کرده بود.
ایا با این سیاست امکان پیروزی چپ و رسیدن به آزادی ممکن بود؟
دانش شگرف رهبران حزب متاسفانه مانع از آن نشد که با وجود دفاع جانانه حزب پرولتاریا از نظام اسلامی
هزاران چپ زندانی تیرباران و عاقبت جلای وطن نکنند.
سرنوشت صد سال کار وکوشش برای عدالت سوسیالیستی به ساده گی بازیچه منافع یک قدرت خارجی شد.
شما خواننده محترم دریافت دیگری از این بازی زشت روسیه وآمریکا در ایران دارید؟
کسانیکه می‌توانستند توازو نی درایران بین دوقدرت ایجاد کنند یکی پس از دیگری قربانی منافع بیگانه وصد البته با کمک عوامل خود در ایران سرنگون و به‌قتل رسیدند.
حزب توده این بخت را داشت که در دوران مصدق از طریق پارلمان شریک در قدرت شود که حزب بر آن مرد شورید و پایان را دیدیم.
سال 57 بخت به حزب روی آورد و بختیار نقشی